Álvaro González (ur. 1984)

urugwajski piłkarz

Álvaro Rafael "Tata" González Luengo (ur. 29 października 1984 w Montevideo) – urugwajski piłkarz pochodzenia włoskiego występujący na pozycji środkowego pomocnika, obecnie zawodnik urugwajskiego La Luz.

Álvaro González
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Álvaro Rafael González Luengo

Data i miejsce urodzenia

29 października 1984
Montevideo

Wzrost

176 cm

Pozycja

pomocnik

Informacje klubowe
Klub

La Luz

Numer w klubie

15

Kariera seniorska[a]
LataKlubWyst.Gole
2003–2007Defensor Sporting100(6)
2007–2009Boca Juniors33(1)
2009–2010Nacional26(3)
2010–2017S.S. Lazio113(4)
2015Torino FC (wyp.)4(0)
2015–2016Atlas (wyp.)16(0)
2017–2019Nacional29(2)
2019-2022Defensor Sporting69(4)
2022-La Luz11(0)
W sumie:401(20)
Kariera reprezentacyjna[b]
LataReprezentacjaWyst.Gole
2006–2017 Urugwaj66(3)
  1. Aktualne na: 6 Stycznia 2023. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. Aktualne na: 6 Stycznia 2023.
Dorobek medalowy
Copa América
złotoArgentyna 2011

Kariera klubowa

edytuj

González pochodzi ze stołecznego Montevideo i jest wychowankiem akademii juniorskiej tamtejszego klubu Defensor Sporting. Do pierwszej drużyny został włączony jako osiemnastolatek przez szkoleniowca Juana Ahuntchaína i w urugwajskiej Primera División zadebiutował 2 marca 2003 w przegranym 2:3 spotkaniu z Fénixem i już po upływie kilkunastu miesięcy został kluczowym zawodnikiem zespołu. Premierowego gola w najwyższej klasie rozgrywkowej strzelił natomiast 22 maja 2005 w wygranej 2:0 konfrontacji z Danubio i w tym samym sezonie 2005 zdobył z Defensorem tytuł wicemistrza kraju. Trzykrotnie zajął również ze swoim macierzystym zespołem trzecią pozycję w lidze, regularnie, choć bez poważniejszych sukcesów, biorąc udział w turniejach międzynarodowych. Ogółem barwy Defensora reprezentował przez niemal pięć lat.

Latem 2007 González został zawodnikiem argentyńskiego giganta – ekipy Club Atlético Boca Juniors ze stołecznego Buenos Aires. W tamtejszej argentyńskiej Primera División zadebiutował 19 sierpnia 2007 w wygranym 1:0 meczu z San Martín, zaś jedynego gola zdobył 11 listopada tego samego roku w wygranym 4:0 pojedynku z Vélezem Sarsfield. Mimo regularnych występów nie potrafił sobie jednak wywalczyć pewnej pozycji w wyjściowym składzie, rywalizując z graczami takimi jak Sebastián Battaglia czy Fabián Vargas. W 2007 roku wziął udział w Klubowych Mistrzostwach Świata, gdzie zajął z Boca drugie miejsce, przegrywając w finale z Milanem (2:4). W wiosennym sezonie Clausura 2008 zanotował wicemistrzostwo kraju, natomiast pół roku później, podczas jesiennych rozgrywek Apertura 2008, zdobył z prowadzoną przez Carlosa Ischię drużyną – choć tylko jako rezerwowy – tytuł mistrza Argentyny. W tym samym roku wywalczył również superpuchar Ameryki Południowej – Recopa Sudamericana.

W sierpniu 2009 González powrócił do ojczyzny, na zasadzie wolnego transferu podpisując umowę z czołowym urugwajskim zespołem – stołecznym Club Nacional de Football. W sezonie 2009/2010 jako podstawowy pomocnik wywalczył z nim wicemistrzostwo kraju, a bezpośrednio po tym za sumę 3,5 miliona euro przeszedł do włoskiego SS Lazio. W Serie A zadebiutował 18 września 2010 w wygranym 2:1 spotkaniu z Fiorentiną, a pierwszą bramkę strzelił 13 lutego 2011 w wygranej 2:0 konfrontacji z Brescią. W sezonie 2012/2013 jako jeden z ważniejszych piłkarzy rzymskiej drużyny zdobył z nią puchar Włoch – Coppa Italia, zaś jeszcze w tym samym roku zajął również drugie miejsce w krajowym superpucharze – Supercoppa Italiana. Rok później, po przyjściu do Lazio trenera Stefano Piolego przestał jednak notować regularne występy, wobec czego w lutym 2015 na zasadzie wypożyczenia przeniósł się do Torino FC. Tam spędził pół roku, bez większych sukcesów i wyłącznie jako rezerwowy zawodnik.

