Villerías de Campos

Paez que'l topónimu de Villerías ye una corruptela popular qu'empezó a ser citáu a partir del sieglu xvi col fin de destacar les eres, magar la voz orixinaria sería la de Villarias, asina siquier cítase nel documentu más antiguu que se caltién sobre una donación realizada en 1181 por Alfonsu VIII a Tello Pérez y la so esposa. Villarias puede ser la aglutinación del llatín Villa, granxa facienda campestre, más l'antropónimu o nome de persona Arias, yá citáu nel 944, y de xuru el so repoblador. Por ello sería'l llugar de la villa d'Arias.^[2]

Cerca al edificiu del conceyu atopa la ermita del Cristu de la Salú, al que se tien fechu un votu de villa” pos según la tradición por esi Cristu salváronse los habitantes de Villerías a lo llargo de diverses pestes qu'afararon la población de Palencia mientres el sieglu xiv.^[3]

Inda se caltién na memoria popular l'alcordanza del antiguu despoblado del sieglu xiii denomináu Villaverde de Campos y que nos nuesos díes remembrar col nome de les Torres de Villaverde”.^[3] A mediaos del sieglu xix Villerias cuntaba con casa de conceyu, un caserío compuestu de 90 viviendes, escuela de primeres lletres con 26 alumnos, y 92 vecinos.

• Dientro del cascu urbanu destaca la ilesia parroquial de La nuesa Señora de la Esperanza, fechada nel sieglu XVI, anque se caltienen restos d'una fábrica anterior d'estilu románicu, como la portada, posiblemente del sieglu xii. Nel interior del templu, destaquen les yeserías del sieglu xviii que cubren les bóvedes.^[2]

Na nave del Evanxeliu, escultura de Crucifixu del sieglu xvi y dos retablos, unu realizáu en 1735 por Gregorio Portillo, y l'otru salomónicu. El retablu mayor del Presbiteriu atribuyóse a Inocencio Berruguete de 1566, con delles escultures. Na nave de la Epístola, otros dos retablos: unu salomónicu de 1702 de Lucas Ortiz, y l'otru realizáu por Gregorio de Portillo en 1735.^[3]Nel Bautisteriu pila bautismal del sieglu XVI y alacena del bautismu. Y en la Sacristía destaquen cuatro pequeños relieves d'alabastru con escenes de l'Adoración de los Reis, el Bautismu, Santu Entierru y la Resurrección. Amás una bona custodia de plata sobredorada del sieglu XVI. Cuenta a lo último Villerias con un Humilladero, de piedra y con una sola nave.

• Ermita del Cristu de la Salú, reformada apocayá, asitiada xunto al Conceyu.^[3]
• En Villerías esisten bonos exemplos de construcción de palombares típicos d'esta zona de Campos; y diverses bodegues abiertes nos arrabaldes.^[3]

Les fiestes patronales de Villerías celébrense'l 18 d'avientu n'honor a la Virxe de la O. Pero debíu al mal tiempu d'esa dómina, los vecinos conceden mayor importancia a les celebraciones festives de primavera. Empiecen el día 9 de mayu, San Gregorio, cola bendición de los campos, y rematen el día 31 cola renovación del votu de villa. Amás, recuperóse la tradición de la Virxe del Rosario, na que-y la venera nuna procesión por tol conceyu. Esi día ye tradición partir almendres garrapiñadas.

L'agricultura, xunto a la quesería, son los únicos medios de vida esistentes nel conceyu. Nel "Centro'l Corru" nel que mientres la selmana cultural del pueblu, celebrada nel mes d'agostu, xugar a distintos xuegos populares.

• Alcalde Crespo, Gonzalo (1998). La Tierra de Campos palentina. Palencia: Cálamo. ISBN 84-95018-10-1.

• Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Villerías de Campos .
• Conceyu de Villerías de Campos