Αλφόνσος Γ΄ των Αστουριών

Ο Αλφόνσος Γ΄ των Αστουριών (ισπανικά: Alfonso III de Asturias, περ. 852-910), επονομαζόμενος «Μέγας», ήταν ο βασιλιάς των Αστουριών από το 866 μέχρι τον θάνατό του, που συνέβη το 910.[8] Ήταν γιος και διάδοχος του Ορδόνιο Α΄ των Αστουριών και της συζύγου του, βασίλισσας Νούνια. Ο Αλφόνσος Γ΄ ήταν ο προτελευταίος Αστουριανός βασιλιάς και ο πρώτος του Βασιλείου του Λεόν, μιας και στην πρωτεύουσά του κατοίκησε για μεγάλα διαστήματα και εκεί είχε έδρα το κυβερνητικό του συμβούλιο και το κέντρο απονομής δικαιοσύνης του.

Αλφόνσο Γ΄ των Αστουριών
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Alfonso III el Magno (Ισπανικά)
Γέννηση852[1]
Λούγο[2]
Θάνατος20  Δεκεμβρίου 910[1]
Ζαμόρα[3]
Τόπος ταφήςΠάνθεον των βασιλέων της Αστούριας
Χώρα πολιτογράφησηςΒασίλειο της Αστούριας
Βασίλειο της Γαλικίας[4][5][6]
ΘρησκείαΚαθολικισμός
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταηγεμόνας
Οικογένεια
ΣύζυγοςΧιμένα των Αστουριών
ΤέκναΟρδόνιο Β΄ του Λεόν
Γκαρθία Α΄ του Λεόν[7]
Φρουέλα Β΄ των Αστουριών[7]
ΓονείςΟρδόνιο Α΄ των Αστουριών[3] και Νούνια
ΑδέλφιαΛεοντεγουνδία Ορδόνιεθ
Odoario
ΟικογένειαΟίκος των Αστουριών-Λεόν
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΜονάρχης του Βασιλείου των Αστουριών (866–910)
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Από την άνοδό του στην εξουσία ήρθε αντιμέτωπος με μία σειρά εσωτερικών προβλημάτων, όπως εξεγέρσεις ισχυρών ευγενών και απόπειρες ανατροπής από μέλη της οικογένειάς του. Εγκατέστησε ένα σημαντικό αριθμό Μοζαράβων στο βασίλειό του και κατάφερε να καθιερώσει τον ποταμό Δούρο ως νότιο σύνορο, διασφαλίζοντας τις πόλεις Τόρο και Θαμόρα. Πολέμησε έντονα κατά των μουσουλμάνων, που τους νίκησε στη Μάχη της Πολβοράρια (878).

Παντρεύτηκε το 873 με την Χιμένα Γκαρθές, της οποίας η γενεαλογία δεν είναι ξεκάθαρη, αν και πιθανόν να ήταν κόρη του Γκαρθία Ίνιγεθ της Παμπλόνα. Από αυτόν τον γάμο γεννήθηκαν τρεις μετέπειτα βασιλείς, ο Γκαρθία, ο Ορδόνιο και ο Φρουέλα, που κατά τη διάρκεια της ζωής του πατέρα τους κυβέρνησαν αντίστοιχα την κεντρικοανατολική μεθώριο (τη μελλοντική Καστίλη), τη Γαλικία-Πορτογαλία και τις Αστούριες, αντίστοιχα.[9][10]

Ο βασιλιάς Αλφόνσος Γ΄ των Αστουριών εισήγαγε μία αυτοκρατορική ιδέα, υπογράφοντας σε έγγραφο του 877 ως Adefonsus totius Hispaniae imperator (Αλφόνσος Αυτοκράτωρ Πάσης Ισπανίας). Το 906 εμφανίζεται ως Adefonsus Hispaniae Rex (Αλφόνσος Βασιλεύς Ισπανίας). Χαρακτηριστικό είναι ότι πολλοί από τους απογόνους του υιοθέτησαν τον αυτοκρατορικό τίτλο.[11][12]

Από τα τελευταία χρόνια της ζωής του δεν διαθέτουμε πολλές πηγές. Για άγνωστους λόγους, ο πρωτότοκος γιος του, ο Γκαρθία, προσπάθησε να τον ανατρέψει, κάτι που τελικά πέτυχε με τη βοήθεια των αδελφών του. Ο Αλφόνσος Γ΄ παραιτήθηκε, αν και διατήρησε τον βασιλικό τίτλο, και πέθανε στη Θαμόρα.[13]

Ο Αλφόνσος Γ΄ των Αστουριών μεταξύ της συζύγου του και του επισκόπου Γκομέλο Β΄.

Παραπομπές

Επεξεργασία
  • España Sagrada. Memorias de los insignes monasterios de San Julián de Samos, y San Vicente de Monforte.
  • Chisholm, Hugh, ed. (1911). "Alphonso s.v. Alphonso III." . Encyclopædia Britannica. 1 (11th ed.). Cambridge University Press. p. 734.
  • R. A. Fletcher, Saint James's Catapult: The Life and Times of Diego Gelmírez of Santiago de Compostela (Oxford, 1984), 317–23.