Gran Premio de Australia de 1993

O Gran Premio de Australia de 1993 (oficialmente o LVIII Australian Grand Prix) foi unha carreira de Fórmula 1 que se disputou o 7 de novembro de 1993 nun circuíto urbano na cidade de Adelaida. A carreira foi o 58º Gran Premio de Australia e o noveno disputado no circuíto de Adelaida, que tamén o converteu no noveno GP de Australia que formou parte do Campionato do Mundo de Fórmula Un. Foi a décimo sexta e última carreira do Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1993.

Australia Gran Premio de Australia de 1993
Detalles da carreira
Carreira 16 de 16 no Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1993.
Trazado do circuíto de Adelaide.
Trazado do circuíto de Adelaide.
Data7 de novembro 1993
Nome oficialLVIII Australian Grand Prix
LocalizaciónCircuíto urbano de Adelaida
Adelaide, Australia do Sur, Australia
PercorridoCircuíto urbano
3´780 km
Distancia79 (das 81 previstas) voltas, 298´620 dos 306´180 previstos km
ClimaAsollado
Pole position
Piloto Ayrton SennaMcLaren-Ford
Tempo1:13.371
Volta rápida
Piloto Damon HillWilliams-Renault
Tempo1:15.381 na volta 64
Podio
Primeiro Ayrton SennaMcLaren-Ford
SegundoFrancia Alain ProstWilliams-Renault
Terceiro Damon HillWilliams-Renault

A carreira de 79 voltas foi gañada por Ayrton Senna, pilotando un McLaren - Ford. Na súa última carreira con McLaren antes de unirse a Williams para a tempada 1994, Senna logrou a pole position e liderou de principio a fin, agás durante as paradas en boxes. Alain Prost, no seu derradeiro Gran Premio antes de retirarse, terminou en segundo lugar no seu Williams - Renault, co seu compañeiro de equipo Damon Hill en terceiro lugar.

Esta foi a última carreira dos coches con suspensión activa, que se prohibiron desde 1994 xunto con outras axudas para os pilotos. Riccardo Patrese e Derek Warwick tamén se retiraron da F1 logo desta carreira, Patrese tiña o récord de 256 Grandes Premios nese intre.

Tamén ía ser a última vitoria de Senna na F1, e a última para un piloto brasileiro ata o 2000.

Informe

editar

Cualificación

editar

Senna logrou a súa primeira pole position desde o Gran Premio do Canadá de 1992, no proceso rompeu unha racha de 24 poles seguidas para Williams e impedindo que ese equipo lograra a totalidade de poles da tempada. Prost estaba a súa beira na primeira fila, con Damon Hill no segundo Williams e Michael Schumacher no Benetton na segunda fila e Mika Häkkinen no segundo McLaren e Gerhard Berger no Ferrari na terceira. Berger viu eliminados os seus tempos de clasificación do sábado, logo de facer 18 voltas, por encima do límite das 12 permitidas. O top 10 foi completado por Jean Alesi no segundo Ferrari, Martin Brundle no Ligier , Patrese no segundo Benetton, e Aguri Suzuki no Footwork.

Malia ser o cualificador máis rápido no seu McLaren con motor Ford V8, Senna era 15 km/h máis lento nos 890 m. de longo da recta Brabham que o motor Renault V10 do Williams de Hill.

Carreira

editar

Houbo tres intentos para iniciar a carreira. No primeiro intento, o Ligier de Brundle quedou na grella ao comezo da volta de formación, antes de que Ukyo Katayama calara o seu Tyrrell e abortouse o comezo. No segundo intento, Eddie Irvine perdeu a súa posición na grella e calou o seu Jordan. De novo, abortouse a saída. A Katayama e Irvine enviáronnos á parte posterior da grella para o terceiro e definitivo intento.

Os catro primeiros retiveron as súas posicións na primeira curva, mentres que Häkkinen tivo un mal comezo e quedou detrás de Berger.

Mentres Senna sacou unha pequena vantaxe, os dous Williams e Schumacher permaneceron xuntos. Schumacher entrou pronto en boxes na volta 15 e volveu á cuarta posición, pero o seu motor fallou na volta 20. Senna entrou na volta 24, permitindo a Prost liderar ata a súa propia parada cinco voltas máis tarde, mentres que a carreira de Häkkinen ía de mal a peor, permitindo que Alesi e Brundle adiantásense a el, antes de que os seus freos fallasen na volta 29.

Senna entrou a boxes por segunda vez na volta 55, momento no que os Williams xa fixeran a súa segunda parada, e isto permitiu ao brasileiro conservar unha boa vantaxe. Mentres tanto, Alesi adiantouse ao seu compañeiro de equipo Berger, mentres que Patrese adiantouse a Brundle. Na volta 61, Hill intentou sorprender a Prost polo segundo lugar. Prost, con todo, moveuse para bloquealo, facendo que Hill retrocedese e trompease, perdendo tempo pero non lugares.

Alain Prost durante a carreira en Adelaide o 7 de novembro de 1993.

Senna gañou con autoridade a Prost por nove segundos, con Hill 24 segundos máis atrás. Alesi e Berger foron cuarto e quinto, unha volta por detrás, mentres que Patrese estaba listo para terminar sexto na súa 256ª e última carreira, só para que fallase a súa presión de combustible na última volta e así darlle a Brundle o último punto.

Prost rematou así a súa carreira na F1 co seu cuarto Campionato de Pilotos e 99 puntos. O triunfo de Senna permitiulle asegurar o segundo lugar na clasificación con 73 puntos, xusto por diante de Hill con 69. Schumacher foi cuarto con 52, cunha gran diferenza co seu compañeiro Patrese no quinto posto con 20, seguido de Alesi (16), Brundle (13), Berger (12), Johnny Herbert (11) e Mark Blundell (10). No Campionato de Construtores, Williams terminou con 168 puntos, catro máis que o seu resultado de 1992, e o dobre do total de McLaren (84). Benetton estivo preto en terceiro lugar con 72, mentres que Ferrari (28) superou a Ligier (23) no cuarto lugar.

