باشگاه فوتبال داماش گیلان

هستهٔ اولیه این باشگاه در ابتدای تأسیس به تاج رشت بر می‌گردد . که بعد از انقلاب این تیم به استقلال رشت تغییر نام داد

از رویی دیگر، رویارویی دو تیم ابوذر و خسرو پرویز و یا ملوان و تاج را می‌توان از دربی‌های جذاب دهه ۴۰ و ۵۰ گیلان و ایران دانست، که دو شهر رشت و انزلی به مصاف یکدیگر می‌رفتند.

تاج رشت در سال ۱۳۵۲ به ابوذر رشت تغییر نام داد و اما در سال ۱۳۵۷ با ظهور انقلاب اسلامی ایران و انحلال سازمان ورزشی و فرهنگی تاج کلیه شعبه‌های شهرستان‌های این سازمان به تربیت بدنی‌های استان‌ها واگذار شدند و این تیم که دو نام تاج و ابوذر را یدک می کشید در سال ۱۳۶۲ به استقلال رشت تغییر نام داد^[۱۰]

لاجوردی پوشان شهرباران در سال ۱۳۶۹ با صعود خود برای اولین بار فوتبال رشت را به سطح نخست فوتبال ایران رساندند

شرکت صنایع شیر ایران با خرید امتیاز این تیم در سال ۱۳۸۱ پا به عرصه فوتبال گذاشت و با نام پگاه گیلان در مسابقات لیگ دسته اول فوتبال کشور حضور یافت.^[۱۱]

پگاه گیلان در دوره سوم لیگ برتر با مجید جهانپور بازیهایش را آغاز کرد اما پس از هفته پانزدهم میودراگ یشیچ جانشین وی گردید. تیم فوتبال پگاه در این دوره لیگ برتر یعنی فصل ۸۳–۸۲ تمام تیم‌های مدعی لیگ را در استادیوم عضدی رشت زمینگیر کرد از جمله برد یک بر صفر مقابل پاس تهران (قهرمان آن فصل) و تساوی صفر صفر با تیم پرمهره پرسپولیس (در حالی که یک ضربه پنالتی پگاه هم از دست رفت) و پیروزی ۳–۱ مقابل سپاهان اصفهان و ۳–۰ مقابل استقلال اهواز و برد مقابل ذوب آهن و ابومسلم خراسان.

پس از کناره‌گیری یسیچ در فصل بعد تیم فوتبال پگاه برای ۲ بازی از سید مهدی ابطحی که سرمربی تیم فوتسال پگاه بود به عنوان سرمربی در تیم فوتبال خود استفاده کرد اما ابطحی نیز جز دو شکست پی در پی ارمغانی برای پگاه به همراه نیاورد. مدیران پگاه آنگاه اصغر شرفی را مجدداً از آمریکا فراخواندند و برای دومین بار مربیگری تیم خود را به وی سپردند. اصغر شرفی نیز نتوانست گره گشای مشکلات پگاه شود و این تیم برای بار سوم مربی خود را عوض کرده و این بار یکی از مربیان معروف اروپا به نام برند کراوس را از اتریش در سال ۲۰۰۵ به رشت آورد. وینگو بگوویچ در سال ۲۰۰۵ هدایت تیم پگاه گیلان را به عهده گرفت، پیروزیهای پی در پی تیم پگاه در گروه الف دسته اول فوتبال ایران نشان داد که مجموعه پگاه عزم خود را جزم نموده تا مجدداً در سطح اول فوتبال ایران حضور یابد اما مرحله پلی آف مسائلی داشت که وینگو نتوانست از عهده آن‌ها بر آید و پیکان صعود کرد.

مجید جهانپور پس از ۲/۵ سال دوری از میدان‌ها فوتبال مجدداً سکان هدایت این تیم پر طرفدار را بر عهده گرفت. تیم جهانپور که در ابتدای فصل با مشکلات عدیده مالی مواجه بود توانست در چند ماه ابتدایی مسابقات بدون شکست به کار خود ادامه دهد. تیم پگاه با حفظ دروازه اش در مدت ۱۲۴۰ دقیقه توانست نگاه تمام کارشناسان را بخود جلب نماید. اما چند شکست شرایط را برای پگاه سخت کرد با این حال پگاه توانست با ۲ امتیاز اختلاف و پس از ۲۲ هفته صدرنشینی مجدداً به مرحله پلی آف صعود نماید. پگاه در مرحله پلی آف پس از کسب یک نتیجه مساوی بدون گل در گرمای ۵۰ درجه بندرعباس موفق شد حریف جنوبی خود را در حضور بیش از ۲۵ هزار تماشاگر با نتیجه ۲–۰ شکست داده و پس از ۲ سال دوری از سطح اول فوتبال کشور به دوره هفتم لیگ برتر صعود کرد. دارکو درازیچ در سال ۲۰۰۷ سرمربی تیم پگاه شد اما وی تنها در ۳ بازی و کسب تنها یک امتیاز جایش را به نادر دست‌نشان داد که چند ماه پیش به عنوان سرمربی شهرداری بندرعباس در پلی اف به پگاه گیلان باخته بود.

تیم فوتبال پگاه در این دوره لیگ برتر یعنی فصل ۸۳–۸۲ تمام تیم‌های مدعی لیگ را در استادیوم عضدی رشت زمینگیر کرد از جمله برد یک بر صفر مقابل پاس تهران (قهرمان آن فصل) و تساوی صفر صفر با تیم پرمهره پرسپولیس (در حالی که یک ضربه پنالتی پگاه هم از دست رفت) و پیروزی ۳–۱ مقابل سپاهان اصفهان و ۳–۰ مقابل استقلال اهواز و برد مقابل ذوب آهن و ابومسلم خراسان.

یکی از دوران طلایی این تیم حضور در فینال جام حذفی فوتبال ایران است که در خرداد ماه ۸۷ برگزار شد. تیم فوتبال پگاه توانست تیمهای مطرح فوتبال کشور را شکست دهد نظیر پرسپولیس (قهرمان آن فصل که با گل بازیکن هفده ساله مغلوب پگاه شد)، استقلال (با نتیجه چهار بر یک در استادیوم آزادی که سنگین‌ترین شکست خانگی استقلال در تاریخ لیگ برتر بود)، سپاهان اصفهان (با نتیجه چهار بر دو)، ذوب آهن، سایپا (رفت و برگشت) و صباباتری. این تیم در آن دوران بیش از ۲۵ هزار هوادار که فراتر از گنجایش ورزشگاه سردار جنگل رشت بود به ورزشگاه کشاند و تا فینال جام حذفی صعود کرد. این نتایج همچنین بهترین عملکرد دست نشان در دوران مربیگریش بود.

پگاه پس از عبور از سد تیمهای مس سرچشمه و آلومینیوم در اراک در مرحله یک چهارم نهایی به مصاف سپاهان رفت. پگاه بعد از تثبیت جایگاهش در لیگ برتر با پیروزی برابر تیم صبا و با روحیه‌ای مضاعف به مصاف تیم سپاهان رفت و با حمایت طرفدارانش نایب قهرمان ایران و آسیا را ۴–۲ شکست داد تا در مرحله نیمه نهایی بتواند برق شیراز را نیز با یک بازی سراسر تهاجمی حذف نماید. در بازی پرحرارت فینال تیم پگاه در بازی رفت ۱–۰ در مقابل استقلال به پیروزی رسید و درخشش وحید طالب لو از گل شدن چندین موقعیت صددرصد دیگر جلوگیری گرد اما در تهران و در بازی نفسگیر صد و بیست دقیقه ای مغلوب استقلال شد تا بازنده ای سربلند لقب گیرد.^[۱۲]

در ابتدای فصل ۸۸–۸۷ تیم فوتبال پگاه گیلان به علت مشکلات مالی^[۱۳] توسط شرکت خصوصی داماش خریداری شد و به داماش گیلانیان تغییر نام داد. امیر عابدینی مدیر عامل سابق تیم پرسپولیس، مدیر عامل داماش گیلانیان شد ^{[۱۴][۱۵][۱۶][۱۷]}

