جنگ فرسایش‌زا

جنگ فرسایش‌زا
	بخشی از ستیز عرب‌ها و اسرائیل و جنگ سرد
	; جنگ فرسایشزای اسرائیل و مصر بیشتر در نزدیکی کانال سوئز اتفاق افتاد.
تاریخ	۱ ژوئیه ۱۹۶۷ – ۷ اوت ۱۹۷۰ (آتش‌بس); (۳ سال، ۱ ماه و ۶ روز)
موقعیت	شبه‌جزیره سینا (در اختیار اسرائیل)
نتایج	جبهه مصر: نامشخص (هر دو طرف ادعای پیروزی کردند); ادامهٔ کنترل اسرائیل بر شبه‌جزیره سینا; ایجاد خط بارلیو; جبهه اردن: نامشخص (هر دو طرف ادعای پیروزی کردند); رخ دادن سپتامبر سیاه در اردن;
طرف‌های درگیر
اسرائیل	مصر; اتحاد جماهیر شوروی سازمان آزادی‌بخش فلسطین; اردن سوریه
فرماندهان و رهبران
لوی اشکول; ایگال آلون; زالمان شائزیر; Haim Bar-Lev; Mordechai Hod; Uzi Narkiss	جمال عبدالناصر; Ahmad Ismail Ali; انور سادات; سعد شاذلی; Abdul Munim Riad †; Nikolai Yurchenko †
قوا
۲۷۵٬۰۰۰ (همراه با نیروی ذخیره)	مصر: ۲۰۰٬۰۰۰; اتحاد جماهیر سوسیالیستی شوروی: ۱۰٬۷۰۰–۱۵٬۰۰۰; اردن: ۱۵٬۰۰۰; سازمان آزادی‌بخش فلسطین: ۹۰۰–۱٬۰۰۰
تلفات و خسارات
۶۹۴–۱٬۴۲۴ سرباز کشته; ۲۲۷ شهروند کشته شد; ۲٬۶۵۹ زخمی شده، از این تعداد، ۹۹۹ در جبه مصر بود; ۱۴–۳۰ هواپیما	مصر:; ۲٬۸۸۲–۱۰٬۰۰۰ سرباز و مردم عادی کشته شد; ۶٬۲۸۵ زخمی; ۶۰–۱۱۴ هواپیما از دست رفت; سازمان آزادی‌بخش فلسطین:; ۱٬۸۲۸ کشته; ۲٬۵۰۰ اسیر شد; اردن:; ۴۰–۸۴ کشته شده; ۱۰۸–۲۵۰ زخمی; ۴ اسیر; ۳۰ تانک; جماهیر شوروی:; ۵۸ کشته; ۴–۵ هواپیما; کوبا:; ۱۸۰ کشته; ۲۵۰ زخمی; سوریه:; تلفات صدها تن

جنگ فرسایش‌زا (عربی: حرب الاستنزاف)، جنگی است که آن را جمال عبدالناصر «جنگ فرسایش‌زا» نام نهاد. این جنگ بین مصر، اردن و سازمان آزادی‌بخش فلسطین از یک طرف و از طرف دیگر اسرائیل در سال ۱۹۶۷ درگرفت و تا سال ۱۹۷۰ ادامه یافت. هدف اعراب از آغاز جنگ بازپس‌گیری مناطق از دست رفتهٔ کشورشان در جنگ شش روزه بود.

