Իժալեզու

Բազմամյա խոտաբույս է, բարձրությունը՝ 3-30 սմ։ Տերևները գոյանում են մեկական՝ ամեն տարի, աճում են դանդաղ։ Տերևը սահմանազատված է սպորակիր (պտղատու, առաջանում է գծաձև հասկ՝ կազմված երկշարք սպորանգիումներից, որոնք ընկղմվում են տերևի հյուսվածքի մեջ) և վեգետատիվ (անպտուղ, երկարավուն-ձվաձև, ամբողջաեզր, թեթևակի մսալի, կանաչ) մասերի։ Գամետոֆիտները (նախածիլեր) պալարանման են, երկսեռ, բազմամյա, զարգանում են հողում (զուրկ են քլորոֆիլից)։

Հայտնի է 45, Հայաստանում՝ 1 տեսակ՝

• իժալեզու հասարակ (Օ. vulgtum)։

Հանդիպում է Սյունիքի (գյուղ Ծավ), Կոտայքի (գյուղ Արզական) մարզերում։ Աճում է խոնավ անտառներում, գետափերին, թփուտանման մացառուտներում։ Գրանցված է Հայաստանի Կարմիր գրքում։

Ժողովրդական բժշկության մեջ օգտագործում են որպես վերքերն ամոքող միջոց։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական տարբերակը վերցված է Հայաստանի բնաշխարհ հանրագիտարանից, որի նյութերը թողարկված են Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) թույլատրագրի ներքո։

Վիքիցեղերն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Իժալեզու» հոդվածին։

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Իժալեզու» հոդվածին։