Michael von Faulhaber

Honorigoj
Honorigoj	(1951) Granda Meritkruco de la Federacia Respubliko Germanio; (1949) Honora civitano de Munkeno; Fera Kruco, Dua Klaso; Military Merit Order (en) ; Meritordeno de la bavara krono; Ordeno de Sankta Huberto; Ordeno de Sankta Aleksandro ; vd

Postenoj
Postenoj	kardinalo (1921–); Roman Catholic Archbishop of Munich and Freising (en) (1917–1952); Bishop of Speyer (en) (1911–1917); dioceza episkopo (1910–) vd

**Michael von Faulhaber**
Michael von Faulhaber
	Ĉefepiskopo de Munkeno kaj Freising
Persona informo
	Michael von Faulhaber
Naskiĝo	5-an de marto 1869; en Heidenfeld
Morto	12-an de junio 1952 (83-jaraĝa); en Munkeno
Tombo	Katedralo de Munkeno vd
Religio	katolika eklezio vd
Lingvoj	germana vd
Ŝtataneco	Germanio vd
Alma mater	Priesterseminar Würzburg (en) (1889–); Celtis Gymnasium (en) (1879–); Gymnasium (en) ; Universitato de Würzburg vd
Familio
Patro	Michael Faulhaber (en) vd
Patrino	Margarete Faulhaber (en) vd
Profesio
Okupo	katolika episkopo (1911–); katolika sacerdoto (1892–); universitata instruisto ; teologo ; rezistobatalanto ; politikisto vd
Postenoj
Postenoj	kardinalo (1921–); Roman Catholic Archbishop of Munich and Freising (en) (1917–1952); Bishop of Speyer (en) (1911–1917); dioceza episkopo (1910–) vd
Honorigoj
Honorigoj	(1951) Granda Meritkruco de la Federacia Respubliko Germanio; (1949) Honora civitano de Munkeno; Fera Kruco, Dua Klaso; Military Merit Order (en) ; Meritordeno de la bavara krono; Ordeno de Sankta Huberto; Ordeno de Sankta Aleksandro ; vd
Membrecoj
Membrecoj	KStV Normannia Würzburg (en) (1888–) vd
Episkopo de Spiro
Dum	1910–1917
Ĉefepiskopo de Munkeno kaj Freising
Dum	1917–1952
vd	Fonto: Vikidatumoj
	v • d • r

Michael von FAULHABER (naskiĝis la 5-an de marto 1869, mortis la 12-an de junio 1952) estis kardinalo de la Katolika Eklezio kiu postenis kiel Episkopo de Spiro kaj poste kiel Arkiepiskopo de Munkeno kaj Freising de 1917 ĝis sia morto. Faulhaber estis politika opozicianto de la naziisma registaro kaj konsideris la naziisman ideologion kiel nekongrua kun kristanismo; sed same li opoziciis kontraŭ la antaŭa reĝimo de la Vajmara Respubliko kiel enradikigita en la perfido,^[1]^[2] kaj opoziciis ankaŭ al ajna demokratia reĝimo ĝenerale, favore al katolika monarkio. Faulhaber esprimis sin kontraŭ kelkaj politikoj de la naziisma registaro, sed publike agnoskis ĝin kiel legitima, petis al la katolika klerikaro resti fidelaj al la naziisma registaro kaj plutenis pontojn inter faŝismo kaj Katolika Eklezio.^[3] Michael von Faulhaber ordinis pastron Joseph Ratzinger (estonta papo Benedikto la 16-a) kaj estis la lasta kardinalo kiu survivis ordinita de Benedikto la 15-a.

Notoj

↑ Michael Kardinal von Faulhaber: Rede zum 62. Deutschen Katholikentag, München (1922)
↑ Hastings, Derek. Catholicism and the Roots of Nazism. Oxford. p. 104.
↑ Nazis on the Run, Gerald Steinacher, p. 127 ; Beth A. Griech-Polelle, Antisemitism,Christian Ambivalence and the Holocaust, pp. 128–129, Indiana University Press, 2007 ISBN 0-253-34873-0

Kategorio Michael von Faulhaber en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj)

Bibliotekoj

[1] Michael Kardinal von Faulhaber: Rede zum 62. Deutschen Katholikentag, München (1922)

[2] Hastings, Derek. Catholicism and the Roots of Nazism. Oxford. p. 104.

[3] Nazis on the Run, Gerald Steinacher, p. 127 ; Beth A. Griech-Polelle, Antisemitism,Christian Ambivalence and the Holocaust, pp. 128–129, Indiana University Press, 2007 ISBN 0-253-34873-0

[1]

[2]

[3]