Помпиду үҙәге
Помпиду үҙәге - Париждың 4-се округының Бобур районында урынлашҡан күппрофильле мәҙәни үҙәк. Les Halles , rue Montorgueil һәм Marais округтарҙан йыраҡ түгел урынлашҡан. Ричард Роджерс, Ренцо Пиано, Жанфранко Франчини архитекторҙар хеҙмәттәшлек эше. Хай-тек архитектураһы[19] стилендә эшләнгән.
.svg){kind=logo}
.svg){kind=small}
Унда әҙәбиәт китапханаһы (Public Information Library), киң йәмәғәт китапханаһы, Европала заманса сәнғәттең иң эре музейы (Musée National D ' Art Moderne), IRCAM музыкаль һәм акустик тикшеренеүҙәр үҙәге эшләй.
Үҙенең Бобур районында урынлашыу ярҙамында Бобур булараҡ билдәле.
Күппрофильле мәҙәни үҙәк 1969 йылдан 1974 йылға тиклем Франция президенты Жорж Помпиду хөрмәтенә атала һәм 1977 йылдың 31 ғинуарында Президент Валери Жискар Д ' Эстен менән рәсми рәүештә асыла . Помпиду үҙәгенә 2006 йылға 1977 йылдан бирле 180 миллиондан артыҡ кеше килгән.
2013 йылда 5 209 678 кеше килгән, шул иҫәптән Европа заманса сәнғәт музейға 3746 899 кеше килгән.
"Тиҫкәре, эске яҡтан" дизайн
үҙгәртергәПомпиду үҙәге архитектура тарихында бинаның инженерлык, канализация, механик һәм вентиляция системалары тышҡы яҡтан ҡуйылған беренсе үрнәк булды. Башта, бинаның бөтә функциональ структур элементтары төрлө төҫтәге булды: сантехника йәшел торбалар, климат - контроль өсөн ҡулланылған күк, электр - һары төҫле төҙөлгән, ә циркуляция элементтары һәм хәүеф-хәүефһеҙлек айланмалар (мәҫәлән, ут һүндергес) Ҡыҙыл.
Архитектор Ренцо Пиано һүҙҙәренә ҡарағанда, күппрофильле мәҙәни үҙәк «йорт түгел, ә ҡала булырға тейеш, унда һеҙ - ланч, иҫ киткес сәнғәт, китапхана, бик яҡшы музыка, барыһын да таба алаһыз».
National Geographic дизайнға реакцияны «икенсе ҡараштан һуң мөхәббәт»[20] тип тасуирлаған. Le Figaro мәҡәләһендә «Парижда Лох-Несс кеүек үк үҙ монстры бар" тип, тиелә (1987). Тик 20 йылдан һуң, Ричард Роджерс 2007 йылда Притцкер премияһын алыуы тураһында хәбәр итеп, The New York Times Помпиду үҙәге дизайны «дөнья архитектураһын башынан аяҡҡа әйләндерғән» һәм Ричард Роджерс әфәнде 1977 йылда Помпиду үҙәге тамамланыуы менән Хай-тек архитектураһы икона яҡлаусы репутацияһын яулай[21]. Притцкер премияһы жюри "Помпиду үҙәге музейҙарҙа революцияны яһаны, улар касандыр элиталы һәйкәлдәр тип һаналған, бөгөн улар социаль һәм мәҙәни популяр урындарына, ҡала йөрәгенә үрелгән", тип белдерҙе [22].
Иҫкәрмәләр
үҙгәртергә- ↑ https://www.centrepompidou.fr/en/the-centre-pompidou/who-are-we
- ↑ https://dicosigles.fr/
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 https://www.centrepompidou.fr/fr/espace-mecenes/merci-a-nos-mecenes
- ↑ 4,0 4,1 4,2 https://growannenberg.org/grants/7181/centre-pompidou
- ↑ Décret du 29 mars 2007 portant nomination du président du Centre national d'art et de culture Georges-Pompidou - M. Seban (Alain) — президент Франции, 2007.
- ↑ Décret du 5 mars 2015 portant nomination du président du Centre national d'art et de culture Georges Pompidou - M. Lasvignes (Serge) — президент Франции, 2015.
- ↑ https://www.lesechos.fr/industrie-services/services-conseils/le-centre-pompidou-face-a-la-nouvelle-concurrence-des-fondations-privees-1337685
- ↑ Journal officiel de la République française, Journal officiel de la République française. Document administratif (фр.) — 1976. — ISSN 0242-6773
- ↑ Bibliothèque nationale de France идентификатор BNF (фр.): платформа открытых данных — 2011.
- ↑ Who's Who in France (фр.) — Paris: 1953. — ISSN 0083-9531; 2275-0908
- ↑ 11,0 11,1 archINFORM (нем.) — 1994.
- ↑ Inauguration du centre d'art et du Culture Georges Pompidou — TF1.
- ↑ Art's most popular (ингл.): Exhibition and museum visitor figures 2019 // The Art Newspaper — 2020. — Vol. XXIX, Iss. 322. — ISSN 0960-6556
- ↑ https://www.culture.gouv.fr/Media/Medias-creation-rapide/Liste-des-edifices-labellises-ACR-decembre-2019.pdf
- ↑ 15,0 15,1 15,2 https://www.centrepompidou.fr/fr/programme/agenda/evenement/cMdAyb9
- ↑ https://collections.mnbaq.org/fr/artiste/600005972
- ↑ Centre Georges Pompidou // Trame Disques quadrilles argentes — 1972.
- ↑ Интерфейс программирования приложения YouTube
- ↑ юғары технологиялар архитектураһы
- ↑ любовь со второго взгляда
- ↑ г-н Роджерс заработал репутацию высокотехнологичного иконоборца с завершением Центра Помпиду в 1977 году, с его экспонированным каркасом из ярко окрашенных трубок для механических систем. Жюри Притцкера заявило, что Помпиду «произвел революцию в музеях, превратив то, что когда-то было элитными памятниками, в популярные места социального и культурного обмена, вплетенные в сердце города
- ↑ Жюри Притцкера заявило, что Помпиду «произвел революцию в музеях, превратив то, что когда-то было элитными памятниками, в популярные места социального и культурного обмена, вплетенные в сердце города».