Patriarg Hermogenes van Moskou

Op die Heilige Sinode van 1589, waar die Moskouse patriargaat gestig is, is Hermogenes aangestel as biskop van die nuut verowerde stad Kazan. In die volgende twee eeue het hy aansien verwerf vir die getal Moslemse Tartare wat hy tot die Oos-Ortodokse geloof bekeer het.

In 1606 het Vals Dmitri I Hermogenes gelas om aan die nuwe senaat in Moskou deel te neem. Daar het Hermogenes gehoor dat die tsaar met ’n Katolieke vrou wou trou en dit teengestaan. Hy is uit die hoofstad verban, maar ’n paar maande later het hy triomfantelik teruggekeer nadat Vals Dmitri en die vorige patriarg, Ignatius, hul mag verloor het.

Die nuwe tsaar, Wasili IV, het Hermogenes gehelp om die nuwe patriarg te word. Nadat Wasili van die troon gesit is en die Pole die Moskouse Kremlin oorgeneem het, was Hermogenes teen hul plan om Wladyslaw IV van Pole op die Russiese troon te plaas tensy hy hom tot die Ortodokse Kerk bekeer. Hy het geweier om enige petisies te teken en so gekeer dat Wladyslaw gekroon word.^[1][2]

In Desember 1610 het Hermogenes verskeie Russiese dorpe gevra om hulle teen die Pole te verset. Hy is daarna gevange geneem en in die Tsjoedof-klooster aangehou. Toe hy hoor van die nuwe leër van vrywillgers onder Koezma Minin en prins Dmitri Pozjarski, het hy albei geseën. Hy is daarna geslaan en van honger laat omkom.^[3][4]

Sy oorskot is per toeval in 1913 gevind toe herstelwerk aan die Tsjoedof-klooster gedoen is. Hy is toe heilig verklaar. Sy feesdae is 17 Februarie (sy sterfdag) en 12 Mei (die dag van sy heiligverklaring).^[5][6]