Latem 2015 González został wypożyczony do meksykańskiego zespołu Club Atlas z siedzibą w Guadalajarze. W tamtejszej Liga MX zadebiutował 12 września 2015 w wygranym 3:2 meczu z Dorados.

W lutym 2017 powrócił do urugwajskiego Nationalu. W urugwajskiej Primera División zadebiutował 19 lutego 2017 w wygranym 1:0 meczu z Plaza Colonia w którym strzelił bramkę.

W styczniu 2019 wrócił do Defensora Sporting. W tamtejszej Primera División zadebiutował 24 lutego 2019 w przegranym 3:0 meczu z Cerro Largo.

W maju 2022 przeszedł do drugoligowego La Luz. W tamtejszej Segunda División zadebiutował 5 czerwca 2022 w wygranym 4:2 meczu z Progreso.

SezonKlubKrajRozgrywkiMeczeBramki
2003Defensor SportingUrugwaj  Primera División20
2004Defensor SportingUrugwaj  Primera División280
2005Defensor SportingUrugwaj  Primera División161
2005/2006Defensor SportingUrugwaj  Primera División292
2006/2007Defensor SportingUrugwaj  Primera División253
2007/2008Club Atlético Boca JuniorsArgentyna  Primera División261
2008/2009Club Atlético Boca JuniorsArgentyna  Primera División70
2009/2010Club Nacional de FootballUrugwaj  Primera División263
2010/2011SS LazioWłochy  Serie A191
2011/2012SS LazioWłochy  Serie A311
2012/2013SS LazioWłochy  Serie A341
2013/2014SS LazioWłochy  Serie A251
2014/2015SS LazioWłochy  Serie A40
2014/2015Torino FCWłochy  Serie A40
2015/2016Club AtlasMeksyk  Liga MX

16

0

2017Club Nacional de FootballUrugwaj  Primera División202
2018Club Nacional de FootballUrugwaj  Primera División90
2019Defensor SportingUrugwaj  Primera División282
2020Defensor SportingUrugwaj  Primera División302
2021Defensor SportingUrugwaj  Segunda División110
2022La Luz FCUrugwaj  Segunda División110

Kariera reprezentacyjna

edytuj

W seniorskiej reprezentacji Urugwaju González zadebiutował za kadencji selekcjonera Óscara Tabáreza, 23 maja 2006 w wygranym 2:0 meczu towarzyskim z Rumunią. Niedługo potem wziął udział w udanych ostatecznie dla jego drużyny eliminacjach do Mistrzostw Świata 2010, podczas których wystąpił w pięciu z dwudziestu możliwych spotkań. Znalazł się w szerokim składzie na Mistrzostwa Świata w RPA, jednak ostatecznie nie został powołany przez Tabáreza do finalnej kadry. W 2011 roku wziął udział w rozgrywanym w Argentynie turnieju Copa América, gdzie pełnił rolę podstawowego pomocnika zespołu narodowego, rozgrywając pięć z sześciu meczów, z czego cztery w wyjściowym składzie. Urugwajczycy triumfowali natomiast w tych rozgrywkach, pokonując w finale Argentynę (3:0). Premierowego gola w kadrze narodowej strzelił 2 września 2011 w wygranym 3:2 sparingu z Ukrainą.

W 2013 roku González znalazł się w ogłoszonym przez Tabáreza składzie reprezentacji na Puchar Konfederacji. Na brazylijskich boiskach był jednym z podstawowych pomocników zespołu i rozegrał cztery z pięciu możliwych meczów, natomiast Urugwajczycy odpadli wówczas w półfinale, ulegając w nim Brazylii (1:2) i ostatecznie zajęli czwarte miejsce. Rok później został powołany na Mistrzostwa Świata w Brazylii, po uprzedniej regularnej grze w eliminacjach do tego turnieju. Podczas światowego czempionatu stworzył podstawowy duet w środku pola z Egidio Arévalo, rozgrywając wszystkie cztery mecze – w fazie grupowej z Kostaryką (1:3), Anglią (2:1) i Włochami (1:0) oraz w 1/8 finału z Kolumbią (0:2), po którym jego kadra odpadła ostatecznie z mundialu. W 2015 roku, mimo słabszego sezonu w klubie, po raz kolejny znalazł się w składzie na Copa América; niezmiennie pozostając kluczowym ogniwem zespołu wystąpił we wszystkich meczach, lecz Urugwajczycy spisali się gorzej niż poprzednio, odpadając w ćwierćfinale po porażce z gospodarzami – Chile (0:1).

Bibliografia

edytuj
🔥 Top keywords: