اردوگاه مرگ خلمنو

اردوگاه مرگ خلمنو (به آلمانی: Vernichtungslager Kulmhof) از بزرگترین اردوگاه‌های کار اجباری نازی‌ها بود که توسط حزب ناسیونال سوسیالیست کارگران آلمان در سال ۱۹۴۱ در ۵۰ کیلومتری شهر لودتس ساخته شد. خلمنو، اولین مرکز کشتار بود که وارتگاو (بخشی از لهستان که ضمیمه آلمان شد) دایر گشت. در آنجا، اکثر یهودیان و کولی‌ها در کامیون‌های سیار گاز به قتل رسیدند.

اردوگاه مرگ خلمنو
Death camp
Monument to victims of Nazi extermination camp Kulmhof (Chełmno) in occupied Poland, unveiled in 1990 at the site of the camp Chełmno on the map of Nazi extermination camps marked with black and white skulls, جمهوری دوم لهستان borders تهاجم به لهستان
Chełmno extermination camp Location of Chełmno in modern Poland
نام‌های دیگر	Kulmhof
شناخته‌شده برای	نسل‌کشی در حین هولوکاست
مکان	Near خومنو ناد نرم، Reichsgau Wartheland (German-occupied Poland)
فرمانده	کریستیان ویرت
استفادهٔ اصلی	اردوگاه مرگ
دورهٔ فعالیت	۰۱۹۴۱−۱۲−۰۸ ۸ دسامبر ۱۹۴۱ – ۰۱۹۴۳−۰۴−۱۱ ۱۱ آوریل ۱۹۴۳ (1st period), ۰۱۹۴۴−۰۶−۲۳ ۲۳ ژوئن ۱۹۴۴ – ۰۱۹۴۵−۰۱−۱۸ ۱۸ ژانویه ۱۹۴۵
شمار اتاق‌های گاز	3 gas vans
انواع زندانیان	عمدتا یهودیان
تعداد کشته	حدود ۱۵۲٬۰۰۰–۳۴۰٬۰۰۰
آزاد شده توسط	ارتش سرخ, ۰۱۹۴۵−۰۱−۲۰ ۲۰ ژانویه ۱۹۴۵
زندانیان برجسته	Mordechaï Podchlebnik, Szymon Srebrnik, Szlama Ber Winer

بین ۱۵۲ تا ۳۴۰ هزار نفر (بیشتر یهودی) در این اردوگاه به قتل رسیدند. در شهر مارسی فرانسه نیز موزه ای وجود دارد که برخی از افراد کشته شده را با ذکر تاریخچه زندگی به نمایش عمومی کشیده است .