Grand Prix-wegrace van Zweden 1985

Nog steeds werd de 250cc-klasse in Zweden op zaterdag gereden, tussen de trainingen van de andere klassen door. De organisatie hoopte op die manier meer kaarten te verkopen, maar voor de 250cc-rijders was het steeds weer vervelend om in het toch al tamelijk mistroostige Karlskoga Motorstadion voor weinig publiek te rijden. In de 125cc-klasse was het nog steeds spannend tussen Pier Paolo Bianchi (87 punten) en Fausto Gresini (84 punten). Bianchi zou door te winnen de wereldtitel kunnen beslissen, maar als hij dat niet deed was er nog een kans voor Gresini: de GP van San Marino. In de 250cc-klasse was Freddie Spencer al wereldkampioen. Hij kwam in Zweden niet aan de start in deze klasse en liet het eigenlijk aan Carlos Lavado over om te laten zien wat zijn nieuwe Yahama YZR 250 vermocht. Met nog twee GP's te gaan kon Eddie Lawson nog 500cc-wereldkampioen worden, maar Freddie Spencer hoefde in totaal nog maar tien punten te scoren om wereldkampioen te worden. Hij had dus aan een derde plaats in Zweden al genoeg. De zijspanklasse reed haar laatste race en er waren nog drie theoretische kanshebbers voor de wereldtitel. Werner Schwärzel/Fritz Buck leidden het kampioenschap, maar hadden slechts drie punten voorsprong. Als zij wonnen zouden ze wereldkampioen zijn, maar als Egbert Streuer/Bernard Schnieders wonnen, zouden ze in punten gelijk staan maar meer overwinningen hebben en daarom wereldkampioen zijn. Rolf Biland/Kurt Waltisperg hadden slechts een zeer theoretische kans op de titel. Als zowel Streuer als Schwärzel uitvielen, zouden ze aan een tweede plaats genoeg hebben, maar als Streuer ten minste vierde werd en/of Schwärzel ten minste zevende werd waren Biland's kansen verkeken.

Freddie Spencer zou het eigenlijk rustig aan kunnen doen, want hij hoefde slechts op het podium te eindigen om wereldkampioen te worden. Spencer wilde echter in stijl kampioen worden en zette dan ook de snelste trainingstijd, voor concurrent Eddie Lawson en diens teamgenoot Raymond Roche, die opnieuw bewees in Anderstorp goed uit de voeten te kunnen. Hij liet Ron Haslam, Christian Sarron, Wayne Gardner en Randy Mamola achter zich. Gardner en Mamola hadden in Silverstone met de viercilinder Honda NSR 500 gereden, maar die hadden ze weer ingeleverd en ze reden weer met de driecilinder Honda NS 500

Pos	Coureur	Merk	Tijd
1.	Freddie Spencer	Rothmans-HRC-Honda	1"36'46
2.	Eddie Lawson	Marlboro-Yamaha	1"36'56
3.	Raymond Roche	Marlboro-Yamaha	1"37'53
4.	Ron Haslam	Rothmans-HRC-Honda-UK	1"37'84
5.	Christian Sarron	Gauloises-Sonauto-Yamaha	1"37'84
6.	Wayne Gardner	Rothmans-HRC-Honda-UK	1"38'09
7.	Randy Mamola	Rothmans-HRC-Honda	1"39'28
8.	Didier de Radiguès	ELF-Chevallier-HRC-Honda	1"39'38
9.	Rob McElnea	Skoal Bandit-Heron-Suzuki	1"39'56
10.	Mike Baldwin	Honda	1"39'77

Vrijwel het hele veld begon aan de opwarmronde met intermediates en opgesneden slicks, maar de baan droogde snel op en voor de start werd er naar slicks gewisseld. Ron Haslam had zijn gebruikelijke bliksemstart, maar werd al snel gepasseerd door Freddie Spencer. Eddie Lawson sloot aan achter Spencer, maar kon niet meer doen dan volgen, tot Spencer uiteindelijk echt gas gaf en wegliep. Lawson had voor een te zachte bandencompound gekozen en dat kostte hem aanvankelijk ook nog de tweede plaats, toen Wayne Gardner hem inhaalde. Gardner werd het slachtoffer van een blunder van Honda-UK: hij kwam in de laatste ronde zonder benzine te staan. Het kostte hem niet alleen de tweede plaats in Zweden, maar ook de derde plaats in het WK-klassement. Lawson kreeg de tweede plaats cadeau, maar finishte bijna een halve minuut na Spencer, die nu ook wereldkampioen 500 cc was. Ook Ron Haslam profiteerde van de pech van Gardner en finishte als derde.

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Grid	Punten
1	Freddie Spencer	Rothmans-HRC-Honda	49"26'73	1	15
2	Eddie Lawson	Marlboro-Yamaha	49"49'53	2	12
3	Ron Haslam	Rothmans-HRC-Honda-UK	50"04'64	4	10
4	Christian Sarron	Gauloises-Sonauto-Yamaha	50"18'97	5	8
5	Randy Mamola	Rothmans-HRC-Honda	50"33'21	7	6
6	Didier de Radiguès	ELF-Chevallier-HRC-Honda	50"35'27	8	5
7	Mike Baldwin	Honda	50"36'10	10	4
8	Raymond Roche	Marlboro-Yamaha	50"58'43	3	3
9	Thierry Espié	Chevallier-Honda	+1 ronde	18	2
10	Massimo Messere	Honda	+1 ronde	21	1
11	Eero Hyvärinen	Honda	+1 ronde	17
12	Dave Petersen	Honda	+1 ronde	11
13	Peter Lindén	Honda	+1 ronde	19
14	Boet van Dulmen	Bakker-Honda	+1 ronde	23
15	Rob Punt	Suzuki	+1 ronde	25
16	Esko Kuparinen	Suzuki	+1 ronde	26
17	Simon Buckmaster	Suzuki	+2 ronden	28
18	Maarten Duyzers	Suzuki	+2 ronden	34
19	Geir Hestman	Honda	+2 ronden	32
20	David Griffith	Suzuki	+2 ronden	35
21	Andreas Leuthe	Suzuki	+3 ronden	29
22	Fabio Biliotti	Honda	+4 ronden	14
23	Christian Le Liard	ELF-Chevallier-Honda	+11 ronden	20
24	Lars Johansson	Suzuki	+13 ronden	37

Coureur	Merk	Oorzaak	Grid
Wayne Gardner	Rothmans-HRC-Honda-UK	Brandstoftekort	6
Rob McElnea	Skoal Bandit-Heron-Suzuki	Val[1]	9
Franco Uncini	HB-Gallina-Suzuki	Val[2]	15
Kjeld Sörensen	Suzuki		31
Michael Jansberg	Suzuki		33
Armando Errico	Honda		27
Wolfgang von Muralt	Bakker-Suzuki		16
Peter Sköld	Honda		24
Gustav Reiner	Bakker-Honda	Val[3]	12
Sito Pons	HB-Gallina-Suzuki		13

Coureur	Merk	Oorzaak
Neil Robinson	Suzuki

Coureur	Merk	Oorzaak
Pierre-Etienne Samin	ELF-Chevallier-Honda
Takazumi Katayama	Bakker-Rothmans-HRC-Honda	Gestopt[4]
Mile Pajic	SNRT-Honda	Teambeleid[5]
Henk van der Mark
Marco Lucchinelli	Cagiva	Teambeleid[6]
Virginio Ferrari

Pos.	Coureur	Merk	Ptn.
1	Freddie Spencer (wereldkampioen)	Rothmans-HRC-Honda	141
2	Eddie Lawson	Marlboro-Yamaha	118
3	Christian Sarron	Gauloises-Sonauto-Yamaha	80
4	Ron Haslam	Rothmans-HRC-Honda-UK	67
5	Randy Mamola	Rothmans-HRC-Honda	62
6	Wayne Gardner	Rothmans-HRC-Honda-UK	61
7	Didier de Radiguès	ELF-Chevallier-HRC-Honda	47
8	Raymond Roche	Marlboro-Yamaha	42
9	Rob McElnea	Skoal Bandit-Heron-Suzuki	19
10	Boet van Dulmen	Honda / Bakker-Honda	18

