Elżbieta Eufemia Wiśniowiecka

Elżbieta "Halszka" Eufemia z Wiśniowieckich Radziwiłłowa (ur. 1569 w Derewnie; zm. 9 listopada 1596 w Białej Podlaskiej) – szlachcianka.

Elżbieta Eufemia Wiśniowiecka
Ilustracja
Portret Elżbiety Eufemii Wiśniowieckiej zamieszczony w "Icones familiae ducalis Radivilianae"
Herb
Korybut
Rodzina

Wiśniowieccy herbu Korybut

Data i miejsce urodzenia

1569
Derewno

Data i miejsce śmierci

9 listopada 1596
Biała Podlaska

Ojciec

Andrzej Iwanowicz Korybut Wiśniowiecki

Matka

Eufemia z Wierzbickich Wiśniowiecka

Mąż

Mikołaj Krzysztof Radziwiłł "Sierotka"

Dzieci

  • Elżbieta
  • Jan Jerzy
  • Albrycht Władysław
  • Mikołaj Krzysztof
  • Mikołaj
  • Zygmunt Karol
  • Katarzyna
  • Krystyna
  • Aleksander Ludwik

Pierworodna córka Andrzeja Iwanowicza Korybut Wiśniowieckiego, wojewody wołyńskiego i Eufemii z Wierzbickich. Była siostrą Anny, Zofii Anny, Izabelli Aleksandry, Konstantego i Dymitra.

Wyznawała kalwinizm. W 1584 roku została żoną Mikołaja Krzysztofa Radziwiłła zwanego Sierotką, wojewody wileńskiego. Dwa lata po zawarciu małżeństwa, po usilnych staraniach męża, wraz ze swoją matką oraz bratem Konstantym dokonała konwersji na katolicyzm, z rąk jezuity Alberta Mrostkowskiego[1]. Aktywnie uczestniczyła w krzewieniu wiary katolickiej, nie tylko w dobrach radziwiłłowskich, lecz także w rodzinnej majętności Derewno na Wołyniu, która przypadła jej w spadku po śmierci matki[2]. Przebudowała oraz rozbudowała kościół w Derewnie ze zboru kalwińskiego oraz była, wraz z mężem, współfundatorką kościoła benedyktynek pw. św. Eufemii z klasztorem w Nieświeżu[3].

Mikołaj Krzysztof i Elżbieta Eufemia mieli razem trzy córki oraz sześciu synów:

Zmarła 9 listopada 1596 roku w wieku 27 lat. Została pochowana w kościele Bożego Ciała w Nieświeżu w krypcie Radziwiłłów. Po jej śmierci, Mikołaj Krzysztof Radziwiłł podjął decyzję o pozostaniu przez resztę życia w stanie wdowim.

Przypisy

edytuj
  1. Tomasz Kempa, Mikołaj Krzysztof Radziwiłł Sierotka 1549–1616,Semper, Warszawa, 2000.
  2. Czamańska I,. Wiśniowieccy. Monografia rodu,Wydawnictwo Poznańskie, Poznań, 2007.
  3. Bernatowicz T., Miles Christianus et peregrinus: fundacje Mikołaja Radziwiłła "Sierotki" w ordynacji nieświeskiej, Neriton, Warszawa, 1998.

Bibliografia

edytuj
  • Bernatowicz T., Miles Christianus et peregrinus: fundacje Mikołaja Radziwiłła "Sierotki" w ordynacji nieświeskiej, Neriton, Warszawa, 1998.
  • Czamańska I., Wiśniowieccy. Monografia rodu, Wydawnictwo Poznańskie, Poznań 2007.
  • Kempa T., Mikołaj Krzysztof Radziwiłł Sierotka 1549-1616, Semper, Warszawa, 2000.