تیم فوتبال پگاه گیلان در طول حیات خود ۱۷۹ بار به‌طور رسمی مسابقه داد که از این تعداد ۷۰ برد، ۴۷ مساوی و ۶۲ شکست عاید این تیم شده‌است. پگاه از این تعداد بازی ۸۰ بار در لیگ برتر به میدان رفته‌است. تیم فوتبال پگاه در ۱۷۹ بازی خود موفق شده‌است تا ۱۸۹ بار دروازه حریفان را باز کند. پگاهی‌ها ۱۸۴ بار نیز گل خورده‌اند. بهترین گلزن پگاه در طول تاریخ این تیم افشین چاووشی می‌باشد. ساشا ایلیچ دروازه‌بان این تیم توانست با ۱۱۵۷ دقیقه بسته نگهداشتن دروازه پگاه گیلان درکوردی تاریخی در تمام ادوار لیگ‌های ایران را به ثبت برساند.

تیم داماش گیلانیان در فرودین ماه سال ۱۳۹۱ با مجوز قوه قضائیه به شرط اینکه باشگاه از شهر رشت خارج نشود از طریق کمیسیون سه نفره و نماینده دادستانی واگذار شود امیر عابدینی مدیرعامل این تیم از سمت خود استعفاء داده ولی با توجه به عدم وجود مالک و هیئت مدیره این استعفاء مورد تأیید یا مخالفت قرار نگرفت تا همچنان وضعیت مدیریتی این تیم در وضعیت مبهم به سر ببرد.^[۱۸] با پیگیری‌های علی نظرمحمدی و ایرج ندیمی نماینده لاهیجان در آذر ۱۳۹۳ به دنبال سفر معاون اول قوه قضائیه به رشت مذاکرات مثبت و امیدبخشی در خصوص تعیین تکلیف تیم فوتبال داماش و شرکت‌های متعلق به گروه آریا انجام شد. محسنی اژه‌ای تمام مسئولیت حل مشکلات باشگاه ورزشی داماش گیلان را به مدیرکل دادگستری گیلان و استاندار گیلان سپرد.^{[۱۹][۲۰][۲۱][۲۲]} امتیاز این تیم پس از واگذاری به هیئت فوتبال گیلان به شرکت آهن و فولاد لوشان منتقل گردید.^[۲۳] در نهایت و پس سقوط تیم به دسته دوم داماش گیلان که نامش به شهر باران تغییر پیدا کرده بود با امضای مسعود رهنما مدیر کل امور ورزش و جوانان گیلان و قربانعلی الماس خاله رییس هییت فوتبال گیلان به تهران انتقال پیدا کرد و سرانجام به علت بدهی های سنگین پس از یک فصل حضور در لیگ دسته دوم فصل ۹۶-۹۵ به لیگ دسته سوم و زیرگروه سقوط کرده و سرانجام با سوء مدیریت منحل شد

ظهور داماش گیلانیان

اسماعیل حاجی پور عضو شورای شهر رشت با همکاری سامیر رجب اف سرمایه‌دار اهل جمهوری آذربایجان با خرید امتیاز تیم رهپویان رضوانشهر و تغییر نام آن به داماش گیلانیان مالکیت آن را برعهده گرفتند (که البته در نیمه راه سرمایه‌گذار با فشار و جو ایجاد شده از تیمداری انصراف داد )

در سال ۹۸-۹۷ تیم تحت مالکیت اسماعیل حاجی پور در بازی پلی آف صعود به لیگ دسته اول کشور در دوبازی رفت و برگشت مقابل نماینده تهران شکست خورد و از صعود به لیگ دسته اول کشور بازماند