Inderdaad was Carlos Lavado (bij afwezigheid van Freddie Spencer) met zijn nieuwe Yamaha YZR 250-V-twin de snelste in de training. De Duitse importeur Mitsui had ook een dergelijke machine kunnen krijgen, maar hun rijder Martin Wimmer was nog steeds geblesseerd. Toni Mang reed de tweede tijd en Martin Herweh, nu definitief hersteld van zijn blessure, reed de derde tijd. De eerste tien stonden binnen 1½ seconde.

Pos	Coureur	Merk	Tijd
1.	Carlos Lavado	Venemotos-Yamaha	1"41'26
2.	Toni Mang	Marlboro-HRC-Honda	1"41'72
3.	Manfred Herweh	Bakker-Real-Rotax	1"42'04
4.	Alan Carter	Honda	1"42'20
5.	Jean-Louis Guignabodet	MIG-Rotax	1"42'26
6.	Fausto Ricci	Rothmans-HRC-Honda	1"42'30
7.	Niall Mackenzie	Silverstone-Armstrong-Rotax	1"42'40
8.	Jean-Michel Mattioli	Yamaha	1"42'41
9.	Juan Garriga	JJ Cobas-Rotax	1"42'44
10.	Carlos Cardús	JJ Cobas-Rotax	1"42'65

Carlos Lavado stond weliswaar op poleposition in Zweden, maar hij startte slecht. Na de eerste ronde kwam hij als vijfde door, terwijl Toni Mang aan de leiding ging. Na twee ronde was Lavado al derde en na drie ronden tweede. Hij passeerde Mang, maar vergde te veel van zijn banden. Vijf keer wisselden de posities aan de kop van het veld, maar uiteindelijk was Mang de winnaar. Intussen reed Fausto Ricci onbedreigd op de derde plaats. Manfred Herweh was vierde, maar hij gleed onderuit.

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Grid	Punten
1	Toni Mang	Marlboro-HRC-Honda	42"46'44	2	15
2	Carlos Lavado	Venemotos-Yamaha	42"55'28	1	12
3	Fausto Ricci	Rothmans-HRC-Honda	43"02'03	6	10
4	Alan Carter	Honda	43"21'58	4	8
5	Jacques Cornu	Parisienne-Honda	43"22'91	16	6
6	Pierre Bolle	Bakker-Parisienne	43"24'49	19	5
7	Donnie McLeod	Silverstone-Armstrong-Rotax	43"24'66	13	4
8	Jean-Michel Mattioli	Yamaha	43"24'79	8	3
9	Siegfried Minich	Yamaha	43"27'03	11	2
10	Niall Mackenzie	Silverstone-Armstrong-Rotax	43"27'93	7	1
11	Jean-François Baldé	Yamaha	43"28'32	12
12	Roland Freymond	Yamaha	43"35'14	27
13	Reinhold Roth	Juchem-Yamaha	43"36'15	14
14	Juan Garriga	JJ Cobas-Rotax	43"36'32	9
15	Harald Eckl	Juchem-Yamaha	43"46'93	22
16	Dominique Sarron	Rothmans-Honda	43"47'15	20
17	Gary Noel	EMC-Rotax	43"52'90	24
18	Jean Foray	Chevallier-Yamaha	44"06'43	25
19	Edwin Weibel	Yamaha	44"06'83	26
20	Michel Galbit	Yamaha	44"07'47	23
21	Eilert Lundstedt	Yamaha	44"07'62	29
22	Stéphane Mertens	Yamaha	44"17'71	18
23	Stefano Caracchi	MBA	44"24'70	28
24	Johnny Simonsson	Yamaha	+1 ronde	35
25	Tony Head	Armstrong-Rotax	+1 ronde	32
26	Svend Andersson	Yamaha	+1 ronde	36
27	Anders Skov	Yamaha	+1 ronde	33
28	Philippe Pagano	Yamaha	+1 ronde	34

Coureur	Merk	Oorzaak	Grid
Manfred Herweh	Bakker-Real-Rotax	Val	3
Jean-Louis Guignabodet	MIG-Rotax	Val	5
Carlos Cardús	JJ Cobas-Rotax	Remmen	10
August Auinger	Bartol		15
Thierry Rapicault	Yamaha		17
René Delaby	Rotax		21
Luis Miguel Reyes	JJ Cobas-Rotax		31
Antonio Neto	JJ Cobas-Rotax		30

Coureur	Merk	Oorzaak
Freddie Spencer	Rothmans-HRC-Honda	Teambeleid[7]
Loris Reggiani	Aprilia-Rotax	Blessure[8]
Hans Lindner	Rotax	Blessure[9]
Mar Schouten	Yamaha
Hans Besendorfer	Yamaha
Ángel Nieto	Garelli	Ontslagen[10]
Iván Palazzese	Venemotos-Yamaha	Ontslagen[11]
Erich Klein	Rotax	Blessure[12]
Martin Wimmer	Mitsui-Yamaha	Blessure[13]
Mario Rademeyer	Yamaha
Maurizio Vitali	Garelli

Pos.	Coureur	Merk	Ptn.
1	Freddie Spencer (wereldkampioen)	Rothmans-HRC-Honda	127
2	Toni Mang	Marlboro-HRC-Honda	112
3	Carlos Lavado	Venemotos-Yamaha	79
4	Martin Wimmer	Mitsui-Yamaha	69
5	Fausto Ricci	Rothmans-HRC-Honda	45
6	Loris Reggiani	Aprilia-Rotax	34
7	Alan Carter	HRC-Honda / Honda	32
8	Reinhold Roth	Juchem-Yamaha	28
9	Jacques Cornu	Bakker-Parisienne / Parisienne-Honda	25
10	Manfred Herweh	Bakker-Real-Rotax	23

Pier Paolo Bianchi had nog steeds drie punten voorsprong in het wereldkampioenschap, maar in de trainingen in Zweden ging het niet goed. Concurrent Fausto Gresini was de snelste, terwijl Bianchi slechts de negende tijd reed. Bovendien zou Gresini in de race geholpen worden door zijn stalgenoot Ezio Gianola, die de tweede tijd had gereden. Gresini was zeer snel: twee seconden sneller dan Gianola en vier seconden sneller dan Bianchi.

Pos	Coureur	Merk	Tijd
1.	Fausto Gresini	FMI-Garelli	1"44'19
2.	Ezio Gianola	FMI-Garelli	1"46'33
3.	August Auinger	Bartol-MBA	1"49'93
4.	Jean-Claude Selini	MBA	1"47'44
5.	Johnny Wickström	MBA	1"47'51
6.	Jussi Hautaniemi	MBA	1"47'58
7.	Bruno Kneubühler	LCR-MBA	1"47'59
8.	Domenico Brigaglia	MBA	1"47'68
9.	Pier Paolo Bianchi	MBA	1"48'18
10.	Olivier Liégeois	MBA	1"48'19

De 125cc-klasse startte in Zweden op een kletsnatte baan. Dat was een kolfje naar de hand van August Auinger, die naast de beide Garelli-rijders Fausto Gresini en Ezio Gianola op de eerste startrij stond. Gresini en Auinger namen samen meteen de leiding, gevolgd door Johnny Wickström. Pier Paolo Bianchi had juist een slechte start en was ongeveer als laatste weg. Wickström moest in de pit een bougiekabel vast laten zetten en viel terug. Tot dat moment zag het er voor Gresini heel goed uit, maar Bianchi werkte zich rustig door het veld naar voren terwijl Gresini's machine in de laatste ronde op één cilinder ging lopen. Auinger ging hem voorbij, maar ook Bianchi, die nu met vijf punten voorsprong aan de laatste race in Misano kon beginnen.

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Grid	Punten
1	August Auinger	Bartol-MBA	44"54'00	3	15
2	Pier Paolo Bianchi	MBA	45"01'07	9	12
3	Fausto Gresini	FMI-Garelli	45"01'25	1	10
4	Ezio Gianola	FMI-Garelli	45"06'85	2	8
5	Jussi Hautaniemi	MBA	45"07'02	6	6
6	Domenico Brigaglia	MBA	45"38'59	8	5
7	Johnny Wickström	MBA	45"38'71	5	4
8	Giuseppe Ascareggi	MBA	45"39'42	11	3
9	Olivier Liégeois	MBA	45"48'76	10	2
10	Lucio Pietroniro	MBA	45"51'37	16	1
11	Willy Pérez	MBA	46"20'37	14
12	Mickel Nielsen	MBA	46"21'91	35
13	Peter Sommer	MBA	46"26'29	25
14	Håkan Olsson	MBA	46"40'39	22
15	Henrik Rasmussen	MBA	46"42'40	29
16	Christoph Bürki	MBA	+1 ronde	24
17	Willy Hupperich	Seel-MBA	+1 ronde	30
18	Mike Leitner	MBA	+1 ronde	34
19	Rune Zälle	MBA	+1 ronde	20
20	Franz Birrer	MBA	+1 ronde	36
21	Robin Appleyard	MBA	+3 ronden	26

Coureur	Merk	Oorzaak	Grid
Jean-Claude Selini	MBA		4
Bruno Kneubühler	LCR-MBA		7
Alex Bedford	MBA		12
Esa Kytölä	MBA		13
Mogens Johansen	MBA		33
Thierry Feuz	MBA	Val	17
Anton Straver	MBA	Uitgelopen Big-end.	18
Jacky Hutteau	MBA		19
Flemming Kistrup	MBA		21
Thomas Pedersen	MBA	Val	23
Andres Sánchez	MBA		27
Bjarne Nielsen	Hummel		31
Jörgen Ask	MBA		32

Coureur	Merk	Oorzaak	Grid
Luca Cadalora	MBA	Blessure[14]	15
Juha Pakkanen	MBA		28

Coureur	Merk	Oorzaak
Ton Spek	MBA	Blessure[15]

Pos.	Coureur	Merk	Ptn.
1	Pier Paolo Bianchi	MBA	99
2	Fausto Gresini	FMI-Garelli	94
3	August Auinger	Bartol-MBA	72
4	Ezio Gianola	FMI-Garelli	65
5	Bruno Kneubühler	LCR-MBA	50
6	Domenico Brigaglia	MBA	40
7	Jean-Claude Selini	MBA	36
8	Lucio Pietroniro	MBA	25
9	Jussi Hautaniemi	MBA	23
10	Olivier Liégeois	MBA	19

Egbert Streuer en Bernard Schnieders moesten veel trainingstijd gebruiken voor het testen en afstellen van een nieuwe ontsteking, nadat de vorige op Silverstone de geest had gegeven. Toch zetten ze uiteindelijk de tweede trainingstijd. Rolf Biland was de snelste, maar hij reed zijn tijd op kwalificatiebanden, die hij in de race niet kon gebruiken. Bovendien was Biland geen probleem voor Streuer; dat was Werner Schwärzel, die het kampioenschap nog steeds leidde met drie punten verschil.

Pos	Coureur	Bakkenist	Merk	Tijd
1.	Rolf Biland	Kurt Waltisperg	Krauser-LCR-Yamaha	1"39'44
2.	Egbert Streuer	Bernard Schnieders	LCR-Yamaha	1"39'98
3.	Werner Schwärzel	Fritz Buck	Krauser-LCR-Yamaha	1"40'52
4.	Markus Egloff	Urs Egloff	LCR-Yamaha	1"40'64
5.	Steve Webster	Tony Hewitt	LCR-Yamaha	1"40'67
6.	Alain Michel	Jean-Marc Fresc	Krauser-LCR-Yamaha	1"41'14
7.	Alfred Zurbrügg	Martin Zurbrügg	LCR-Yamaha	1"41'44
8.	Masato Kumano	Helmut Diehl	LCR-Yamaha	1"42'26
9.	Derek Jones	Brian Ayres	LCR-Yamaha	1"42'55
10.	Rolf Steinhausen	Bruno Hiller	Busch-ARO	1"43'62

