Hicham El Guerrouj

lekkoatleta marokański

Hicham El Guerrouj (arab. هشام الكروج; ur. 14 września 1974 w Barkan[1]) – marokański lekkoatleta specjalizujący się w biegach średnio- i długodystansowych. Dwukrotny złoty i srebrny medalista igrzysk olimpijskich, czterokrotny mistrz świata, trzykrotny halowy mistrz świata, medalista mistrzostw świata juniorów, autor wielu rekordów świata.

Hicham El Guerrouj
هشام الكروج
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

14 września 1974
Barkan

Wzrost

176 cm[1]

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Maroko
Igrzyska olimpijskie
złotoAteny 2004lekkoatletyka
bieg na 1500 m
złotoAteny 2004lekkoatletyka
bieg na 5000 m
srebroSydney 2000lekkoatletyka
bieg na 1500 m
Mistrzostwa świata
złotoAteny 1997bieg na 1500 m
złotoSewilla 1999bieg na 1500 m
złotoEdmonton 2001bieg na 1500 m
złotoParyż 2003bieg na 1500 m
srebroGöteborg 1995bieg na 1500 m
srebroParyż 2003bieg na 5000 m
Halowe mistrzostwa świata
złotoBarcelona 1995bieg na 1500 m
złotoParyż 1997bieg na 1500 m
złotoLizbona 2001bieg na 3000 m
Mistrzostwa świata juniorów
złotoSeul 1992bieg na 5000 m

Przebieg kariery

edytuj

W 1992 roku zdobył brązowy medal mistrzostw świata do lat 20 w konkurencji biegu na 5000 m, był również uczestnikiem mistrzostw świata w biegach przełajowych, w ramach których na 14. miejscu ukończył start w indywidualnej rywalizacji juniorów. Medal zmagań tej rangi wywalczył rok później, podczas czempionatu rozgrywanego w Amorebieta-Etxano (w drużynowych zmaganiach juniorów). Przełomem w karierze okazał się rok 1995, wtedy Marokańczyk zdobył w Barcelonie złoty medal halowych mistrzostw globu w konkurencji biegu na 1500 m, w tej samej konkurencji został również srebrnym medalistą mistrzostw świata w Göteborgu[2][3].

Podczas igrzysk olimpijskich w Atlancie startował w konkursie biegu na 1500 m. W swojej grupie był najszybszy w fazie zarówno eliminacyjnej, jak i półfinałowej, jednak w finale zawodów zajął ostatnie 12. miejsce z rezultatem czasowym 3:40,75[4].

W latach 1996-1998 uczestniczył w finałach Grand Prix IAAF, za każdym razem swój występ kończył w gronie najlepszych trzech lekkoatletów (w 1996 i 1998 roku w biegu na 1500 m; w 1997 roku zaś w konkurencji biegu na 1 milę). W 1997 roku obronił tytuł halowego mistrza świata w biegu na 1500 m, ponadto pierwszy raz w karierze został mistrzem świata na stadionie w tej samej konkurencji. W 1999 roku powtórnie okazał się złotym medalistą mistrzostw globu (również w konkurencji biegu na 1500 m)[2],

W czasie igrzysk olimpijskich w Sydney wywalczył srebrny medal w konkurencji biegu na 1500 m. W finale uzyskał czas 3:32,32 – był on o 0,25 s gorszy niż w przypadku reprezentanta Kenii Noaha Ngeny'ego[5].

W biegu na 1500 m zdobył 3. i 4. tytuł mistrza świata, podczas ogólnoświatowego czempionatu rozgrywanego odpowiednio w 2001 i 2003 roku. Na halowych mistrzostwach świata w Lizbonie zdobył z kolei złoty medal w konkurencji biegu na 3000 m[2]. Na igrzyskach olimpijskich w Atenach otrzymał tytuły mistrzowskie w konkurencji biegu na 1500 m (w finale osiągnął rezultat 3:34,18) oraz biegu na 5000 m (w finale zmagań osiągnął rezultat czasowy 13:14,39)[6]. Tymi złotymi medalami powtórzył osiągnięcie legendarnego fińskiego lekkoatlety Paavo Nurmiego z 1924 roku[7].

Marokańczyk odpuścił starty w sezonie 2005 z powodu infekcji wirusowej, natomiast w związku z kontuzją pleców nie brał udziału w halowych mistrzostwach globu w Moskwie. W maju 2006 roku zakończył karierę sportową, jako powód wskazując brak chęci i motywacji[8]. W latach 2004-2012 pełnił funkcję członka Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego[1][9].