دومین فینال جام حذفی داماش گیلان۹۸-۹۷

داماش گیلان با مالکیت اسماعیل حاجی پور و سرمربیگری سیامک فراهانی در کمال ناباوری با شکست دادن تیم مدعی و لیگ برتری سایپا در رشت به عنوان تیمی از سطح سوم لیگ آن دوره به فینال جام حذفی راه یافت^[۲۴]

دیداری که استادیوم فولاد آرنا اهواز میزبان آن بود

این دیدار با کارشکنی پرسپولیسی ها و تمامیت خواهی آنها با حواشی های بسیاری همراه شد

دیدار پرسپولیس و داماش در حالی برگزار شد که قرار بود این مسابقه از ساعت ۲۱ یکشنبه شب آغاز شود ولی بخاطر عدم اختصاص جایگاه ویژه به تماشاگران گیلانی، اعضای این تیم در موعد مقرر بازی را شروع نکردند تا شرایط برای حضور ۴۰۰ هوادار تیم داماش گیلان(ملقب به تیفوسی ها) در استادیوم فراهم شود،در نهایت پس از وقفه ۱۴۰ دقیقه‌ای و گرم کردن دو تیم بعد از سومین بار پیاپی، این بازی انجام شد و در نهایت قرمزها با یک برد خفیف و یک گل برتری از سد داماش عبور کردند و به قهرمانی جام حذفی رسیدند.^[۲۵]

خرید امتیاز و انحلال مجدد

اسماعیل حاجی پور مالک وقت تیم فوتبال داماش گیلان نایب قهرمان جام حذفی ۹۸-۹۷ که از صعود به لیگ دسته اول باز مانده بود پس از رایزنی های بسیار طی قولی که به هواداران داماش گیلان داده بود موجبات حضور این تیم پرهوادار استان گیلان را با خرید توافقی باشگاه کارون اروند خرمشهر فراهم ساخت تا در فصل ۹۹-۹۸ این تیم در لیگ دسته اول فوتبال کشور حضور داشته باشد^[۲۶]

داماش گیلان در فصل ۹۹-۹۸ با تمامی تلاش های صورت گرفته و تلاش کادر فنی و بازیکنان سهمیه فوتبالی خود را در لیگ دسته اول حفظ می کند،اما در کمال تعجب به دلیل عدم کمک های مسئولین استانی و وضعیت بد مالی مالک وقت باشگاه، این تیم به دلیل آنچه بدهی دو میلیارد تومانی گفته شد که قرار بود در طی یک سال پرداخت شود منحل شده و امتیاز آن مجددا به خرمشهر استرداد می شود و مالک این امتیاز کارون اروند خرمشهر این امتیاز را به تیم خیبر خرم آباد منتقل می کند^[۲۷][۲۸]

با توجه به عدم شرکت کارون اروند خرمشهر در لیگ ۱۴۰۰-۱۳۹۹ امتیاز لیگ دویی داماش گیلان هم از دست رفته و این تیم در فصل ۱۴۰۰-۱۳۹۹ در هیچ لیگی حاضر نشد و از این تیم فقط پروانه ای به نام داماش گیلانیان بر جای ماند

پس از کش و قوس‌های فراوان در سال ۱۴۰۰ تیم جدیدی بوسیله داریوش نصیری با نام داماشیان رشت تاسیس گردید و با خرید امتیاز لیگ دسته سومی کانیاو اشنویه^[۲۹] وارد مسابقات کشوری شد.^[۳۰][۳۱]

طرفداران داماش گیلان این تیم را همان داماش گیلان می دانند و با تمام وجود برای صعود این تیم به رده های بالاتر حمایت همیشگی خود را از این تیم دریغ نمی کنند

این تیم در فصل ۱۴۰۰–۱۴۰۱ در مرحله اول قهرمان و در مرحله پایانی به پلی آف صعود کرد و پس از برد تیم آکادمی کیا تهران و دارایی تهران توانست به لیگ ۲ فوتبال کشور صعود کند.^[۳۲][۳۳]

پس از صعود داماش گیلان به لیگ دسته دوم کشور^[۳۴]،داریوش نصیری مالکیت باشگاه را به ناصر زحمتکش انتقال می دهد داماش گیلان تحت مالکیت ناصر زحمتکش با حرف و حدیث های فراوان و با تعویض چند سرمربی در لیگ ۱۴۰۲-۱۴۰۱ سرانجام با صعود به بازی پلی آف و برد ۲ بر ۱ در مجموع دو بازی رفت و برگشت مقابل فولاد نوین اهواز مجددا به لیگ دسته اول کشور صعود می کند ^[۳۵][۳۶]

فصل ۱۴۰۳-۱۴۰۲

داماش گیلان فصل را با سیامک فراهانی آغاز کرد^[۳۷] اما شکست های پیاپی باعث تغییر سرمربی و روی کار آمدن آقای علی نظرمحمدی شد^[۳۸] که این سرمربی هم با بوجود آمدن تنش مالکیتی جای خود را به علی اصغر کلانتری داد^[۳۹][۴۰]،این سرمربی هم دوام چندانی بر روی نیمکت پر التهاب و لرزان داماش نداشت و با وجود دعاوی مالکیتی بسیار بین آقای ناصر زحمتکش و آقای نصیر نعیمی پور و حتی نامه انصراف داماش از لیگ دسته اول که توسط ناصر زحمتکش نگاشته شده بود^{[۴۱] [۴۲]}با اقدام قابل تقدیر آقای جهانبخش آرمان مدیر کل ورزش و جوانان استان در تشکیل جلسه اضطراری مسیر مالکیتی باشگاه مشخص و با مساعدت آقای قربانعلی الماسخاله رییس هیئت فوتبال استان، پنجره نقل و انتقالات باشگاه نیز باز شد و علی نظرمحمدی^[۴۳] مجددا سکان هدایت داماش را بر عهده گرفت^[۴۴]

داماش گیلان با هدایت علی نظرمحمدی سرانجام توانست در بازی آخر در تاریخ ۲۱ خرداد ۱۴۰۳ با تساوی خانگی مقابل سایپا تهران به عنوان پانزدهمی لیگ آزادگان دست یافته و در لیگ دسته یک ماندگار شود ^{[۴۵] [۴۶]}

داماش از دیرباز تا امروز به عنوان یک از دو قطب باشگاه فوتبال در رشت و در میان مردم گیلان شناخته شده‌است. افکار عمومی در گیلان همواره پیگیر داماش هستند این تیم دارای هوادارانی پرشور و با تعصب است که همواره همراه این تیم هستند

بازی‌های رسمی این باشگاه در لیگ آزادگان و جام حذفی از شبکه باران به طور زنده پخش می‌شد. و حتی اکنون که وضعیت تیم آنچنان مساعد نیست و در لیگ‌های دسته پایین حضور دارد، امکان مشاهده رقابت‌ها به صورت اینترنتی، از برخی سایت‌های صداوسیما و پیج اصلی باشگاه داماش^[۴۷] با همت اصحاب رسانه ای متعهد باشگاه فراهم است البته برخی از بازی های حساس این تیم در لیگ دسته اول از شبکه‌های دیجیتال ورزش، شما و شبکه اینترنتی آنتن پخش زنده می‌شوند.

شعار تیم داماش «من تِره فریاد زَنَم، تو می وَسی بجنگ (به فارسی: من تو را فریاد می‌زنم، تو برای من بجنگ)» است.^[۴۸][۴۹]

این تیم مانند دیگر تیم‌های ایرانی با نام دیگری به نام تاج رشت تأسیس شد. که هیچ‌گونه ارتباطی با تاج آن زمان نداشت و به صورت مستقل فعالیت می‌کرد.

برخلاف تیم‌های دیگر از شعبه‌های تاج رشت که به اسم استقلال تغییر نام دادند، تیم استقلال رشت، تیمی است که در سال ۱۳۶۲ از نام ابوذر تغییر نام داده شد. رنگ و نشان‌واره این تیم و دیگر تیم‌های استقلال معمولاً به رنگ آبی بوده و لباس‌های تیم استقلال رشت اغلب از رنگ‌های آبی با نوارهای مشکی و گاهی سفید ارائه می‌شد.

نام تیم پگاه گیلان، از طرف شرکت صنایع شیر ایران مصوب شد. این تیم بعد از سقوط استقلال رشت امتیاز استقلال را خرید و با تغییر نام پگاه گیلان احیا شد و پا به عرصه فوتبال گذاشت. و علاوه بر نام، نشان‌واره و رنگ اختصاصی آن هم نیز به‌طور کامل تغییر یافت. رنگ لباس اول تیم، آبی آسمانی بود.

پس از فروش امتیاز پگاه گیلان به هلدینگ امیر منصور آریا(داماش ایرانیان) این تیم با استادیوم تجهیز شده شهید عضدی رشت و بازیکنانی در تراز عالی با نام داماش به مسابقات بازگشت. نام داماش برگرفته از یک روستای ییلاقی به همین نام از توابع شهرستان رودبار گیلان است. همین‌طور رنگ لاجوردی نشان رنگی است که تیم داماش با آن در مسابقات فوتبال شناخته می‌شود. این رنگ همواره رنگ اصلی لباس داماش بوده‌است. نشان وارهای مختلفی بر روی لوگوی داماش گیلان ماننده بسیاری از باشگاه های خصوصی ایران نقش بست که در سال ۱۳۹۵ در نشان‌واره داماش از گل سوسن چهلچراغ استفاده شد نماد سوسن چلچراغ برگرفته از گلی در روستای داماش از توابع شهرستان رودبار در استان گیلان است^[۵۰]. و همین‌طور لوگو برای آخرین بار بعد از یک سال دوری تیم از مسابقات، و شروع از لیگ ۳، با کمی تغییرات مواجه شد.

• 
  نشان‌واره داماش گیلان از شهریور ۱۳۸۹ تا تیر ۱۳۹۵
• 
  نشان‌واره داماش گیلان از مرداد ۱۳۹۵ تا پایان فصل ۱۳۹۹

ورزشگاه سردار جنگل رشت یک ورزشگاه فوتبال با چمن مصنوعی واقع روستای فلک‌ده، دهستان لاکان، بخش مرکزی واقع در شهرستان رشت است و در حومه شهر رشت و خارج از محدوده شهری قرار دارد. داماش بازی‌های خانگی خود در لیگ آزادگان و جام حذفی را در این ورزشگاه برگزار می‌کند.

ورزشگاه دکتر حسن عضدی یک ورزشگاه چند منظوره در شهرستان رشت می‌باشد. این ورزشگاه در یکی از نقاط مرکزی شهر رشت، در خیابان جهان‌پهلوان نامجو قرار دارد و اکثر فوتبال دوستان شهر رشت آن را ورزشگاه اصلی شهرشان می‌دانند. اداره کل تربیت بدنی استان گیلان در زمین و حریم این مجموعه ورزشی بعداً بنا شده‌است.

داماش باشگاه پر هواداری در استان گیلان است و همواره طرفداران این تیم با ملوان بندرانزلی و سپیدرود رشت رقابت دارند. این تیم دارای هوادارانی پرشور و با تعصب است که همواره همراه این تیم هستند. هواداران این تیم به دلیل تعصب و علاقه بیش از حد به این تیم، به تیفوسی‌ها معروفند. این تیم به همراه سپیدرود رشت از پرهوادارترین تیم‌های رشت به حساب می‌آیند.

