Тэквандо

Тэквандо (па-карэйску: 태권도) — карэйскае адзінаборства. Характэрная асаблівасць тэквандо — ногі ў паядынку выкарыстоўваюцца больш актыўна, чым рукі. Звышзадачай тэквандо ў старажытнасці было выбіванне вершніка з сядла. Слова «тэквандо» складаецца з трох словаў: «тэ» — нага, «квон» — кулак (рука), «-до» — мастацтва, шлях тэквандо, шлях да ўдасканалення (шлях рукі і нагі). Па вызначэнні Чхвэ Хон Хі, «тэквандо азначае сістэму духоўнай трэніроўкі і тэхніку самаабароны бяз зброі, нароўні са здароўем, а таксама кваліфікаваным выкананнем удараў, блокаў і скачкоў, выкананых галаруч і нагамі для паражэння аднаго ці некалькіх супернікаў».