206P/Barnard-Boattini

kometa

206P/Barnard-Boattinikometa krótkookresowa z rodziny komet Jowisza oraz obiekt typu NEO.

206P/Barnard-Boattini
Odkrywca

Edward Emerson Barnard

Data odkrycia

13 października 1892

Nazwy alternatywne

D/1892 T1; P/1892 T1; 1892e, 1892 V; P/2008 T3

Elementy orbity
Półoś wielka

3,1437 au

Mimośród

0,6886

Peryhelium

0,9788 au

Aphelium

5,3086 au

Okres orbitalny

5,57 lat

Nachylenie orbity względem ekliptyki

31,9741°

Długość węzła wstępującego

205,2603°

Argument peryhelium

179,5749°

Moment przejścia przez peryhelium

25 października 2008

Charakterystyka fizyczna jądra
Średnica

maks. kilka km

Odkrycie

edytuj

Kometę tę odkrył Edward Emerson Barnard 13 października 1892 roku. Była to pierwsza w historii kometa odkryta za pomocą fotografii. Komety nie obserwowano później przez wiele lat i oznaczono jako zagubioną symbolem D/1892 T1. Została ona ponownie odnaleziona w ramach programu obserwacyjnego Mount Lemmon Survey przez włoskiego astronoma Andreę Boattiniego 7 października 2008 roku. Od momentu odkrycia i zagubienia do czasu ponownego odnalezienia obiekt ten zdołał dokonać dwudziestu obiegów Słońca.

W nazwie znajdują się nazwiska obydwu odkrywców.

Orbita komety i właściwości fizyczne

edytuj

Orbita komety 206P/Barnard-Boattini ma kształt elipsy o mimośrodzie 0,69. Jej peryhelium znajduje się w odległości 0,98 j.a., aphelium zaś 5,31 j.a. od Słońca. Jej okres obiegu wokół Słońca wynosi 5,57 roku, nachylenie do ekliptyki to wartość 31,97˚.

Średnica jądra tej komety to maksymalnie kilka km. Ľuboš Neslušan z Instytutu Astronomicznego Słowackiej Akademii Nauk sugeruje, że 14P/Wolf i kometa 206P/Barnard-Boattini są częściami większego ciała, które uległo rozpadowi[1].

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Ľuboš Neslušan, Comets 14P/Wolf and D/1892 T1 as parent bodies of a common, alpha-Capricornids related, meteor stream Astronomy and Astrophysics, vol. 351, s. 752-758 (1999) PDF

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj