Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1983

Na de temperaturen van meer dan 35 °C in Zuid-Afrika was de Franse Grand Prix een koude douche. De regen kwam dicht in de buurt van natte sneeuw. De Franse GP werd gekenmerkt door een groot aantal valpartijen, waarvan twee met dodelijke afloop.

De start van de 500cc-race ging voor de Yamaha's weer niet goed. Kenny Roberts bleef maar opschakelen om zijn voorwiel aan de grond te houden, terwijl de Honda's van Freddie Spencer, Ron Haslam en Marco Lucchinelli ervandoor gingen. Roberts werd in de eerste bocht zelfs gepasseerd door Raymond Roche op een productie-Honda RS 500. Intussen was Eddie Lawson al duwend met de onwillige Yamaha aangereden door Guido Paci, terwijl Randy Mamola was aangereden door Sergio Pellandini. Franco Uncini kreeg zijn machine pas aan de praat toen de rest er al een ronde op had zitten en kon naast teamgenoot Mamola in de pit plaatsnemen. Nadat Roche een gat in een zuiger brandde bestond de kopgroep uit Spencer, Haslam, Lucchinelli en Roberts, maar die laatste wist zich naar voren te werken en nam de leiding in de race. Hij kreeg plotseling problemen met een onwillige ontsteking, gevolgd door een gescheurde uitlaat, waardoor hij terugviel naar de vierde plaats. Spencer won de race voor Marco Lucchinelli. Ron Haslam had wat problemen gehad, want zijn grote voorsprong op Lucchinelli eindigde in een achterstand van 22 seconden. Ook opmerkelijk was dat Roberts een aanval van Marc Fontan met weinig moeite scheen te kunnen pareren, ondanks zijn problemen. Tijdens deze race viel Michel Frutschi tegen een paal van een vanghek. Hij overleed aan de gevolgen daarvan.

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Grid	Punten
1	Freddie Spencer	HRC-Honda	47:47.90	2	15
2	Marco Lucchinelli	HRC-Honda	+ 14.99	5	12
3	Ron Haslam	HRC-Honda	+ 36.28	3	10
4	Kenny Roberts	Marlboro-Yamaha	+ 44.11	1	8
5	Keith Huewen	Yamaha	+ 44.85	16	6
6	Marc Fontan	Sonauto-Yamaha	+ 45.72	9	5
7	Barry Sheene	Suzuki	+ 46.09	8	4
8	Guido Paci	Honda	+ 1:30.19		3
9	Sergio Pellandini	Suzuki	+ 1:33.85		2
10	Jack Middelburg	Honda	+ 1:35.82	14	1
11	Wolfgang von Muralt	Suzuki	+ 1:39.65
12	Philippe Coulon	Suzuki	+ 1:43.14
13	Peter Sjöström	Suzuki	+1 ronde
14	Maurizio Massimiani	Honda
15	Louis-Luc Maisto	Suzuki
16	Walter Magliorati	Suzuki
17	Stuart Avant	Suzuki
18	Ernst Gschwender	Suzuki
19	Jon Ekerold	Cagiva	+ 3 ronden
DNF	Paolo Ferretti	Yamaha
DNF	Alain Röthlisberger	Yamaha
DNF	Marco Greco	Suzuki
DNF	Steve Parrish	Yamaha		15
DNF	Christophe Guyot	Suzuki
DNF	Eero Hyvärinen	Suzuki
DNF	Virginio Ferrari	Cagiva
DNF	Leandro Becheroni	Suzuki
DNF	Michel Frutschi	Honda	Val	(†)
DNF	Didier de Radiguès	Honda
DNF	Franco Uncini	HB-Gallina-Suzuki		6
DNF	Raymond Roche	Honda	Zuiger	10
DNF	Gustav Reiner	Suzuki
DNF	Jean Lafond	Fior
DNF	Andreas Hofmann	Suzuki
DNF	Chris Guy	Suzuki		17
DNS	Eddie Lawson	Marlboro-Yamaha	Aanrijding[1]	4
DNS	Randy Mamola	HB-Suzuki	Aanrijding[1]	7
DNS	Boet van Dulmen	Suzuki	Blessure[2]	13
DNQ	Takazumi Katayama	HRC-Honda	Blessure[3]
DNQ	Iwao Ishikawa	Suzuki	Aanrijding[4]	(†)
DNQ	Loris Reggiani	HB-Gallina-Suzuki	Aanrijding[4]