جستارهای وابسته

منابع

↑ ^۱٫۰ ^۱٫۱ "The War: Lebanon and Syria". Dover.idf.il. Archived from the original on 24 March 2012. Retrieved 2013-03-12.
↑ http://mfa.gov.il/MFA/AboutIsrael/History/Pages/The%20War%20of%20Attrition%20-1968-70.aspx
↑ Russian Aviation and Air Power in the Twentieth Century, Robin D. S. Higham, John T. Greenwood, Von Hardesty, Routledge، 1998, p.227
↑ Fruchter-Ronen I, (2008), pp. 244–260
↑ Morris (1999), p. 368
↑ Wallach, Jedua; Ayalon, Avraham; Yitzhaki, Aryeh (1980). "Operation Inferno". in Evyatar Nur. Carta's Atlas of Israel, Volume 2
↑ ^۷٫۰ ^۷٫۱ ^۷٫۲ Schiff, Zeev, A History of the Israeli Army (1870–1974), Straight Arrow Books (San Francisco, 1974) p. 246, ISBN 0-87932-077-X
↑ Lorch, Netanel (September 2, 2003). "The Arab-Israeli Wars". Israeli Ministry of Foreign Affairs. Retrieved March 3, 2007.
↑ ^۹٫۰ ^۹٫۱ Benny Morris, Righteous victims: a history of the Zionist-Arab conflict, 1881–2001, راندوم هاوس (1999), page 362. شابک ‎۹۷۸−۰−۶۷۹−۷۴۴۷۵−۷.
↑ ^۱۰٫۰ ^۱۰٫۱ Nicolle and Cooper, 32–33
↑ سعد شاذلی، The Crossing of Suez. p. 195. شابک ‎۹۷۸−۰−۹۶۰۴۵۶۲−۲−۲.
↑ Uri Bar, The Watchman Fell Asleep: The Surprise Of Yom Kippur And Its Sources. p.15. ISBN 978-0-7914-6482-3.
↑ Insight Team of the London Sunday Times, Yom Kippur War, Double Day & Company (1974) Page 42
↑ Zeev Schiff, History of the Israeli Army 1870–1974, Straight Arrow Books (1974)ISBN 0-87932-077-X, page 246
↑ A list of known Soviet army losses of manpower during The War of attrition (روسی)
↑ Karsh, Efraim: The cautious bear: Soviet military engagement in Middle East wars in the post-1967 era

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «War of Attrition». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۹ ژانویه ۲۰۱۷.

پیوند به بیرون

[autogenerated1-1] ۱٫۰ ^۱٫۱ "The War: Lebanon and Syria". Dover.idf.il. Archived from the original on 24 March 2012. Retrieved 2013-03-12.

[2] ttp://mfa.gov.il/MFA/AboutIsrael/History/Pages/The%20War%20of%20Attrition%20-1968-70.aspx

[3] Russian Aviation and Air Power in the Twentieth Century, Robin D. S. Higham, John T. Greenwood, Von Hardesty, Routledge، 1998, p.227

[4] Fruchter-Ronen I, (2008), pp. 244–260

[5] Morris (1999), p. 368

[6] Wallach, Jedua; Ayalon, Avraham; Yitzhaki, Aryeh (1980). "Operation Inferno". in Evyatar Nur. Carta's Atlas of Israel, Volume 2

[Schiff-7] ۷٫۰ ^۷٫۱ ^۷٫۲ Schiff, Zeev, A History of the Israeli Army (1870–1974), Straight Arrow Books (San Francisco, 1974) p. 246, ISBN 0-87932-077-X

[MFA-8] Lorch, Netanel (September 2, 2003). "The Arab-Israeli Wars". Israeli Ministry of Foreign Affairs. Retrieved March 3, 2007.

[Benny_Morris_2001,_Page_362-9] ۹٫۰ ^۹٫۱ Benny Morris, Righteous victims: a history of the Zionist-Arab conflict, 1881–2001, راندوم هاوس (1999), page 362. شابک ‎۹۷۸−۰−۶۷۹−۷۴۴۷۵−۷.

[nicolle32-33-10] ۱۰٫۰ ^۱۰٫۱ Nicolle and Cooper, 32–33

[11] سعد شاذلی، The Crossing of Suez. p. 195. شابک ‎۹۷۸−۰−۹۶۰۴۵۶۲−۲−۲.

[12] Uri Bar, The Watchman Fell Asleep: The Surprise Of Yom Kippur And Its Sources. p.15. ISBN 978-0-7914-6482-3.

[13] Insight Team of the London Sunday Times, Yom Kippur War, Double Day & Company (1974) Page 42

[14] Zeev Schiff, History of the Israeli Army 1870–1974, Straight Arrow Books (1974)ISBN 0-87932-077-X, page 246

[15] A list of known Soviet army losses of manpower during The War of attrition (روسی)

[karsh-16] Karsh, Efraim: The cautious bear: Soviet military engagement in Middle East wars in the post-1967 era

[۲]

[۱]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]

[۱۳]

[۱۴]

[۱۵]

[۱۶]