Калядаваньне

Калядаваньне — прымеркаваны пераважна да Каляды рытуал наведваньня дамоў групай удзельнікаў, якія выконвалі велічальныя прысуды і песьні ў адрас гаспадароў дома, за што атрымлівалі рытуальны пачастунак.

Увечары моладзь і дзеці апраналіся ў цыганоў, «казу» (апранаючы навыварат кажух, маску казы) ды вадзілі па хатах. Акрамя «казы» вадзілі «мядзьведзя», «кабылку». Каза, мядзьведзь і калядоўшчыкі, якіх лічылі гасьцьмі зь іншага сьвету, на Палесьсі хадзілі калядаваць са «зьвяздой» — зоркай на кіі. Зорку абцягвалі белай тканінай, у сярэдзіне гарэла зьнічка.

Пераапранутыя калядоўнікі спыняліся ля кожнага двара ў чаканьні, калі гаспадар запросіць іх у хату. Сьпявалі песьні, скакалі пад скрыпачку і бубен. За гэта атрымлівалі пачастункі (сала, каўбасу), а таксама грошы. Гэта складвалася ў торбу, якая ад двара да двара рабілася цяжэйшаю.