Pos.	Coureur	Merk	Ptn.
1	Freddie Spencer	HRC-Honda	30
2	Kenny Roberts	Marlboro-Yamaha	20
	Ron Haslam	HRC-Honda
4	Marco Lucchinelli	HRC-Honda	14
5	Marc Fontan	Sonauto-Yamaha	13
6	Randy Mamola	HB-Suzuki	6
	Keith Huewen	Suzuki
8	Franco Uncini	HB-Gallina-Suzuki	5
	Barry Sheene	Suzuki
10	Raymond Roche	Honda	4

De 250cc-race was de meest spectaculaire van de dag. Er werd op een droge baan gestart en meteen vormde zich een kopgroep die er een stevig gevecht van maakte. Ze bestond aanvankelijk uit Jacques Cornu, Roland Freymond, Sito Pons, Jean-François Baldé, Patrick Fernandez en Jean-Louis Tournadre, maar werd later gecompleteerd met Pierre Bolle, Didier de Radiguès, Tony Head, Martin Wimmer, Guy Bertin en de jonge Alan Carter, die pas in augustus 1982 zijn internationale licentie had gekregen. Deze groep bleef in gevecht tot halverwege de race, toen Thierry Rapicault erbij kwam. Rapicault was in 1982 tweede in het Europees kampioenschap geworden en had van Sonauto een fabrieks-Yamaha TZ 250 met elektronische powervalves gekregen. Hij wist zelfs de leiding te nemen, terwijl alleen Carter hem kon volgen. Toen er toch weer wat regen viel schrok Rapicault van wat natte plekken op de baan, waardoor zijn rondetijden 2 seconden langzamer werden. Carter was niet onder de indruk van de nattigheid, passeerde en won de vierde internationale race waar hij aan deelnam. Hij verbeterde zelfs het ronderecord. Cornu wist Rapicault nog te passeren en werd tweede.

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Grid	Punten
1	Alan Carter	Mitsui-Yamaha	42:29.91		15
2	Jacques Cornu	Yamaha	+ 2.43	4	12
3	Thierry Rapicault	Yamaha	+ 2.99		10
4	Didier de Radiguès	Chevallier-Yamaha	+ 3.72		8
5	Tony Head	Armstrong-Rotax	+ 18.57		6
6	Patrick Fernandez	Bimota-Bartol	+ 19.69	2	5
7	Jacques Bolle	Yamaha	+ 25.87		4
8	Harald Eckl	Yamaha	+ 26.81		3
9	Thierry Espié	Chevallier-Yamaha	+ 27.21		2
10	Jean-Marc Toffolo	Morena-Rotax	+ 27.45		1
11	Jean-Michel Mattioli	Yamaha	+ 29.33
12	Pierre Bolle	Yamaha	+ 24.30	7
13	Sito Pons	JJ Cobas-Rotax	+ 25.10	9
14	Iván Palazzese	Yamaha	+ 35.47
15	Jean-François Baldé	Chevallier-Yamaha	+ 42.95
16	Bruno Lüscher	Yamaha	+ 44.00
17	Christian Estrosi	Pernod	+ 48.54	5
18	Reinhold Roth	Fath-Yamaha	+ 53.91
19	Ikeda Tasuda	Yamaha	+ 1:02.57
20	Paolo Ferretti	Yamaha	+ 1:07.27
21	Carlos Cardús	JJ Cobas-Rotax	+ 1:48.72
DNF	Carlos Lavado	Venemotos-Yamaha
DNF	Christian Sarron	Sonauto-Yamaha	Vastloper	1
DNF	Martin Wimmer	Mitsui-Yamaha		3
DNF	Jean-Louis Guignabodet	Yamaha
DNF	Guy Bertin	MBA
DNF	Roland Freymond	Armstrong-Rotax
DNF	Donnie Robinson	Mitsui-Yamaha
DNF	Bernard Fau	Yamaha
DNF	Jean-Louis Tournadre	Sonauto-Yamaha	Val	6
DNF	Edwin Weibel	Yamaha
DNF	Gabriel Gabria	Yamaha		10
DNQ	Hervé Guilleux	Kawasaki		40
DNQ	Mar Schouten	MBA
DNQ	Alan North	Yamaha
DNQ	Ángel Nieto	Rotax
DNQ	Manfred Herweh	Real-Rotax
DNQ	Peter Looijesteijn	Waddon-Rotax

