Françoise Hardy
francuska piosenkarka, kompozytorka i autorka tekstów (1944–2024)
Françoise Madeleine Hardy[1] (ur. 17 stycznia 1944 w Paryżu, zm. 11 czerwca 2024 tamże[2]) – francuska piosenkarka, kompozytorka i autorka tekstów, aktorka.
Françoise Hardy w 1992 | |
Data i miejsce urodzenia | 17 stycznia 1944 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 11 czerwca 2024 |
Przyczyna śmierci | |
Gatunki | piosenkarka, kompozytorka, autorka tekstów, aktorka |
Aktywność | od 1961 |
Powiązania | |
![]() | |
Strona internetowa |
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/d9/Francoise_Hardy_%281969%29.jpg/220px-Francoise_Hardy_%281969%29.jpg)
Życiorys
edytujOdniosła sukces w 1962 piosenką Tous les garçons et les filles. Wkrótce przerwała działalność koncertową, skupiając się na kompozycjach i nagraniach płytowych. Współpracowała artystycznie ze swoim mężem Jacques’em Dutronkiem i synem Thomasem.
Dyskografia
edytujAlbumy
edytuj- Tous les garçons et les filles (1962)
- Le Premier Bonheur du jour (1963)
- Mon amie la rose (1964)
- In Deutschland (1965)
- Portrait in Musik (1965)
- L’Amitié (1965)
- La maison où j’ai grandi (1966)
- Françoise Hardy Sings in English (1966)
- Ma jeunesse fout le camp... (1967)
- Comment te dire adieu ? (1968)
- En anglais (1969)
- Träume (1970)
- Soleil (1970)
- La Question (1971)
- Et si je m'en vais avant toi (1972)
- If You Listen (1972)
- Message personnel (1973)
- Entr’acte (1974)
- Star (1977)
- Musique saoûle (1978)
- Gin tonic (1980)
- A Suivre (1981)
- Quelqu’un qui s’en va (1982)
- Décalages (1988)
- Le Danger (1996)
- Clair-obscur (2000)
- Frag den Abendwind (2001)
- Messages personnels
- Tant de belles choses (2004)
- Parenthèses... (2006)
- La pluie sans parapluie (2010)
- L'Amour fou (2012)
- Personne d'autre (2018)
Filmografia
edytuj- Château en Suède (1963)
- Co słychać, koteczku? (1965)
- Une Balle au Cœur (1965)
- Grand Prix (1966)
Przypisy
edytuj- ↑ Françoise Hardy all over the world. [dostęp 2011-02-01]. (ang.).
- ↑ Michel TROADEC , Françoise Hardy est morte à 80 ans : la voix de la mélancolie s’est envolée [online], Ouest-France.fr, 11 czerwca 2024 [dostęp 2024-06-11] (fr.).
Linki zewnętrzne
edytuj- strona oficjalna
- Françoise Hardy w bazie IMDb (ang.)
Kontrola autorytatywna (osoba):
- ISNI: 0000000079805565
- VIAF: 104817455
- LCCN: n80117428
- GND: 124910106
- BnF: 119068909
- SUDOC: 026914662
- SBN: RAVV088649
- NLA: 36098309
- NKC: mzk2005269604
- BNE: XX887772
- NTA: 073760447
- BIBSYS: 6056885
- Open Library: OL599993A
- NUKAT: n2018175528
- J9U: 987007412579405171
- CONOR: 66664291
- BLBNB: 001139301
- KRNLK: KAC201947570
- LIH: LNB:CRoO;=Bp
🔥 Top keywords: Wikipedia:Strona głównaMistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2024Specjalna:SzukajWikipedia:O WikipediiMichał ProbierzMistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2020Kylian MbappéMistrzostwa Europy w piłce nożnejMistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 2022Antoine GriezmannNicola ZalewskiMistrzostwa świata w piłce nożnej mężczyznReprezentacja Francji w piłce nożnej mężczyznDzień OjcaTaras RomanczukRomelu LukakuMistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2016Reprezentacja Polski w piłce nożnej mężczyznAdam BuksaZofia Noceti-KlepackaPolskaDidier DeschampsRobert LewandowskiMistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 2026FentanylMistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2028N’Golo KantéOndrej DudaPałac Stolbergów we WrocławiuSłowacjaGheorghe HagiMistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2020/FinałCristiano RonaldoReprezentacja Rumunii w piłce nożnej mężczyznMistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2012Tadeusz GapińskiMistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2024 (eliminacje)Olivier GiroudDawid Podsiadło