Індуктыўнасць
Індуктыўнасць — фізічная велічыня, якая характарызуе магнітныя ўласцівасці электрычнага ланцуга.
| Індуктыўнасць | |
|---|---|
 | |
| ISQ dimension | |
| Формула, якая апісвае закон або тэарэму | [1][2] |
| Пазначэнне ў формуле | , і |
| Сімвал велічыні (LaTeX) | [2] і [2] |
| Рэкамендуемая адзінка вымярэння | генры[3][4][…] і kilogram square metre per square second square ampere[d][2] |
Статычная індуктыўнасць — каэфіцыент прапарцыйнасці паміж магнітным струменем (ствараным токам вітка пры адсутнасці намагнічвалых асяроддзяў, напрыклад, у паветры) і велічынёй гэтага току:
Пазначаецца звычайна лацінскай літарай L, у сістэме СІ вымяраецца ў Генры.
Індуктыўнасць залежыць ад памераў і канфігурацыі праваднікоў электрычнага ланцуга, ад магнітнай пранікальнасці праваднікоў і навакольнага асяродзя.
Гісторыя
правіцьЭлектрамагнітная індукцыя была ўпершыню апісана Майклам Фарадэем у 1831 годзе.[5][6] У эксперыменце Фарадэй абматаў два правады вакол процілеглых бакоў жалезнага кальца. Ён чакаў, што, калі па адным провадзе пачне працякаць ток, па кальцы пройдзе свайго роду хваля і выклікае некаторы электрычны эфект на супрацьлеглым баку. Выкарыстоўваючы гальванометр, ён назіраў пераходны ток у другой шпульцы дрота кожны раз, калі батарэя падключалася або адлучалася ад першай шпулі.[7] Гэты ток быў выкліканы змяненнем магнітнага патоку, якое адбывалася пры падключэнні і адлучэнні батарэі.[8] Фарадэй выявіў некалькі іншых праяў электрамагнітнай індукцыі. Напрыклад, ён назіраў пераходныя токі, калі хутка ўстаўляў і вымаў стрыжневы магніт у катушку правадоў, а таксама генераваў пастаянны ток, круцячы медны дыск побач з стрыжневым магнітам са слізгальным электрычным провадам (дыск Фарадэя).[9]
Зноскі
- ↑ 6-41.1 // Quantities and units—Part 6: Electromagnetism — 1 — ISO, 2008. — 58 p.
- ↑ а б в г 6-41.1 // Quantities and units — Part 6: Electromagnetism, Grandeurs et unités — Partie 6: Electromagnétisme — 2 — 2022. — 70 с.
- ↑ 6-41.a // Quantities and units—Part 6: Electromagnetism — 1 — ISO, 2008. — 58 p.
- ↑ SI A concise summary of the International System of Units, SI — 2019.
- ↑ Ulaby, Fawwaz (2007). Fundamentals of applied electromagnetics (5th ed.). Pearson / Prentice Hall. p. 255. ISBN 978-0-13-241326-8.
- ↑ Joseph Henry(недаступная спасылка). Distinguished Members Gallery, National Academy of Sciences. Архівавана з першакрыніцы 13 снежня 2013. Праверана 30 лістапада 2006.
- ↑ Pearce Williams, L. (1971). Michael Faraday: A Biography. Simon and Schuster. pp. 182–183. ISBN 9780671209292.
- ↑ Giancoli, Douglas C. (1998). Physics: Principles with Applications (Fifth ed.). pp. 623–624.
- ↑ Pearce Williams, L. (1971). Michael Faraday: A Biography. Simon and Schuster. pp. 191–195. ISBN 9780671209292.
Літаратура
правіць- Індуктыўнасць // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 7: Застаўка — Кантата / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1998. — Т. 7. — 604 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0130-3 (т. 7).