Ondanks zijn poleposition had Rolf Biland een slechte start omdat hij zijn motor verzoop. Werner Schwärzel, leider in het wereldkampioenschap, was als snelste weg, maar werd meteen gevolgd door Egbert Streuer. In de vijfde ronde nam Streuer de leiding over en bouwde meteen een voorsprong op door een seconde per ronde sneller te gaan. Biland rukte op naar de derde plaats, tot in de negende ronde zijn versnellingsbak de geest gaf. Streuer won de race en daarmee de wereldtitel met zes seconden voorsprong op Schwärzel, terwijl de derde plaats nu naar Steve Webster ging. Biland verklaarde na de race dat hij zich - als zijn machine was heel gebleven - zeker niet bemoeid zou hebben met de strijd om de eerste plaats, omdat hij zelf toch al kansloos was voor de titel.

Pos	Coureur	Bakkenist	Merk	Tijd	Grid	Punten
1	Egbert Streuer	Bernard Schnieders	LCR-Yamaha	33"21'83	2	15
2	Werner Schwärzel	Fritz Buck	Krauser-LCR-Yamaha	39"30'53	3	12
3	Steve Webster	Tony Hewitt	LCR-Yamaha	39"37'71	5	10
4	Alain Michel	Jean-Marc Fresc	Krauser-LCR-Yamaha		6	8
5	Rolf Steinhausen	Bruno Hiller	Busch-ARO		10	6
6	Theo van Kempen	Geral de Haas	LCR-Yamaha		13	5
7	Hein van Drie	Iain Colquhoun	LCR-Yamaha		16	4
8	Hans Hügli	Andreas Schütz	LCR-Yamaha			3
9	Hans-Rudi Christinat	Markus Fährni	LCR-Yamaha			2
10	Masato Kumano	Helmut Diehl	LCR-Yamaha		8	1
11	Ken Smith	Dave Brown	Onbekend
12	René Progin	Yvan Hunziker	Seymaz-Yamaha
13	Derek Jones	Brian Ayres	LCR-Yamaha		9
14	Larsson	Gunnhammar	Onbekend
15	Dennis Bingham	Julia Bingham	LCR-Yamaha

Coureur	Bakkenist	Merk	Oorzaak	Grid
Rolf Biland	Kurt Waltisperg	Krauser-LCR-Yamaha	Versnellingsbak	1
Markus Egloff	Urs Egloff	LCR-Yamaha	Ongeval	4
Martin Kooy	Raimond van den Groep	Kova-Yamaha		23

Coureur	Bakkenist	Merk	Oorzaak	Grid
Alfred Zurbrügg	Martin Zurbrügg	LCR-Yamaha	Ongeval in training	7

Pos.	Coureur	Bakkenist	Merk	Ptn.
1	Egbert Streuer	Bernard Schnieders	LCR-Yamaha	73
2	Werner Schwärzel	Fritz Buck	Krauser-LCR-Yamaha	73
3	Rolf Biland	Kurt Waltisperg	Krauser-LCR-Yamaha / LCR-Krauser	50
4	Steve Webster	Tony Hewitt	LCR-Yamaha	32
5	Alfred Zurbrügg	Martin Zurbrügg	LCR-Yamaha	26
6	Masato Kumano	Helmut Diehl	LCR-Yamaha	19
7	Alain Michel	Jean-Marc Fresc	Krauser-LCR-Yamaha	13
8	Steve Abbott	Shaun Smith	Windle-Yamaha	13
9	Markus Egloff	Urs Egloff	LCR-Yamaha	12
10	Mick Barton	Simon Birchall	LCR-Yamaha	11

Egbert Streuer gebruikte een uitdrukking die van Johan Cruijff had kunnen zijn om uit te drukken dat hij ook na de tegenvallende TT van Assen was blijven geloven in zijn kansen: "Je kunt pas niet meer winnen als je verloren hebt".