Крэсыда (спадарожнік)

**Крэсыда**
спадарожнік Урану
Гісторыя адкрыцьця

Першаадкрывальнік	Стывэн Сынот, Вояджэр-2
Дата адкрыцьця	9 студзеня 1986
Арбітальныя характарыстыкі
Сярэдні радыюс	39,8 км
Эксцэнтрысытэт	0,00036
Арбітальны пэрыяд	0,46356 дня
Нахіл арбіты	0,006° (да экватару Ўрану)
Фізычныя характарыстыкі
Дыямэтар	92х74х74 км
Плошча паверхні	20 000 км²
Маса	3,4 × 10¹⁷ кг
Шчыльнасьць	1,3 г/см³
Паскарэньне вольнага падзеньня	0,013 м/с²
Пэрыяд звароту вакол сваёй восі	Сынхранізаваны з арбітальным пэрыядам
Нахіл восевага кручэньня
Альбеда	0,08
Тэмпэратура паверхні	64 К (−209 °С)
Атмасфэра	адсутнічае

Крэсыда — адзін з унутраных спадарожнікаў плянэты Ўран. Адкрыты на здымках, атрыманых зь міжплянэтнага апарату «Вояджэр-2» 9 студзеня 1986 року. Названы ў гонар Крэсыды, дачкі траянскага цара Калхаса, гераіні п’есы Шэксьпіра «Траіл і Крэсыда».

Крэсыда адносіцца да групы Порцыі, у якую таксама ўваходзяць спадарожнікі Б’янка, Дэздэмона, Джульета, Порцыя, Разалінда, Купідон, Бэлінда і Пэрдыта.^[1] Гэтыя спадарожнікі маюць падобныя арбітальныя й фатамэтрычныя парамэтры. Згодна са здымкамі, уск яны маюць шэраваты колер.^[2]

Ад найбліжэйшага спадарожніка — Дэздэмоны — Крэсыду аддзяляе ўсяго 890 кілямэтраў, таму не выключана іх сутыкненьне цягам бліжэйшых ста мільёнаў гадоў.^[3]

Крыніцы

^ Karkoschka, Erich (2001). "Comprehensive Photometry of the Rings and 16 Satellites of Uranus with the Hubble Space Telescope". Icarus 151 (1): 51–68. Bibcode:2001Icar..151...51K. doi:10.1006/icar.2001.6596.
^ Karkoschka, Erich (2001). "Voyager's Eleventh Discovery of a Satellite of Uranus and Photometry and the First Size Measurements of Nine Satellites". Icarus 151 (1): 69–77. Bibcode:2001Icar..151...69K. doi:10.1006/icar.2001.6597.
^ Duncan, Martin J.; Lissauer, Jack J. (1997). "Orbital Stability of the Uranian Satellite System". Icarus 125 (1): 1–12. Bibcode:1997Icar..125....1D. doi:10.1006/icar.1996.5568.

[1] Karkoschka, Erich (2001). "Comprehensive Photometry of the Rings and 16 Satellites of Uranus with the Hubble Space Telescope". Icarus 151 (1): 51–68. Bibcode:2001Icar..151...51K. doi:10.1006/icar.2001.6596.

[2] Karkoschka, Erich (2001). "Voyager's Eleventh Discovery of a Satellite of Uranus and Photometry and the First Size Measurements of Nine Satellites". Icarus 151 (1): 69–77. Bibcode:2001Icar..151...69K. doi:10.1006/icar.2001.6597.

[3] Duncan, Martin J.; Lissauer, Jack J. (1997). "Orbital Stability of the Uranian Satellite System". Icarus 125 (1): 1–12. Bibcode:1997Icar..125....1D. doi:10.1006/icar.1996.5568.

[1]

[2]

[3]