در ۱۲ خرداد ۱۳۹۸ در فینال جام حذفی فوتبال ایران ۱۳۹۸، حدود ۴۰۰ هوادار داماش برای تشویق تیمشان از رشت با مساعدت اسماعیل حاجی پور مالک وقت باشگاه به فولاد آرنا اهواز عزیمت کردند. زمانی که هواداران داماش می‌خواستند به ورزشگاه ورود کنند، از ورود آن‌ها بدلیل ترس از تشویق های بی امان و القای روحیه جنگندگی به بازیکنان جلوگیری شد، تمامیت خواهی باشگاه پرسپولیس موجب پر شدن تمام ظرفیت استادیوم توسط پرسپولیسی‌ها شده بود. این اتفاق با واکنش هواداران داماش و مالک باشگاه جناب آقای اسماعیل حاجی‌پور همراه بود. مالک و هواداران داماش که از این اتفاق به شدت ناراضی بودند، از بازیکنان تیم خود خواستند که به نشانه اعتراض تا زمان احقاق حق قانونی خود (۵۰ درصد از ظرفیت استادیوم یا ۱۰ درصد از ظرفیت استادیوم)بازی نکنند. بازیکنان این تیم هم به نظر هواداران خود احترام گذاشتند و وارد زمین بازی نشدند،اعضای کادر فنی و بازیکنان داماش گیلان در رختکن منتظر تثبیت شرایط حضور تیفوسی های خود ماندند که این اتفاق با حواشی زیادی همراه شد، اما در نهایت با تثبیت حضور هواداران داماش(ملقب به تیفوسی ها) در استادیوم،بازیکنان و اعضای کادر فنی داماش به زمین چمن ورزشگاه بازگشتند،این فعل و انفعالات باعث شد که بازی با وقفه ۱۴۰ دقیقه‌ای آغاز شود.^[۵۱][۵۲]

هواداران این تیم در پلی آف صعود به لیگ دو^[۵۳] در همان فصل، رکورد حضور بیشترین تماشاگر در ورزشگاه را هم در سومین سطح فوتبال کشور را شکستند.

و همین‌طور پس از یک انحلال و احیای دیگر، هواداران بار دیگر رکورد حضور تماشاگر در این سطح را جابه‌جا کردند. آن هم با حضور بیش از ۱۰ هزار تماشاگر در آخرین سطح لیگ فوتبال ایران در ۸ مرداد ماه ۱۴۰۱.^[۵۴][۵۵]

جدای آن هواداران این تیم در زمان امتیاز پگاه گیلان در جام حذفی۱۳۸۶ ورزشگاه ۱۷ هزار نفرهٔ سردارجنگل را بالاتر از ظرفیت خودش تکمیل کردند.

گیلان از دیر باز تاکنون هواداران پرشوری در شهرهای مختلف خود داشته و دارد. که برجسته‌ترین آنها تیم‌های داماش گیلان، سپیدرود رشت، ملوان بندر انزلی، چوکای تالش، اتحاد فومن، پاس رشت، شهرداری آستارا و دیگر تیم‌ها هستند، که هر کدام، صاحب هواداران پر انرژی و با فرهنگی هستند.

و اما در گیلان و حتی سراسر کشور، مسابقات بین ملوان بندر انزلی، داماش گیلان و سپیدرود رشت به عنوان دربی گیلان یا ال گیلانو شناخته می‌شوند. این دربی یکی از مهم‌ترین و جذاب‌ترین دربی‌های ایران است. که تیم پر هوادار ملوان، رکورد بیشترین پیروزی را داراست. سنگین‌ترین شکست بین این دو تیم در سال ۱۳۹۲ رخ داد که ملوان توانست، با نتیجه ۳–۰ داماش گیلان را شکست دهد. یکی از خاطره انگیزترین بردهای داماش گیلان هم برد ۱-۰ مقابل ملوان بندر انزلی در استادیوم تختی انزلی با گل جهانگیر عسگری در یازدهمین دوره لیگ برتر ایران بود،داماش و سپیدرود هم جدال های جذابی مقابل هم داشته اند که آخرین آنها به نوزدهمین دوره لیگ آزادگان بر می گردد که یک بار داماش گیلان و یک بار سپیدرود رشت پیروز شدند

برای دیدن نام تمام بازیکنان باشگاه که در ویکی‌پدیای فارسی مقاله دارند، رده:بازیکنان باشگاه داماش گیلان را ببینید.

