Spoorlijn Locarno - Bignasco

spoorlijn in Zwitserland

De spoorlijn Locarno - Bignasco ook wel Maggiatalbahn genoemd, (Italiaans: Ferrovia Locarno–Ponte Brolla–Bignasco of kortweg LPB) was een smalspoorlijn gelegen in het Zwitserse kanton Tessino. De spoorwijdte is 1000 mm (meterspoor).

Maggiatalbahn
Locarno - Bignasco
Totale lengte43 km
Spoorwijdte1000 mm
Aangelegd doorSocietà della Ferrovia Locarno–Ponte Brolla–Bignasco (LPB)
Geopend2 september 1907
Gesloten28 november 1965
Huidige statusopgebroken
Geëlektrificeerdja
Aantal sporen1
Baanvaksnelheid60 km/u
Treindienst doorSocietà della Ferrovia Locarno–Ponte Brolla–Bignasco (LPB)
Traject
STRSBB van Bellinzona
tKHSTaKBHFeuexKHSTa1,7-Locarno 198 m
tDSTuexSTR0,3-Galleria Kreuzungsstelle
tHSTuexHST0,2Locarno S. Antonio
tHSTuexHST0,8Solduno
tSTReuexSTR2590 m
STRlABZ+rxluexSTRr
BHF1,4S. Martino222
TUNNEL2Sass Gott 20 m
BHF3,5Ponte Brolla 254 m
xABZgl9lijn naar Domodossola
exTUNNEL2Ponte Brolla 58 m
exHST13Avegno293m.
exTUNNEL2Sass Pietsch 180 m
exHST17Gordevio312m.
exHST19Ronchini stopte op verzoek304m.
exHST21Aurigeno-Moghegno317m.
exHST22Maggia327m.
exHST25Lodano341m.
exHST27Coglio-Giumaglio350m.
exHST31Someo369m.
exHST35Riveo390m.
exTUNNEL2Sasso Visletto 50 m
exHST39Cevio416m.
exHST40Cevio Ospedale stopte op verzoek
exKBHFe43Bignasco438m.
exLSTR
exKBHFe-Cavergno aansluitende bus450m.

Geschiedenis

bewerken
Restanten van de originele motorwagen van de Locarno - Ponte Borlla – Bignasco, LPB BCFe 4/4 Nr. 1,
Eigenaar: Freunde Schweizer Schmalspurbahnen (FSS) (Stand 2008)

De bevolking uit het Maggia-dal (Vallemaggia) kreeg pas in 1849 een postkoetsverbinding naar Locarno. Deze postkoets reed eenmaal per dag het traject in ruim drie uur naar Bignasco. In de latere jaren werd er driemaal per dag gereden. Het traject werd naar Fusio im Val Lavizarra verlengd.

Op 22 december 1898 werd de concessie verstrekt voor de volgende smalspoortrajecten van Locarno:

  • over Ponte Brolla in het Maggia-dal naar Bignasco (toerisme, graniettransport)
  • over Ponte Brolla in het Centovalli tot de landgrens bij Camedo/Ribellasca
  • langs de oever van de Lago Maggiore over Ascona, Brissago tot de landsgrens bij Valmara

Net als bij de spoorlijn Locarno-Domodossola en de kabelbaan Locarno - Madonna del Sasso is het initiatief van de spoorlijn Locarno-Bignaso in de 19e eeuw gekomen van de burgemeester van Locarno, Francesco Balli (1852-1924). Op 12 juni 1903 werd de Società della Ferrovia Locarno–Ponte Brolla–Bignasco (LPB) opgericht.

Het traject werd door de LPB op 2 september 1907 geopend. Op 28 november 1965 reed de laatste trein op het traject van de LPB. Daarna werd het traject opgebroken.

Bedrijfsvoering

bewerken

De bedrijfsvoering van de nieuw opgerichte Società Tramvie Locarnesi (STL) kwam vanaf 1 oktober 1908 bij de LPB. Vanaf 1 januari 1923 werd de bedrijfsvoering van beide ondernemingen aan de Società Ferrovie Regionali Ticinesi (FRT) verpacht. De bedrijfsvoering kwam bij de spoorlijn Locarno-Domodossola. Op 1 juli 1960 werd de naam van de FRT veranderd in Ferrovie autolinee regionali ticinesi (FART).

Aansluitingen

bewerken

In de volgende plaatsen was of is er een aansluiting van de volgende spoorwegmaatschappijen:

Locarno

bewerken

Elektrische tractie

bewerken

Het traject werd in de stad Locarno geëlektrificeerd met een spanning van 800 volt 20 Hz wisselstroom. Het traject buiten de stad Locarno werd geëlektrificeerd met een spanning van 5000 volt 20 Hz wisselstroom.

Tijdens de bouw van de spoorlijn Locarno-Domodossola werd het traject tussen 1923 en 1925 omgebouwd met een spanning van 1200 volt gelijkstroom.

Literatuur

bewerken
  • Markus Schweyckart: Elektrische Bahn Locarno–Ponte Brolla–Bignasco. Prellbock Druck & Verlag, Leissigen 1997, ISBN 3-907579-05-4
  • Eisenbahnatlas Schweiz. Schweers + Wall, Aachen 2004, ISBN 3-89494-122-7.
bewerken
  • (de) Valmaggina, La Die Geschichte der Maggiatalbahn vom Beginn bis zum Ende (1907-1965)
  • (de) FART Mapo's Seiten über die FART der Nachfolgegeselschaft der LPB.