С (кирил)

С, с — кириллицаға негізделген әліпби әрпі.

  Қазақ кирил әліпбиі  
-{Аа}--{Әә}--{Бб}--{Вв}--{Гг}--{Ғғ}--{Дд}-
-{Ее}--{Ёё}--{Жж}--{Зз}--{Ии}--{Йй}--{Кк}-
-{Ққ}--{Лл}--{Мм}--{Нн}--{Ңң}--{Оо}--{Өө}-
-{Пп}--{Рр}--{Сс}--{Тт}--{Уу}--{Ұұ}--{Үү}-
-{Фф}--{Хх}--{Һһ}--{Цц}--{Чч}--{Шш}--{Щщ}-
-{Ъъ}--{Ыы}--{Іі}--{Ьь}--{Ээ}--{Юю}--{Яя}-

Тіл алды, қатаң, ызың дауыссыз дыбысты белгілейтін әріп. Бұл дыбыс орын талғамай сөздің, жұрнақ пен жалғаудың кез келген жерінде қолданыла береді. Көрші дыбыстың ықпалымен "с" дыбысынан кейінгі ш ассимиляцалау нәтижесінде "ш" болып айтылатын сәттері де бар: мысалы, шашса - шашша, жұмысшы - жұмышшы т.б.[1] [2].

Кодтар кестесі

өңдеу
КодРегистрОндық
код
16-лық
код
8-дік
код
Екілік код
ЮникодБас1057042100204100000100 00100001
Кіші1089044100210100000100 01000001
ISO 8859-5Бас193C130111000001
Кіші225E134111100001
KOI 8Бас243F336311110011
Кіші211D332311010011
Windows 1251Бас209D132111010001
Кіші241F136111110001

HTML жүйесінде бас әріп «С»-ны С немесе С, ал кіші «с» әріпін - с немесе с деп белгілейді.

Дереккөздер

өңдеу
  1. Қазақ Совет энциклопедиясы/Бас редакторы М.Қ.Қаратаев - Алматы, 1972, 5 том
  2. Кеңесбаев І., Мұсабаев Ғ., Қазіргі қазақ тілі. Лексика. Фонетика, А., 1962
Ортаққорда бұған қатысты медиа файлдар бар: Cyrillic alphabet