Pos.	Coureur	Merk	Ptn.
1	Didier de Radiguès	Chevallier-Yamaha	20
2	Jacques Cornu	Yamaha	18
3	Jean-François Baldé	Chevallier-Yamaha	15
	Alan Carter	Mitsui-Yamaha
5	Patrick Fernandez	Bimota-Bartol	13
6	Thierry Rapicault	Sonauto-Yamaha	12
7	Hervé Guilleux	Kawasaki	10
8	Tony Head	Armstrong-Rotax	6
9	Manfred Herweh	Real-Rotax	5
10	Carlos Lavado	Venemotos-Yamaha	4
	Jacques Bolle	Yamaha

Ricardo Tormo kreeg door de regen in Frankrijk alleen maar meer zelfvertrouwen, want hij stond op de grid al grappen te maken. Hij startte ook als snelste en reed onbedreigd naar de eerste plaats. Zijn concurrenten zaten op de beide Garelli's: Ángel Nieto en Eugenio Lazzarini. Nieto startte echter slecht en in zijn drang om naar voren te komen viel hij in de tweede ronde. Lazzarrini reed achter de achtervolgende groep met Bruno Kneubühler, August Auinger en Johnny Wickström. Garelli-constructeur Jan Thiel meldde intussen al in de pit dat het team zich vergist had door Lazzarini met intermediates te laten vertrekken. Toen het weer opklaarde kon Lazzarini toch naar de tweede plaats rijden, maar hij viel net als Auinger uit door een vastloper. Kneubühler moest intussen zijn tweede positie prijsgeven aan Jean-Claude Selini en Maurizio Vitali en viel zelfs terug naar de zevende plaats.

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Grid	Punten
1	Ricardo Tormo	MBA	45:25.16	1	15
2	Jean-Claude Selini	MBA	+ 35.51		12
3	Maurizio Vitali	MBA	+ 41.23		10
4	Johnny Wickström	MBA	+ 43.43	9	8
5	Thomas Møller-Pedersen	MBA	+ 43.70		6
6	Jikka Jaakkola	MBA	+ 48.99		5
7	Bruno Kneubühler	MBA	+ 1:10.17	4	4
8	Giuseppe Ascareggi	MBA	+ 1:11.04		3
9	Pierluigi Aldrovandi	MBA	+ 1:12.59		2
10	Patrick Lagrive	MBA	+ 1:22.49		1
11	Willi Hupperich	MBA	+ 1:44.28
12	Peter Sommer	MBA	+ 1:46.85
13	Stefan Dörflinger	MBA	+ 2:57.33	10
14	Helmut Lichtenberg	MBA	+1 ronde
15	Libero Piccirillo	MBA
16	Rolf Rüttimann	MBA
17	Patrick Daudier	MBA
18	Joe Genoud	MBA	+ 2 ronden
19	Antonio Boronat	MBA	+ 3 ronden
20	Eso Kytola	MBA		5
DNF	Ángel Nieto	Garelli	Val	6
DNF	Eugenio Lazzarini	Garelli		2
DNF	Hans Müller	MBA
DNF	Fausto Gresini	MBA		3
DNF	August Auinger	MBA		7
DNF	Gerhard Waibel	MBA
DNF	Stefano Caracchi	MBA
DNF	Willy Pérez	MBA		8
DNF	Lucio Pietroniro	MBA
DNF	Henk van Kessel	MBA	Val
DNF	Anton Straver	MBA	Val
DNF	Alfred Waibel	Real
DNF	Per-Edvard Carlsson	MBA
DNF	Hans Spaan	MBA	Krukas

Conform wedstrijduitslag

De coureurs van de 50cc-klasse die de Franse GP moest openen stonden bibberend van de kou in de stromende regen aan de start. Stefan Dörflinger startte als snelste en liet vanaf het begin het hele veld snel achter zich. Zij grootste concurrent Eugenio Lazzarini kreeg zijn Garelli pas aan de praat toen Dörflinger al ongeveer een kilometer had afgelegd. Hagen Klein lag op de tweede plaats met een kleine voorsprong op een groepje met Paul Rimmelzwaan, Ingo Emmerich en aanvankelijk ook Hans Spaan, die echter uitviel door een afgebroken demper. Die hele groep, inclusief Klein, werd echter voorbijgereden door Lazzarini, die zijn enorme achterstand had goedgemaakt, maar toch nog driekwart minuut achter Dörflinger finishte.