Con Prost non defendendo o seu título, os autos Williams volverían ter os números 0 e 2 para 1994. Esta carreira tamén foi a última carreira de Derek Warwick.

Post-carreira

editar

Como era tradición en Adelaide, realizouse un concerto de rock dentro do circuíto logo da carreira. En 1993, o concerto foi de Tina Turner como parte do seu What's Love? Tour (o concerto foi gratis para calquera con boleto para á carreira). Nun momento durante o concerto, Ayrton Senna apareceu no escenario para sorpresa de Turner. Como tributo ao brasileiro (e aínda que xa interpretara a canción), Turner cantou o seu éxito "The Best".[1]

Clasificación

editar

Cualificación

editar
PosPilotoConstrutorQ1Q2Diferenza
18 Ayrton SennaMcLaren-Ford1:13.3711:14.779
22 Alain ProstWilliams-Renault1:13.8071:14.595+0.436
30 Damon HillWilliams-Renault1:14.7211:13.826+0.455
45 Michael SchumacherBenetton-Ford1:14.0981:14.494+0.727
57 Mika HäkkinenMcLaren-Ford1:14.1061:14.596+0.735
628 Gerhard BergerFerrari1:14.194+0.823
727 Jean AlesiFerrari1:15.3321:15.619+1.961
825 Martin BrundleLigier-Renault1:16.0221:16.710+2.651
96 Riccardo PatreseBenetton-Ford1:16.0771:21.076+2.706
1010 Aguri SuzukiFootwork-Mugen-Honda1:16.0791:16.567+2.708
1129 Karl WendlingerSauber1:16.1061:17.132+2.735
1230 JJ LehtoSauber1:16.2861:17.118+2.915
1314 Rubens BarrichelloJordan-Hart1:16.4591:16.723+3.088
1426 Mark BlundellLigier-Renault1:16.8621:16.469+3.098
154 Andrea de CesarisTyrrell-Yamaha1:17.3501:16.892+3.521
1624 Pierluigi MartiniMinardi-Ford1:16.9051:17.816+3.534
179 Derek WarwickFootwork-Mugen-Honda1:16.919+3.548
183 Ukyo KatayamaTyrrell-Yamaha1:17.0181:18.406+3.647
1915 Eddie IrvineJordan-Hart1:19.7331:17.341+3.970
2012 Johnny HerbertLotus-Ford1:17.6121:17.450+4.079
2120 Érik ComasLarrousse-Lamborghini1:17.7501:17.815+4.379
2223 Jean-Marc GounonMinardi-Ford1:17.7541:18.035+4.383
2311 Pedro LamyLotus-Ford1:19.6281:19.369+5.998
2419 Toshio SuzukiLarrousse-Lamborghini1:21.7931:23.167+8.422

Carreira

editar
PosPilotoConstrutorVoltasTempo/RetiradaGrellaPuntos
18 Ayrton SennaMcLaren-Ford791:43:27.476110
22 Alain ProstWilliams-Renault79+ 9.25926
30 Damon HillWilliams-Renault79+ 33.90234
427 Jean AlesiFerrari78+ 1 volta73
528 Gerhard BergerFerrari78+ 1 Lap62
625 Martin BrundleLigier-Renault78+ 1 volta81
710 Aguri SuzukiFootwork-Mugen-Honda78+ 1 volta10
86 Riccardo PatreseBenetton-Ford77sistema combustible9
926 Mark BlundellLigier-Renault77+ 2 voltas14
109 Derek WarwickFootwork-Mugen-Honda77+ 2 voltas17
1114 Rubens BarrichelloJordan-Hart76+ 3 voltas13
1220 Érik ComasLarrousse-Lamborghini76+ 3 voltas21
134 Andrea de CesarisTyrrell-Yamaha75+ 4 voltas15
1419 Toshio SuzukiLarrousse-Lamborghini74+ 5 voltas24
1529 Karl WendlingerSauber73Freos11
Ret30 JJ LehtoSauber56Accidente12
Ret23 Jean-Marc GounonMinardi-Ford34Trompo22
Ret7 Mika HäkkinenMcLaren-Ford28Freos5
Ret5 Michael SchumacherBenetton-Ford19Motor4
Ret3 Ukyo KatayamaTyrrell-Yamaha11Trompo18
Ret15 Eddie IrvineJordan-Hart10Accidente19
Ret12 Johnny HerbertLotus-Ford9Suspensión20
Ret24 Pierluigi MartiniMinardi-Ford5Caixa de cambios16
Ret11 Pedro LamyLotus-Ford0Accidente23
Fonte:[2]

Posicións logo da carreira

editar
  • Texto en negra indica Campión do Mundo.
  • Nota: Só se inclúen as cinco primeiras posicións en ambas as clasificacións.

Notas

editar
  1. Ayrton Senna with Tina Turner, 1993
  2. "1993 Australian Grand Prix". formula1.com. Arquivado dende o orixinal o 2 de decembro de 2014. Consultado o 23 de decembro de 2015. 

Véxase tamén

editar

Ligazóns externas

editar


Carreira anterior:
Gran Premio do Xapón de 1993
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA
Temporada 1993
Carreira seguinte:
Gran Premio do Brasil de 1994
Carreira anterior:
Gran Premio de Australia de 1992
Gran Premio de AustraliaCarreira seguinte:
Gran Premio de Australia de 1994