Zdeněk Štybar

Štybar begon zijn carrière als BMX'er. Hij werd als zevenjarige wereldkampioen^[1]. Daarna koos hij voor veldrijden. Zo werd hij zowel in 2002 als in 2003 derde op het WK veldrijden voor junioren. In 2005 werd hij voor het eerst wereldkampioen. In het Duitse St. Wendel versloeg hij zijn landgenoot Radomír Šimůnek op het WK voor beloften. Deze wereldtitel leverde hem een contract bij het Fidea Cycling Team op. Het daaropvolgende seizoen verlengde hij zijn wereldtitel. Ditmaal versloeg hij in het Nederlandse Zeddam de thuisrijder Lars Boom en de Belg Niels Albert.

Tijdens het seizoen 2007-2008 maakte hij zijn debuut bij de profs. Hij won zijn eerste klassementscross tijdens de Wereldbeker van Kalmthout. Later dat seizoen werd hij tweede op het WK. Ook in 2009 werd hij vicewereldkampioen. In het daaropvolgende seizoen 2009-2010 werd het Wereldkampioenschap gehouden te Tábor, in zijn thuisland. Voor eigen publiek werd hij voor het eerst wereldkampioen veldrijden bij de profs. Dat seizoen won hij ook nog het eindklassement van zowel de Wereldbeker als de Superprestige. Een jaar later, op 30 januari 2011, verlengde hij zijn wereldtitel. Ditmaal klopte hij in St. Wendel de Belgen Sven Nys en Kevin Pauwels. Na zijn tweede wereldtitel maakte Štybar vanaf 1 maart 2011 de overstap naar het Belgische UCI World Tour team Quick-Step. Eind december 2011 maakte Štybar bekend zich vanaf 2012 in de eerste plaats op het wegwielrennen te zullen focussen.^[2]

In 2012 boekte hij zijn eerste zege van betekenis op de weg. Tijdens de Vierdaagse van Duinkerke won hij de vierde etappe. Later dat jaar won hij ook nog een rit in de Ronde van Polen. In 2013 brak Štybar door op de weg. In zijn allereerste Parijs-Roubaix streed hij mee voor de overwinning, tot hij moest uitwijken voor een fotograaf. Uiteindelijk werd hij zesde. Later dat jaar won hij in de Eneco Tour twee etappes en het eindklassement. In de zevende etappe van de Ronde van Spanje van 2013 klopte hij Philippe Gilbert in de sprint, nadat ze met z'n tweeën waren ontsnapt op zo'n vijf kilometer van de finish. In 2013-2014 reed hij opnieuw enkele veldritten. Hij betwistte ook het WK. Hij pakte er ietwat verrassend zijn derde wereldtitel bij de profs. In het klassieke voorjaar van 2014 behaalde hij heel wat ereplaatsen. Later dat jaar werd hij voor het eerst nationaal kampioen van Tsjechië op de weg. Tijdens de Eneco Tour won hij opnieuw een etappe. In 2015 was Štybar de beste in de Strade Bianche, waar hij op de steile slotklim in Sienna Greg Van Avermaet en Alejandro Valverde van zich af wist te houden. Ook won hij dat jaar de zesde etappe in de Ronde van Frankrijk.

Op 4 februari 2024 reed Štybar op 38-jarige leeftijd zijn laatste profwedstrijd. Hij nam afscheid van de wielersport met het wereldkampioenschap veldrijden in Tábor in zijn thuisland Tsjechië.^[3]

Overwinningen

Seizoen	Wereldbeker	Superprestige	Trofee	WK	EK	TK	Overige	Aantal zeges
2006-2007				NVT	NVT	2	Harderwijk, Ardooie, Oderzo	3
2007-2008	Kalmthout			2 ↑	NVT	1	Louny, Pilsen, Oderzo, Podborany	5
2008-2009		Diegem	Loenhout	2 ↑	NVT	1		3
2009-2010	Koksijde, Igorre, Roubaix eindklassement	Hamme-Zogge, Vorselaar eindklassement	Hasselt	1 ↑	NVT	1	Stribro, Podborany, Tervuren	11
2010-2011	Aigle, Pilsen	Ruddervoorde, Zonhoven	Namen	1 ↑	NVT	1	Stribro, Louny, Ardooie, Bredene	11
2011-2012	Liévin	Hamme-Zogge, Middelkerke		13e	NVT	1	Stribro, Baden, Ardooie	7
2012-2013				DNS	NVT	1		1
2013-2014				1 ↑	NVT	DNS	Bredene	2
2014-2015				DNS	NVT	DNS		0
2015-2016				DNS	DNS	DNS		0
2016-2017				DNS	DNS	DNS		0
geen deelnames in 2017-2018
2018-2019				DNS	DNS	4e		0
2019-2020				DNS	DNS	DNS		0
2020-2021				18e	DNS	DNS		0
geen deelnames in 2021-2022
2022-2023				DNS	DNS	DNS	Dohnany II	1
2023-2024				31e		3
Totaal	7	7	3	3	0	6	18	54

