Rotaasjeparse

Skiednis fan de
boekdrukkeunst
Blokdruk200 f.Kr.
Losse letters1040
Drukparse1453
Ets± 1515
Mezzotint1642
Akwatint1772
Litografy1796
Gromolitografy1837
Rotaasjeparse1843
Stinsel1869
Leadsetten1884
Mimeograaf1886
Kopiearapparaat1907
Seefdruk1910
Matrizedruk1923
Kserografy1938
Fotosetwurk1949
Inket(snjit)printer1951
Kleurstofsublimaasjedruk1957
Matriks(nulle)printer1968
Laser(ljocht)printer1969
Termoprinter± 1972
3D-printer1984
Digitale printer1993

De rotaasjeparse is in parse om fan rôle ta rôle printsje te kinnen: boeken, kranten, dokuminten, etiketten, tekstyl, keunststoffen en gâns oare druksubstraten. Dizze technyk waard yn 1843 yntrodusearre.

Rotaasjeparse

Rotaasjeparsen kinne wurkje mei it heechdruk, djipdruk, flakdruk, seefdryk en sels kombinaasjes fan dy techniken (hybride parsen).

De rotaasjeparse waard om 1850 hinne stal jûn. Oant dy tiid moasten boeken it fel fan 16 blêdsiden printe wurde. As in fel klear wie, moast de masine iepenmakke wurde om in nij fel ûnder de parse te lizzen. De izeren masines wurken wol flotter, dat is wier, mar it bleau in bewurklik proses.

Yn de rotaasjeparse wurdt mei silinders wurke, mei rôlen papier yn stee fan fellen. In rotaasjeparse is dus in rap draaiende drukmasine foar massaproduksje; kranten en tydskriften kinne flot yn in grutte oplage makke wurde. De oplages fan it printwurk binne sawat ûnbeheind. Foarhinne wiene boeken mei in oplage 500 eksimplaren gebrûklik. Sels de earste printinge fan de Camera Obscura telde net mear.