Nikko

Ĝemelurboj
	Tajnan ; Haĉioĵi ; Tomakomai (en) ; Odaŭara vd

Nikko
urbo de Japanio • sankta urbo • monzenmachi
Flago	Blazono
Administrado
Ĝemelurboj
	Tajnan ; Haĉioĵi ; Tomakomai (en) ; Odaŭara vd
Poŝtkodo	321-1292
En TTT	Oficiala retejo [+]
Demografio
Loĝantaro	77 027 (2021) [+]
Loĝdenso	53 loĝ./km²
Geografio
Geografia situo	36° 43′ N, 139° 42′ O (mapo)36.719833333333139.69816666667Koordinatoj: 36° 43′ N, 139° 42′ O (mapo) [+]
Areo	1449,83 km² ( 144 983 ha) [+]
Horzono	UTC+09:00 [+]
	Nikko (Japanio)
	Situo de Nikko
Alia projekto
	Vikimedia Komunejo Nikko, Tochigi [+]
Monda heredaĵo
	Toŝogu: Karamon (Ĉina pordego), Haiden (preĝeja ĉambrego) kaj Honden (ĉefa ĉambrego)
Lando	Japanio
Tipo	kultura heredaĵo
Kriterioj	i, iv, vi
Fonto	913
Regiono**	Azio
Geografia situo	36° 43′ 12″ N, 139° 41′ 54″ O (mapo)36.72139.69833333333
	Registra historio
Registrado	1999 (23-a sesio)
Ruĝa listo	1999
	* Traduko de la nomo en la listo de la monda heredaĵo.; ** Regiono laŭ Unesko.
	v • d • r

Nikkō (japane: 日光市, Nikkō-shi, litere sunlumo) estas japana urbo en la gubernio Toĉigi. Ĝi situas en la montaro, ĉirkaŭ 140 km norde de Tokio kaj estas ŝatata turisma celo al japanaj kaj eksterlandaj turistoj.

La 20-an de marto 2006 Nikko kuniĝis kun la urbo Imaiĉi kaj la komunumoj Aŝio, Fuĵihara kaj Kurijama por krei la oficialan novan urbon de Nikko. La nova urbodomo estas la iama urbodomo de Imaiĉi.

Loĝantaro

La 1-an de majo, 2006, la loĝantaro estis je 93.568, la areo je 1.449,87 km².

Geografio

Nikko situas ĉirkaŭ 140 km norde de Tokio en la montaroj de la gubernio Toĉigi.

Pro kuniĝo kun aliaj komunumoj la areo de Nikko estas nun 1.449,87 km² granda.

Historio

Shodo Shonin (japane: 勝道上人) starigis la templon de Rinno-ji en la jaro 766. Sekvis la templo de Chuzen-ji en 784. La vilaĝo de Nikko kreiĝis ĉirkaŭ tiuj temploj.

La sanktejo Nikko Toŝo-gu estis finkonstruita en 1617 kaj iĝis ĉefa allogaĵo por vizitantoj al la regiono dum la Edo-epoko. Novaj vojoj estis konstruitaj tiutempe por faciligi la aliron al Nikko de la najbaraj regionoj. Nikko Toŝo-gu, la sanktejo Futarasan kaj Rinno-ji nun formas la mondan heredaĵon de UNESKO de la sanktejoj kaj temploj de Nikko.

Dum la Meiji-epoko Nikko iĝis montara ripozejo kaj estis ĉefe ŝatata de eksterlandaj turistoj. La japana nacia fervojo atingis Nikkon en 1890 per la Nikko-linio, sekvita de la Tobu-fervojo en 1929 per la Tobu-Nikko-linio.

Nikko iĝis urbeto en 1889, parto de la distrikto de Kamitsuga. Ĝia rango altiĝis al urbo en 1954 post kuniĝo kun la najbara vilaĝo Okorogawa. La 20-an de marto 2006 Nikko kuniĝis kun la urbo Imaiĉi kaj la komunumoj Aŝio, Fuĵihara kaj Kurijama por krei la oficialan novan urbon de Nikko. La nova urbodomo estas la iama urbodomo de Imaiĉi.