Resultatentabel

Seizoen	Aantal	WK	TK	WB	SP	X²O
2006-2007	4 zeges	NVT	2	NVT	NVT	7e
2007-2008	6 zeges	2	1	6e	4e	3
2008-2009	3 zeges	2	1	3	8e	3
2009-2010	11 zeges	1	1	1	1	2
2010-2011	11 zeges	1	1	11e	3	2
2011-2012	7 zeges	13e	1	3	3	2
2012-2013	1 zeges	—	1	46e	19e	14e
2013-2014	2 zeges	1	—	43e	20e	55e
2014-2015	0 zeges	—	—	—	—	66e
2015-2016	0 zeges	—	—	—	—	37e
2016-2017	0 zeges	—	—	—	—	31e
2018-2019	0 zeges	—	4e	66e	—	25e
2019-2020	0 zeges	—	—	72e	—	31e
2020-2021	0 zeges	18e	—	—	—	—

Jaar Ronde van Italië Ronde van Frankrijk Ronde van Spanje 2012 76e   2013 opgave (1)  2014 2015 103e (1)  2016 63e   2017 102e   2018 80e   2019 55e   2020 102e   2021 133e   2022 2023 (*) tussen haakjes aantal individuele etappeoverwinningen

Jaar Milaan-San Remo Gent-Wevelgem Ronde van Vlaanderen Parijs-Roubaix Amstel Gold Race Luik-Bast.‑Luik Ronde van Lombardije E3 Harelbeke Strade Bianche Omloop Het Nieuwsblad WK op de weg Wereld­ranglijsten 2012 116e 180e (UWT) 2013 66e 57e 36e 6e 40e 92e 26e 26e (UWT) 2014 7e 20e 18e 5e opgave 19e 29e 83e 57e (UWT) 2015 56e 38e 9e 2  ↑ 42e opgave 2  ↑ 1  ↑ 7e 43e 31e (UWT) 2016 142e 46e 8e 110e opgave 15e 2  ↑ 45e 60e (UWT) 2017 52e 67e 2  ↑ opgave 53e 4e 14e 14e 63e (UWT) 2018 8e 10e 9e 9e 7e 20e opgave 36e (UWT) 2019 67e 35e 36e 8e 1  ↑ 4e 1  ↑ 13e 38e (UWR) 2020 19e 41e 73e 6e 36e 134e (UWR) 2021 37e 25e 26e 5e 62e 125e 7e 2022 68e 54e 45e 25e 54e 62e 42e 2023 53e 84e 75e 79e opgave 86e 73e opgave

Jaar	Parijs-Nice	Tirreno-Adriatico	Critérium du Dauphiné	Ronde van Zwitserland	Ronde van Polen	BinckBank Tour	Ronde van Peking / Ronde van Guangxi
2011				45e		26e
2012				opgave	33e (1)
2013		44e			24e	↑ (2)	65e
2014	15e		82e			opgave (1)
2015		opgave		83e
2016		7e (1)		81e	36e	7e
2017		48e		70e
2018		40e		70e		13e
2019		36e	70e			15e
2020	20e					23e
2021		50e
2022	opgave

(*) tussen haakjes aantal individuele etappeoverwinningen

• 2005 – Fidea Cycling Team (vanaf 1 september)
• 2006 – Fidea Cycling Team
• 2007 – Fidea Cycling Team
• 2008 – Fidea Cycling Team
• 2009 – Telenet-Fidea
• 2010 – Telenet-Fidea
• 2011 – Telenet-Fidea (tot 1 maart)
• 2011 – Quick-Step (vanaf 1 maart)
• 2012 – Omega Pharma–Quick-Step
• 2013 – Omega Pharma–Quick-Step
• 2014 – Omega Pharma–Quick-Step
• 2015 – Etixx–Quick-Step
• 2016 – Etixx–Quick-Step
• 2017 – Quick-Step Floors
• 2018 – Quick-Step Floors
• 2019 – Deceuninck–Quick-Step
• 2020 – Deceuninck–Quick-Step
• 2021 – Deceuninck–Quick-Step
• 2022 – Quick Step-Alpha Vinyl
• 2023 – Team BikeExchange-Jayco

Voorganger: Niels Albert 2009	Wereldkampioen veldrijden 2010, 2011	Opvolger: Niels Albert 2012
Voorganger: Sven Nys 2013	Wereldkampioen veldrijden 2014	Opvolger: Mathieu van der Poel 2015

Voorganger: Petr Dlask 2007

Tsjechisch kampioen veldrijden Zdeněk Štybar 2008, 2009, 2010, 2011, 2012, 2013

Opvolger: Martin Bína 2014

Bronnen, noten en/of referenties

Mediabestanden

Commons heeft media­bestanden in de categorie Zdeněk Štybar.

• (en) Profiel van Zdeněk Štybar op ProCyclingStats
• Officiële website

---

1. ↑ BMX finale boys age 7. Gearchiveerd op 17 februari 2021.
2. ↑ Stybar: 'Kies voluit voor de weg' - Het Nieuwsblad, 28 december 2011
3. ↑ BEKIJK: Zdenek Stybar valt in de armen van zijn vrouw en zijn zoontje na de finish: "Kon me geen mooier afscheid voorstellen" | sporza. sporza.be.