Primera División 1953 (Uruguay)

Er namen tien ploegen deel aan de Primera División tijdens het seizoen 1953. Negen ploegen wisten zich vorig seizoen te handhaven en één ploeg promoveerde vanuit de Primera B: Montevideo Wanderers FC kwam in de plaats van het gedegradeerde IA Sud América.

Montevideo

Alle teams in de Primera División 1953 waren afkomstig uit Montevideo.

Club	Stad	Stadion	Vorig seizoen
Central FC	Montevideo	Estadio Parque Palermo	09 9e
Cerro CA Cerro	Montevideo	Parque Demetrio Arana	06 6e
Danubio FC	Montevideo	Parque Forno	04 4e
Defensor CA Defensor	Montevideo	Parque Rodó	07 7e
Liverpool FC	Montevideo	Estadio Belvedere	08 8e
Montevideo Wanderers FC	Montevideo	Estadio Parque Alfredo Víctor Viera	10 1e (1ª B)
Nacional Club Nacional de Football	Montevideo	Estadio Centenario	01 1e
Peñarol CA Peñarol	Montevideo	Estadio Centenario	02 2e
Rampla Juniors FC	Montevideo	Parque Nelson	03 3e
River Plate CA River Plate	Montevideo	Estadio Parque Federico Omar Saroldi	05 5e

Alle clubs speelden tweemaal tegen elkaar. De ploeg met de meeste punten werd kampioen. De ploeg die laatste werd degradeerde naar de Primera B.

Er was dit seizoen geen internationale competitie waar Uruguayaanse ploegen zich voor konden kwalificeren. Wel organiseerden Club Nacional de Football en CA Peñarol na afloop van de competitie een eigen internationaal toernooi, de Copa Montevideo, waarvoor ook zes buitenlandse topploegen werden uitgenodigd. De eerste editie van de Copa Montevideo had in januari en februari 1953 plaatsgevonden: Nacional werd ongeslagen winnaar van het toernooi.

Voorafgaand aan het seizoen werd het Torneo Competencia gespeeld tussen de ploegen in de Primera División, aangevuld met twee ploegen uit de Primera B. Dit toernooi werd gewonnen door CA Peñarol. Ook werd er gestreden om het Torneo de Honor. Deze prijs werd uitgereikt aan de ploeg die het beste presteerde in het Torneo Competencia en in de eerste seizoenshelft van de Primera División.

In totaal speelden de ploegen in de hoogste klasse dit seizoen driemaal tegen elkaar. De eerste ontmoeting telde mee voor het Torneo Competencia en het Torneo de Honor, de tweede ontmoeting voor de Primera División en het Torneo de Honor en de laatste ontmoeting enkel voor de Primera División.

Er was geen enkele ploeg die hun eerste twee wedstrijden allebei wist te winnen. Vier ploegen (CA Defensor, Liverpool FC, Club Nacional de Football en CA Peñarol) deelden de leiding met drie punten. Twee wedstrijden later was Peñarol nog de enige koploper met drie overwinningen en een gelijkspel. Ook in de vijfde, zesde en zevende speelronde behaalde Peñarol een overwinning. Ze hadden nu twee punten meer dan Nacional en drie punten meer dan Rampla Juniors FC. De overige ploegen stonden al op minimaal zeven punten achterstand.

De Clásico tussen Peñarol en Nacional werd gespeeld op 25 oktober. Koploper Peñarol won deze wedstrijd met ruime cijfers: 5–0. Het was de grootste marge tussen beide ploegen sinds 1941 en de grootste overwinning van Peñarol op de Tricolores tot dan toe (pas in 2013/14 zouden ze weer met vijf doelpunten verschil winnen van Nacional). Dankzij deze overwinning kroonde Peñarol zich ook tot winnaar van het Torneo de Honor voor de vijfde keer op rij.

In de slotronde van eerste seizoenhelft deelden Nacional en Rampla Juniors de punten. Omdat Peñarol wel van Montevideo Wanderers FC won vergrootten ze hun voorsprong in het klassement. Halverwege de competitie hadden ze vijf punten meer dan Nacional en zes meer dan Rampla Juniors. CA River Plate stond op de vierde plaats met acht punten achterstand. Hekkensluiter was Central FC: behalve een overwinning op CA Cerro hadden ze alleen maar nederlagen geleden. Hun achterstand op de een-na-laatste in de competitie (Danubio FC) bedroeg zeven punten.

In de eerste drie wedstrijden van de terugronde leed Nacional tweemaal puntverlies, waardoor Peñarol hun voorsprong kon uitbreiden. Nacional bleef vervolgens wel in het spoor door Defensor en Liverpool te verslaan, maar de achterstand was al opgelopen tot zeven punten. Hierdoor kon Peñarol reeds in de vijftiende speelronde zich verzekeren van de landstitel. Dankzij een 2–0 zege op Defensor behaalden de Aurinegros hun negentiende landstitel, met nog drie wedstrijden te spelen.

Een remise was zelfs genoeg geweest om kampioen te worden, omdat Nacional gelijkspeelde tegen rode lantaarn Central. Voor de Palermitanos was het kalf echter al verdronken: enkel bij een overwinning op Nacional in combinatie met een verliespartij van Cerro op Danubio hadden ze nog een kans gehad op handhaving.

In de laatste drie speelrondes stond voor Peñarol enkel hun ongeslagen status nog op het spel. Na een zege op Danubio troffen ze op 3 januari 1954 rivaal Nacional. Deze wedstrijd ging met 2–1 verloren, waarmee Nacional zich tevens verzekerde van de tweede plaats. Met een overwinning op Cerro bevestigde Rampla Juniors hun derde plaats. Hiermee bestond de top-drie uit dezelfde ploegen als de vorige vier jaren.

Degradant Central eindigde hun seizoen in mineur door de laatste twee wedstrijden te verliezen. Ze behaalden uiteindelijk twee zeges en twee gelijke spelen in het seizoen. Pas in 1962 zouden ze weer terugkeren op het hoogste niveau.

Eindstand

bewerken

	Club	Sp.	W	G	V	Pnt.	DV	DT	DS
01.	CA Peñarol	18	15	2	1	32	59	13	+46
2.	Club Nacional de Football	18	9	7	2	25	34	21	+13
3.	Rampla Juniors FC	18	9	4	5	22	30	21	+9
4.	CA River Plate	18	7	5	6	19	28	31	–3
5.	CA Defensor	18	6	6	6	18	32	34	–2
6.	Danubio FC	18	5	6	7	16	25	25	0
7.	Liverpool FC	18	5	5	8	15	27	33	–6
8.	Montevideo Wanderers FC	18	5	5	8	15	26	35	–9
9.	CA Cerro	18	4	4	10	12	14	31	–17
10.	Central FC	18	2	2	14	6	15	46	–31

Legenda

bewerken

Kleur	Kwalificatie voor
	Degradatie naar Primera B 1954

Winnaar Primera División 1953
CA Peñarol 19e titel

De Argentijn Juan Hohberg van landskampioen CA Peñarol werd met zeventien treffers topscorer van de competitie.^[3] Het was zijn tweede topscorerstitel, na 1951.

№	Speler	Club	Goals
1.	Juan Hohberg	CA Peñarol	17

• Torneo Competencia 1953