Ryoji Noyori

Ryoji Noyori
	;
Nome orixinal	(ja) 野依良治
Biografía
Nacemento	3 de setembro de 1938 (85 anos); Ashiya
Datos persoais
Residencia	Kōbe
País de nacionalidade	Xapón
Educación	Universidade de Kyoto - Doutoramento (1963–1967); Universidade de Kyoto - Mestrado (1961–1963); Universidade de Kyoto - título de grao (1957–1961); Universidade de Nagoia ; Universidade Harvard ; Nada Junior and Senior High School (en)
Director de tese	Hitoshi Nozaki (en)
Actividade
Campo de traballo	Química, fisicoquímica e química orgánica
Ocupación	químico , catedrático
Empregador	Universidade Harvard ; Universidade de Nagoia ; Meijo University (en)
Membro de	Academia Naciona de Ciencias dos Estados Unidos (asociado estranxeiro da Academia Nacional de Ciencias) (2003–); Academia Chinesa de Ciencias ; Royal Society ; Academia das Artes e das Ciencias dos Estados Unidos ; honorary doctor of the University of Alicante (en) ; Academia de Ciências da Polónia (pt) ; Academia Pontificia das Ciencias ; Academia do Japão (pt) ; Asociación Americana para o Avance das Ciencias
Influencias	Elias James Corey
Lingua	Lingua xaponesa
Traxectoria
Familia
Parentes	Masamitsu Ōshima (en) (sogro)
	Premios (2010) Sir Derek Barton Gold medal (en) ; (2009) Medalla de Ouro Lomonosov; (2006) honorary doctor of the Nanjing University of Science and Technology (en) ; (26 de maio de 2005) Membro estranxeiro da Royal Society; (2001) Premio Nobel de Química; (2001) Prêmio Wolf de Química (pt) ; (2001) Prêmio Roger Adams (pt) ; (2000) Orde da Cultura; (2000, 29 de abril de 1998) honorary doctor of the University of Rennes I (en) ; (1999) King Faisal International Prize in Science (en) ; (1998) Persoa de Mérito Cultural; (1997) Prêmio Arthur C. Cope (pt) ; (1993) Prêmio Tetrahedron (pt) ; (1992) Premio Asahi; (1988) Premio do Centenario da Royal Society of Chemistry; Honorary doctor of the University of Ottawa (en) ; honorary doctor of the Hong Kong Polytechnic University (en) ;
Páxina web	riken.jp…

Ryoji Noyori (野依良治^?), nado o 3 de setembro de 1938 en Kōbe (神戸市, Kōbe-shi^?) (Xapón), é un químico xaponés gañador do premio Nobel de Química en 2001. Noyori compartiu a metade do premio con William Standish Knowles polo estudo das hidroxenacións utilizando catalizadores quirales; a segunda metade do premio foi para K. Barry Sharpless polo seu estudo das reaccións de oxigenación utilizando catalizadores quirales.

Este artigo amosa escritos xaponeses. Sen o soporte axeitado, o texto pode mostrar símbolos sen sentido, coma caixas, marcas e outros.

Traxectoria

Fascinouse coa química aos 12 anos, logo de escoitar unha presentación sobre o nailon. Viu no poder da química como ter a capacidade de "obter valores elevados a partir de case nada". Converteuse en estudante na Universidade de Kyoto onde se gradó en 1961, e se doutorou en enxeñería química en 1967.

Traballou como un instrutor no grupo de investigación de Hotosi Nozaki antes de ser nomeado profesor asociado na Universidade de Nagoya. Tras o traballo posdoutoral con Elias J. Corey en Harvard volveu a Nagoya, converténdose nun catedrático en 1972.

Actualmente segue vivindo en Nagoya, aínda que é tamén agora presidente de RIKEN (理研^?), unha iniciativa de investigación nacional en varios lugares cun orzamento anual de 800 millóns de dólares estadounidenses.

Investigacións científicas

Noyori cre firmemente no poder da catálisis e da química sostible; nun artigo recente defende a procura da "elegancia práctica en síntese".^[1] Neste artigo afirma que "a nosa capacidade de concibir unha síntese química sinxela e práctica é imprescindible para a supervivencia das nosas especies." Noutro lugar dixo que "A investigación é para as nacións e a humanidade, non para os propios investigadores." Anima aos científicos a ser politicamente activos- "Os investigadores deben incitar opinións públicas e políticas gobernamentais cara á construción da sociedade sostible no século XXI.^[2]

Notas

↑ R. Noyori, Pursuing practical elegance in chemical synthesis, Chemical Communications, 2005 (14), 1807 - 1811. Abstract
↑ "Keynote address, 23 de xuño de 2005, at the Second International Conference on Green and Sustainable Chemistry, Wáshington DC.

Véxase tamén

Ligazóns externas

Predecesor: Alan J. Heeger, Alan MacDiarmid e Hideki Shirakawa	Premio Nobel de Química 2001 con William Standish Knowles e K. Barry Sharpless	Sucesor: John Fenn, Koichi Tanaka e Kurt Wüthrich

[1] R. Noyori, Pursuing practical elegance in chemical synthesis, Chemical Communications, 2005 (14), 1807 - 1811. Abstract

[2] "Keynote address, 23 de xuño de 2005, at the Second International Conference on Green and Sustainable Chemistry, Wáshington DC.

[1]

[2]