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Grid	Punten
1	Stefan Dörflinger	Kreidler	36:35.20	2	15
2	Eugenio Lazzarini	Garelli	+ 47.21	1	12
3	Hagen Klein	FKN-Kreidler	+ 1:05.28	4	10
4	Ingo Emmerich	Kreidler	+ 1:37.36		8
5	Paul Rimmelzwaan	Roton	+ 1:55.23	9	6
6	George Looijesteijn	Kreidler	+ 2:03.61	12	5
7	Paul Bordes	Moto 2L	+1 ronde		4
8	Theo Timmer	Casal		3	3
9	Hans Koopman	Kreidler		8	2
10	Massimo De Lorenzi	Minarelli			1
11	Rainer Scheidhauer	Kreidler		10
12	Ramon Gali	Bultaco
13	Reiner Koster	M1
14	Klaus Kull	Kawadrom
15	Hans-Joachim Ritter	Kreidler
16	Jos van Dongen	Kreidler
17	Chris Baert	Kreidler	+ 2 ronden
18	Mika-Sakari Komu	Kreidler
19	Gérard Velay	Kreidler
20	Jean-Marc Velay	Kreidler
DNF	Claudio Lusuardi	Villa	Val	6
DNF	Hans Spaan	Kreidler		11
DNF	Rainer Kunz	FKN-Kreidler
DNF	Gerhard Bauer			5
DNF	Zdravko Matulja	Tomos
DNF	Gerhard Singer	Kreidler
DNF	Paolo Priori	Paolucci
DNF	Hans Jürgen Hummel	Sachs		7

Conform wedstrijduitslag

Egbert Streuer/Bernard Schnieders reden heel even aan de leiding, maar werden al snel gepasseerd door Rolf Biland/Kurt Waltisperg, die weer niet bij te houden waren. Streuer had al moeite genoeg om zijn tweede plaats te verdedigen tegen Werner Schwärzel/Andreas Huber, Mick Barton/Simon Birchall en Steve Abbott/Shaun Smith. Die laatsten waren bijzonder wild aan het rijden en torpedeerden de combinatie van Streuer/Schnieders. Abbott vloog daarbij over de kop, maar Streuer kon met een zwaar beschadigde uitlaat zijn race nog even voortzetten, tot de motor door die beschadigde uitlaat vastliep. Alain Michel was met zijn oude bakkenist Claude Monchaud al kansloos door zijn slechte start, maar viel ook uit. Zo reed Barton naar de tweede plaats met driekwart minuut achterstand op Biland, terwijl Schwärzel slechts derde werd.

Pos	Coureur	Bakkenist	Merk	Tijd	Grid	Punten
1	Rolf Biland	Kurt Waltisperg	Krauser-LCR-Yamaha	39"32'04	1	15
2	Mick Barton	Simon Birchall	Windle-Yamaha	40"15'34	9	12
3	Werner Schwärzel	Andreas Huber	Krauser-Seymaz-Yamaha	40"15'66	3	10
4	Masato Kumano	Kunio Takeshima	LCR-Yamaha			8
5	Hermann Huber	Wolfgang Möckel	LCR-Yamaha			6
6	Alfred Zürbrugg	Martin Zürbrugg	Seymaz-Yamaha			5
7	Egon Schons	Eckart Rösinger	Busch-Yamaha			4
8	Theo van Kempen	Geral de Haas	LCR-Yamaha		18	3
9	Hans Hügli	Pierre Gonin	Seymaz-Yamaha			2
10	Jean-François Monnin	Karl Paul	Seymaz-Yamaha			1
DNF	Egbert Streuer	Bernard Schnieders	LCR-Yamaha	Vastloper[5]	4
DNF	Steve Abott	Shaun Smith	Seymaz-Yamaha	Aanrijding[5]
DNF	Hein van Drie	Wim van Dis	LCR-Yamaha	Vastloper
DNF	Alain Michel	Claude Monchaud	Krauser-LCR-Yamaha		2
DNF	Derek Jones	Brian Ayres	LCR-Yamaha		5

Conform wedstrijduitslag

Geen enkele van de vier HB-Suzuki's reed een ronde tijdens de race. Loris Reggiani was gewond geraakt bij het trainingsongeval waarbij Iwao Ishikawa om het leven kwam, Toni Mang had een knieblessure door een ski-ongeval, Randy Mamola werd van achteren geramd toen zijn motor niet wilde aanslaan en Franco Uncini gaf op toen zijn motor pas aansloeg toen de rest al een ronde had afgelegd.