ಗೊಡ್ಡುಹರಟೆ

ಗೊಡ್ಡುಹರಟೆ ಎಂದರೆ ವ್ಯರ್ಥವಾದ ಹರಟೆ ಅಥವಾ ಗಾಳಿ ಮಾತು, ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಇತರರ ವೈಯಕ್ತಿಕ ಅಥವಾ ಖಾಸಗಿ ವ್ಯವಹಾರಗಳ ಬಗ್ಗೆ; ಈ ಕ್ರಿಯೆಯನ್ನು ಕಾಡುಹರಟೆ ಎಂದು ಕೂಡ ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ಗೊಡ್ಡುಹರಟೆಯನ್ನು ವಿಕಾಸಾತ್ಮಕ ಮನಃಶಾಸ್ತ್ರದಲ್ಲಿನ ಅದರ ಮೂಲಗಳ ಸಂಬಂಧವಾಗಿ ಸಂಶೋಧಿಸಲಾಗಿದೆ.^[೧] ಜನರಿಗೆ ಸಹಕಾರಿ ಪ್ರಸಿದ್ಧಿಗಳ ಮೇಲ್ವಿಚಾರಣೆ ಮಾಡಲು ಮತ್ತು ಹೀಗೆ ವ್ಯಾಪಕವಾದ ಪರೋಕ್ಷ ಪರಸ್ಪರ ಸಂಬಂದ್ಧತೆಯನ್ನು ಕಾಪಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಗೊಡ್ಡುಹರಟೆಯು ಒಂದು ಮುಖ್ಯವಾದ ಸಾಧನವಾಗಿದೆ ಎಂದು ಇದು ಪತ್ತೆಹಚ್ಚಿದೆ. ಪರೋಕ್ಷ ಪರಸ್ಪರ ಸಂಬದ್ಧತೆಯು ಒಂದು ಸಾಮಾಜಿಕ ಮಾತುಕತೆಯಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಇದರಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬ ಕಾರ್ಯಭಾಗಿಯು ಮತ್ತೊಬ್ಬನಿಗೆ ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ನಂತರ ಮೂರನೇ ವ್ಯಕ್ತಿಯಿಂದ ಲಾಭ ಪಡೆಯುತ್ತಾನೆ. ಗೊಡ್ಡುಹರಟೆಯು ದೊಡ್ಡ ಗುಂಪುಗಳಲ್ಲಿ ಸಾಮಾಜಿಕ ಬಂಧಗಳನ್ನು ಮಾಡುವುದಕ್ಕೆ ನೆರವಾಗುತ್ತದೆ ಎಂದು ಒಬ್ಬ ವಿಕಾಸಾತ್ಮಕ ಜೀವವಿಜ್ಞಾನಿಯಾಗಿದ್ದ ರಾಬಿನ್ ಡನ್ಬಾರ್ ಕೂಡ ಗುರುತಿಸಿದ್ದಾರೆ.

ಗೊಡ್ಡುಹರಟೆಯ ಕಾರ್ಯಗಳೆಂದರೆ ನೈತಿಕತೆ ಮತ್ತು ಹೊಣೆಗಾರಿಕೆಯ ಕೊರತೆಯನ್ನು ಬಲಪಡಿಸುವುದು ಅಥವಾ ಶಿಕ್ಷಿಸುವುದು; ನಿಷ್ಕ್ರಿಯ ಆಕ್ರಮಣಶೀಲತೆಯನ್ನು ಬಹಿರಂಗಗೊಳಿಸುವುದು, ಇತರರನ್ನು ವಿವಿಕ್ತಗೊಳಿಸುವುದು ಮತ್ತು ಇತರರಿಗೆ ತೊಂದರೆ ಕೊಡುವುದು; ಸಾಮಾಜಿಕ ಅಂದಗೊಳಿಸುವಿಕೆಯ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯಾಗಿ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುವುದು; ಹಂಚಿಕೊಂಡ ಆಸಕ್ತಿಗಳು, ಮಾಹಿತಿ ಮತ್ತು ಮೌಲ್ಯಗಳಿರುವ ಸಮುದಾಯ ಭಾವವನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸುವುದು ಮತ್ತು ಕಾಪಾಡುವುದು; ಇತರರಿಗೆ ಸಮಾಲೋಚನೆ ಮಾಡಿ ಒಬ್ಬರಿಗೆ ತಾವು ಬಯಸಿದ ಸಂಗಾತಿಯನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳಲು ನೆರವಾಗುವ ಪ್ರೇಮಯಾಚನೆಯನ್ನು ಆರಂಭಿಸುವುದು; ಮಾಹಿತಿಯನ್ನು ಪ್ರಸಾರಮಾಡುವುದಕ್ಕೆ ಸಮಾನಸ್ಕಂಧರೊಳಗಿನ ಕಾರ್ಯರೀತಿಯನ್ನು ಒದಗಿಸುವುದು.

ಕಾರ್ಯಸ್ಥಳದಲ್ಲಿನ ಗೊಡ್ಡುಹರಟೆಯನ್ನು ಗುರುತಿಸಲು ಕೆಲವು ಚಿಹ್ನೆಗಳೆಂದರೆ: ಉತ್ಸಾಹಭರಿತ ಜನರು ಮೌನವಾಗಿಬಿಡುತ್ತಾರೆ ("ನೀವು ಕೋಣೆಯನ್ನು ಪ್ರವೇಶಿಸುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಮಾತುಕತೆಗಳು ನಿಂತುಬಿಡುತ್ತವೆ"); ಜನರು ಯಾರನ್ನಾದರೂ ಎವೆಯಿಕ್ಕದೆ ನೋಡಲು ಆರಂಭಿಸುತ್ತಾರೆ; ಕೆಲಸಗಾರರು ಮಾತುಕತೆಯ ಅನುಚಿತ ವಿಷಯಗಳಲ್ಲಿ ಪಾಲ್ಗೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ವೈಟ್ ಅವರು ಈ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಆತ್ಮವಿಶ್ವಾಸದಿಂದ ನಿಭಾಯಿಸಲು ಐದು ಸಲಹೆಗಳನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತಾರೆ: ಗೊಡ್ಡುಹರಟೆಯನ್ನು ಮೀರಿ ವ್ಯವಹರಿಸಿ; ಯಾವುದು ಗೊಡ್ಡುಹರಟೆಯನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡುತ್ತದೆ ಅಥವಾ ಉತ್ತೇಜಿಸುತ್ತದೆ ಎಂಬುದನ್ನು ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳಿ; ಕಾರ್ಯಸ್ಥಳದಲ್ಲಿನ ಗೊಡ್ಡುಹರಟೆಯಲ್ಲಿ ಪಾಲ್ಗೊಳ್ಳಬೇಡಿ; ಗೊಡ್ಡುಹರಟೆಯು ತಾನಾಗಿಯೇ ಹೊರಟುಹೋಗಲು ಬಿಡಿ; ಅದು ಮತ್ತೂ ಮುಂದುವರಿದರೆ, "ವಾಸ್ತವಾಂಶಗಳನ್ನು ಸಂಗ್ರಹಿಸಿ ಸಹಾಯ ಕೋರಿರಿ".