سوخو-۱۵

سوخو -۱۵
کاربری	هواپیمای رهگیر
تولیدکننده	سوخو
نخستین پرواز	۳۰ می ۱۹۶۲
معرفی‌شده در	۱۹۶۵
بازنشستگی	۱۹۹۶ (اوکراین)
وضعیت	بازنشسته
کاربر اصلی	نیروی دفاع هوایی شوروی; نیروی هوایی روسیه; نیروی هوایی اوکراین
ساخته‌شده	۱۹۶۵-۱۹۷۹
تعداد ساخته‌شده	۱۲۹۰

سوخو -۱۵ (روسی: Сухой Су-15) (نام اختصاص داده شده ناتو: Flagon) یک هواپیمای رهگیر مافوق صوت جت دو موتوره بود، که در اتحاد جماهیر سوسیالیستی شوروی و در سال ۱۹۶۵ ساخته شده و تا دهه ۱۹۹۰ کماکان در خدمت باقی ماند.^[۱] سوخو-۱۵ برای جایگزینی هواپیماهای سوخو-۱۱ و سوخو-۹ طراحی شد که با معرفی بمب افکن های استراتژیک جدیدتر و توانمندتر ناتو در حال منسوخ شدن بودند.

تاریخچه عملیاتی

سوخو-۱۵ در سالهای میانی دهه ۶۰ تا میانه دهه ۸۰ در کنار میگ-۲۵ ستون فقرات رهگیرهای شوروی را تشکیل می‌دادند. سوخو-۱۵ بیشتر برای رهگیری اهداف کندتر مانند بمب‌افکن بی-۵۲ و هواپیمای جاسوسی یو-۲ بکار می‌رفت و رهگیری اهداف سریع‌تر را به میگ-۲۵ واگذار می‌کرد. هدف قرار دادن پرواز شماره ۰۰۷ هواپیمایی کره جنوبی به دلیل تشخیص به عنوان هواپیمای جاسوسی ایالات متحده که به کشته شدن تمام سرنشین‌ها و خدمه منجر شد از جمله رویدادهای مهم در پرونده عملیاتی این رهگیر است. سوخو-۱۵ در دهه ۹۰ میلادی به تدریج با جنگنده‌های پیشرفته‌تر سوخو-۲۷ و میگ-۳۱ جایگزین شد.

کاربران

شوروی

نیروی دفاع هوایی شوروی

روسیه

نیروی هوایی روسیه تمامی هواپیماها از خدمت خط مقدم در سال ۱۹۹۴ خارج شدند،^[۲] اما ممکن است برخی از آنها در انبار ذخیره جنگ اضطراری باقی مانده باشند.

اوکراین

نیروی هوایی اوکراین در سال ۱۹۹۶ از خدمت خارج شدند.^[۲]

مشخصات (سوخو-۱۵ تی ام)

داده‌ها از Wilson^[۳] airwar.ru,^[۴] Gordon^[۵]

ویژگی‌های کلی

خدمه: ۱
طول: ۱۹٫۵۶ متر (۶۴ فوت ۲ اینچ)
پهنای بال: ۹٫۴۳ متر (۳۰ فوت ۱۱ اینچ)
ارتفاع: ۴٫۸۴ متر (۱۵ فوت ۱۱ اینچ)
مساحت بال‌ها: ۳۶٫۶ متر مربع (۳۹۴ فوت مربع)
وزن خالی: ۱۰٬۷۶۰ کیلوگرم (۲۳٬۷۲۲ پوند)
وزن ناخالص: ۱۷٬۲۰۰ کیلوگرم (۳۷٬۹۲۰ پوند)
بیشترین وزن برخاست: ۱۷٬۹۰۰ کیلوگرم (۳۹٬۴۶۳ پوند)
پیشرانه هواگرد: ۲ عدد موتور توربوجت با پس سوز تومانسکی آر-۱۳اف-۳۰۰،‏ ۴۰٫۲۱ کیلونیوتن (۹٬۰۴۰ پوند-نیرو) در هر موتور dry, ۷۰ کیلونیوتن (۱۶٬۰۰۰ پوند-نیرو) با پس‌سوز

