Partido Socialcristián (Austria)

O seu precursor foi o Movemento Social Cristián en Austria creado por a partir do semanario católico Wiener Kirchenzeitung, de Sebastian Brunner, publicado en 1848, como pioneiro da prensa católica e das asociacións católicas fundadas polo cardeal Anton Gruscha en 1852.^[5] Posteriormente, outros grupos fusionáronse no CS, como os "conservadores católicos", os "demócratas", os "reformadores comerciais", a "Asociación Libre de Oficiales católicos de política social" de Liechtenstein ou, o máis importante, a "Asociación Cristiá de Traballadores Sociais" fundada en 1892 por Leopold Kunschak.^[5]

O partido propiamente, foi fundado en 1893 por Karl Lueger. A súa orientación era burguesa e católica; había moitos sacerdotes no partido, incluído o chanceler Ignaz Seipel. Isto atraeu moitos votos da poboación rural conservadora e da burguesía urbana: artesáns, funcionarios e comerciantes. O seu apoio á monarquía austrohúngara tamén lle trouxo unha gran popularidade entre os nobres.

O antisemitismo do partido social-cristián baseábase en concepcións relixiosas propias da época e non en principios racistas. Até a década de 1890, as asociacións electorais arredor de Lueger tiñan nome como "antisociais e sociais cristiás" ou só "antisemitas".^[6]

A actitude deste movemento foi exacta e sistemática cando obtivo o apoio das masas porque os seus líderes sabían que deste xeito era máis doado acadar os seus obxectivos. Ademais, intentaron evitar o máximo posible calquera controversia relacionada con institucións relixiosas; a consecuencia deste comportamento foi que gañou o apoio dunha organización tan poderosa como a Igrexa. Por outra banda, os líderes do partido cristián-social sabían a importancia da propaganda e baseándose nela aproveitaron as circunstancias actuais para influír no estado de ánimo dos seguidores ou adeptos.

De 1907 a 1911, foi o partido máis forte da cámara baixa do Reichsrat, pero máis tarde perdeu esta posición ante o Partido Socialdemócrata Austríaco (SPÖ). Durante a Primeira guerra mundial apoiou ao goberno, pero despois do remate da monarquía en 1918 votou a favor da creación dunha república e da adhesión de Austria a Alemaña (Anschluss).

De 1918 a 1920 formou unha coalición co SDAPÖ. Despois das eleccións de 1920, nas que foi elixido como o partido máis forte, formou unha coalición co Partido Popular da Grande Alemaña e o Landbund. Todos os chanceleres austríacos desde 1920 foron membros do Partido Social Cristián, e o mesmo ocorreu coa presidencia austríaca de 1928 a 1938. A partir de 1929, o partido intentou formar unha alianza co movemento Heimwehr. Debido á inestabilidade desta coalición, a dirección do partido decidiu restablecer a coalición co Landbund e co Partido Popular da Grande Alemaña para as eleccións de 1930.

No proceso de instauración da ditadura austro-fascista, o chanceler social-cristián Engelbert Dollfuß transformou o Partido Social Cristián na Vaterländische Front (en galego, Fronte Patriótica) en 1933. Despois do Anschluss de Austria ao Terceiro Reich, o partido foi prohibido en marzo de 1938 e deixou de existir. Despois da Segunda guerra mundial, o partido non se volveu fundar, pero a maioría dos seus partidarios e membros decidiron, porque o nome do partido seguía estreitamente ligado ao austrofascismo, fundar o Partido Popular austríaco.

• Walter Breisky
• Karl Buresch
• Engelbert Dollfuß
• Otto Ender
• Viktor Kienböck
• Karl Lueger
• Michael Mayr
• Hans Pernter
• Rudolf Ramek
• Richard Reisch
• Richard Schmitz
• Kurt Schuschnigg
• Ignaz Seipel
• Fanny von Starhemberg
• Ernst Streeruwitz
• Josef Strobach
• Carl Vaugoin
• Richard Weiskirchner

Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría:  Partido Socialcristián

• Czeike, Felix, ed. (1995). "Partei, Christlichsoziale". Historisches Lexikon Wien, tomo 4 (en alemán). Viena: Kremayr & Scheriau. ISBN 3-218-00546-9. 
• Eminger, Stefan (2008). Niederösterreich im 20. Jahrhundert. Tomo 1: Politik (en alemán). Böhlau - Viena: Lower Austrian State Archives. ISBN 978-3-205-78197-4. 
• Lewis, Jill (1990). Conservatives and fascists in Austria, 1918–34 (en inglés). 
• Payne, Stanley G. (1995). A History of Fascism, 1914–1945 (en inglés). Madison: University of Wisconsin Press. 
• Pauley, Bruce F. (1992). From Prejudice to Persecution: A History of Austrian Anti-Semitism (en inglés). University of North Carolina Press. 
• Spohn, Willfried (2005). Entangled Identities: Nations and Europe (en inglés). Ashgate.