Атоса

Напачатку была жонкай свайго зводнага брата Камбіза ІІ, які дзеля гэтага мусіў зьмяніць заканадаўства, якое з гэтага часу давала каралю права не падпарадкоўвацца законам. Пасьля сьмерці Камбіза стала жонкай новага караля Ґаўматы. Пасьля захопу ў 522 да н. э. улады Дарыем І, разам са сваёй сястрой Артыстонай і пляменьніцай Парміс стала ягонай жонкай як задатак прызнаньня апошняга каралём Пэрсіі.

Была адной з самых адукаваных жанчын свайго часу, умела пісаць, уласнаруч кіравала адміністраваньнем каралеўскага палацу. Карысталася вялікай павагай і ўплывам, што дало ейнаму першынцу Ксэрксу заняць каралеўскі пасад пасьля сьмерці бацькі, хоць у Дарыя І былі й старэйшыя сыны (Артабазан, Арыябігн і іншы невядомы па імені). Лічыцца, што менавіта пад уплывам Атосы, Ксэркс І патрапіў пад уплыў магаў і адмовіўся ад талерантнае рэлігійнае палітыкі бацькі, што выявілася ў разбурэньні храмаў Бабілёніі й Грэцыі. Як пісаў Герадот (VII,3), «Атоса заўсёды дасягала таго, што хацела». Паводле яго ж, аддавала перавагу грэцкім рабам.

Апроч Ксэркса нарадзіла Дарыю яшчэ прынамсі трох сыноў Ахемэна, Гістаспа ды Масыста.

Па адной з вэрсіяў памерла да ўзыходжаньня Ксэркса І на пасад, магчыма да 515 да н. э. Аднак Герадот і Эсхіл сьцьвярджалі, што яна была яшчэ жывая падчас паходу Ксэркса І на Грэцыю ў 480 да н. э.

• Атоса была адным з галоўных пэрсанажаў трагедыі Эсхіла «Пэрсы».
• Атоса была таксама адной з ключавых дзеючых асобаў рамана Гора Відала «Стварэньне».