امیر افتخاری بهزاد داداش‌زاده محمد آبشک روح‌الله باقری افشین چاووشی آتیلا حجازی سهیل حق‌شناس علیرضا جهانبخش

سیروس دین‌محمدی جواد زرینچه محسن فروزان فرشید کریمی محمد محمدی سیامک سرلک

محمد مختاری شایان مصلح مهدی مهدوی‌کیا علی نظرمحمدی پژمان نوری مهدی نوری

رضا نیک‌نظر علیرضا واحدی نیکبخت هادی محمدی ایمان صادقی شاهین بنی احمد

مگنو باتیستا داسیلوا آدریانو آلوز آوسنتی گیلااوری ساشا ایلیچ^[۵۶] بوبکر جیدی کبه ^[۵۷]

ناصر حجازی مارکار آقاجانیان مهدی تارتار حمید درخشان نادر دست‌نشان بیژن ذوالفقارنسب

سیامک فراهانی هادی طباطبایی فرهاد کاظمی فیروز کریمی علی نظرمحمدی فرشاد پیوس

میودراگ یشیچ برند کراوس وینکو بگوویچ استانکو پوکله‌پوویچ

• لیگ برتر

۱۱ حضور در لیگ برتر: ۵۰–۱۳۴۹، ۷۱–۱۳۷۰، ۸۰–۱۳۷۹، ۸۱–۱۳۸۰، ۸۳–۱۳۸۲، ۸۴–۱۳۸۳، ۸۷–۱۳۸۶، ۸۸–۱۳۸۷، ۹۱–۱۳۹۰، ۹۲–۱۳۹۱، ۹۳–۱۳۹۲

• جام حذفی

• لیگ آزادگان

۳ نایب قهرمانی: ۷۸–۱۳۷۷ ، ۷۹–۱۳۷۸، ۸۲–۱۳۸۱ ۱۴۰۱-۱۴۰۲

• منطقه‌ای
• لیگ رشت

جدول زیر نتایج حاصل شده توسط باشگاه داماشیان از سال ۱۳۴۹ تاکنون می‌باشد.

تیم داماش گیلان اولین تیم استفاده‌کننده از البسه برند جهانی آدیداس در لیگ برتر ایران بود.

آخرین بروزرسانی بازیکنان کنونی: ۱۴۰۲/۰۶/۱۰

شماره نقش بازیکن ۱ دروازه‌بان اشکان توانا ۲ مدافع میلاد پورمحسن ۴ مدافع مجتبی بیژن ۵ مدافع سعید دلاور ۷ مهاجم سعید طالبی ۸ هافبک سیامک علیزاده ۹ هافبک آرمین انبساطی ۱۱ مهاجم آروین رحمانی ۱۴ هافبک محمد رستمی ۱۷ مهاجم رضا پورمهدی آبادی ۱۸ هافبک حسین حق‌شناس ۲۰ هافبک مهدی بلالی ۲۱ مهاجم امیرمحمد سیمان‌پور

شماره نقش بازیکن ۲۳ هافبک عباس کندل ۲۷ هافبک حسین ابراهیمی ۲۴ مدافع بلال میرزاعلی ۳۶ مهاجم داریوش بخت ۴۴ مدافع حسین خیری ۵۵ مدافع آرمان لطف خدا ۶۶ مهاجم محمدرضا پیروزمند ۷۰ مهاجم رضا زاهدتبار ۷۷ مدافع پژمان نجات ۸۲ دروازه‌بان سعید ابراهیم‌پور ۹۶ مهاجم عماد میرجوان ۹۸ مهاجم امیرحسین یوسفی ۹۹ هافبک کمیل حیدری

• باشگاه فوتبال تاج رشت
• باشگاه فوتبال استقلال رشت
• باشگاه فوتبال پگاه گیلان
• ورزشگاه سردار جنگل رشت
• ورزشگاه عضدی رشت
• ال گیلانو

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ باشگاه فوتبال داماش گیلان موجود است.

• وبگاه رسمی باشگاه داماش گیلان
• (انگلیسی) Damash Guilan sc | Results, Fixtures, Standings