عملکرد

حداکثر سرعت: ۲٬۲۳۰ کیلومتر بر ساعت (۱٬۳۸۶ مایل بر ساعت؛ ۱٬۲۰۴ گره) با ۲ موشک هوابه‌هوا K-8 یا ۲ موشک هوا به هوا R-60 در ۱۲٬۰۰۰ متر (۳۹٬۰۰۰ فوت)
بیشینه سرعت: ماخ ۲٫۱
بُرد: ۱٬۳۸۰ کیلومتر (۸۵۷ مایل؛ ۷۴۵ مایل دریایی)
بُرد رزمی: ۷۲۵ کیلومتر (۴۵۰ مایل؛ ۳۹۱ مایل دریایی)
برد معبر: ۱٬۷۰۰ کیلومتر (۱٬۰۵۶ مایل؛ ۹۱۸ مایل دریایی)
حداكثر ارتفاع: ۱۸٬۱۰۰ متر (۵۹٬۴۰۰ فوت)
حد شتاب جی: +۶٫۵
نرخ صعود: ۲۲۸ متر بر ثانیه (۴۴٬۹۰۰ فوت بر دقیقه)
بارگیری بال: ۵۵۵ کیلوگرم بر متر مربع (۱۱۴ پوند بر فوت مربع)

جنگ‌افزار

سلاح‌ها ۲ × UPK-23 gun pods with 2 × 23 mm Gryazev-Shipunov GSh-23L autocannons each on fuselage pylons
آویزگاه‌های حمل سلاح: ۶ آویزگاه خارجی تسلیحات با ظرفیت حداکثر ۱٬۵۰۰ کیلوگرم (۳٬۳۰۰ پوند),با مقررات حمل ترکیبی از:
- راکت‌ها: UB-16 rocket pods for S-5 rockets
- موشک‌ها:
  (موشک هوابه‌هوا)
  - ۲ تیر کا-۸
  - ۲ تیر آر-۶۰
- بمب‌ها: بمب چندمنظوره فاب-۵۰۰

Avionics

رادار: «تایفون-ام»
- گستره شناسایی:
  - اهداف در ارتفاع بالا: ۷۰ کیلومتر
  - اهداف در ارتفاع پائین: ۱۵ کیلومتر
- گستره قفل راداری:
  - اهداف در ارتفاع بالا: ۴۵ کیلومتر
  - اهداف در ارتفاع پائین: ۱۰ کیلومتر
- گستره زاویه ای:
  - عمودی: +۳۰°/-۱۰°
  - افقی: +/- ۷۰°

جستارهای وابسته

پرواز شماره ۰۰۷ هواپیمایی کره

توسعه مرتبط

هواگردهای با عملکرد، پیکربندی و یا دوره زمانی مشابه

فهرست‌های مرتبط

فهرست هواگردهای جنگنده

منابع

↑ "Сухой Су-15". www.airwar.ru.
↑ ^۲٫۰ ^۲٫۱ "Су-15". sukhoi.org. Archived from the original on 29 October 2017. Retrieved 28 October 2017.
↑ Wilson, Stewart. Combat Aircraft since 1945. Fyshwick, Australia: Aerospace Publications, 2000. p. 129. شابک ‎۱−۸۷۵۶۷۱−۵۰−۱.
↑ "Сухой Су-15ТМ". www.airwar.ru.
↑ Gordon, Yefim (2004). Sukhoi Interceptors. MIDLAND. pp. 76–77, 98–105. ISBN 1-85780-180-6.

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Sukhoi Su-15». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱ اوت ۲۰۱۵.

کتابشناسی

Butowski, Piotr and Pankov, Valeriy and Ponomaryev, Vadim. Su-15 Flagon. Monografie Lotnicze #14. Gdańsk: AJ-Press, 1994 (شابک ‎۸۳−۸۶۲۰۸−۰۴-X) (in Polish).