Osiągnięcia

edytuj
RokZawodyMiastoMiejsceKonkurencjaWynik
1992Mistrzostwa świata w biegach przełajowych Boston14.juniorzy, ind.24:26
Mistrzostwa świata juniorów Seul bieg na 5000 m13:46,79
1993Mistrzostwa świata w biegach przełajowych Amorebieta-Etxano15.juniorzy, ind.21:28
juniorzy, druż.76
1994Mistrzostwa świata w sztafecie maratońskiej Litochoro sztafeta maratońska1:57:56
Igrzyska frankofońskie Paryż bieg na 1500 m3:43,54
1995Halowe mistrzostwa świata Barcelona bieg na 1500 m3:44,54
Mistrzostwa świata Göteborg bieg na 1500 m3:35,28
1996Igrzyska olimpijskie Atlanta12.bieg na 1500 m3:40,75
Finał Grand Prix IAAF Mediolan bieg na 1500 m3:38,80
1997Halowe mistrzostwa świata Paryż bieg na 1500 m3:35,31
Mistrzostwa świata Ateny bieg na 1500 m3:35,83
Finał Grand Prix IAAF Fukuoka bieg na 1 milę4:04,55
1998Finał Grand Prix IAAF Moskwa bieg na 1500 m3:32,03
1999Mistrzostwa świata Sewilla bieg na 1500 m3:27,65
2000Igrzyska olimpijskie Sydney bieg na 1500 m3:32,32
2001Halowe mistrzostwa świata Lizbona bieg na 3000 m7:37,74
Mistrzostwa świata Edmonton bieg na 1500 m3:30,68
Finał Grand Prix IAAF Melbourne bieg na 1500 m3:31,25
2002Finał Grand Prix IAAF Paryż bieg na 1500 m3:29,27
2003Mistrzostwa świata Paryż bieg na 1500 m3:31,77
bieg na 5000 m12:52,83
2004Igrzyska olimpijskie Ateny bieg na 1500 m3:34,18
bieg na 5000 m13:14,39
Źródło: [2][3]

W latach 1998 oraz 2000-2002 czterokrotnie triumfował w cyklu Golden League. W każdym ze startów Marokańczyk wygrał określoną liczbę mityngów, by móc otrzymać z tego tytułu dodatkową nagrodę finansową[10].

Rekordy życiowe

edytuj
  • bieg na 800 m – 1:47,18 (2 czerwca 1995, Turyn)
  • bieg na 1500 m – 3:26,00 (14 lipca 1998, Rzym)
  • bieg na 1 milę – 3:43,13 (7 lipca 1999, Rzym)
  • bieg na 2000 m – 4:44,79 (7 września 1999, Berlin)
  • bieg na 3000 m – 7:23,09 (3 września 1999, Bruksela)
  • bieg na 5000 m – 12:50,24 (12 czerwca 2003, Ostrawa)
  • chód na 10 km – 36:00 (6 stycznia 2008, Nicea)
Halowe
  • bieg na 1500 m – 3:31,18 (2 lutego 1997, Stuttgart)
  • bieg na 1 milę – 3:48,45 (12 lutego 1997, Gent)
  • bieg na 3000 m – 7:33,73 (23 lutego 2003, Liévin)

Źródło: [2]

W latach 1999-2023 był z czasem 4:44,79 rekordzistą świata w biegu na 2000 m (jego wynik poprawił norweski sprinter Jakob Ingebrigtsen)[11]. W hali zaś był rekordzistą świata w biegu na 1500 m (z rezultatem czasowym 3:31,18, w latach 1997-2019, jego osiągnięcie poprawił Samuel Tefera)[12] oraz w biegu na 1 milę (także w latach 1997-2019, jego wynik 3:48,45 został poprawiony przez Yomifa Kejelchę)[13].

Odznaczenia i wyróżnienia

edytuj

Trzykrotnie został wyróżniony tytułem najlepszego lekkoatlety sezonu według plebiscytu IAAF, w latach 2001-2003 – został pierwszym lekkoatletą, który trzy razy z rzędu wygrał taki plebiscyt[14]. Magazyn Track and Field News umieścił Marokańczyka na 3. miejscu w gronie najlepszych lekkoatletów dekady 2000-2010[15]. W 2004 roku został najlepszym zagranicznym sportowcem roku według plebiscytu organizowanego przez L’Équipe[16].

W 2014 roku został dopisany do listy członków IAAF Hall of Fame[17].

Przypisy

edytuj
  1. a b c Hicham El Guerrouj. olympedia.org. [dostęp 2024-04-28]. (ang.).
  2. a b c d e Hicham EL GUERROUJ | Profile. worldathletics.org. [dostęp 2024-04-28]. (ang.).
  3. a b Hicham El Guerrouj. athleticspodium.com. [dostęp 2024-04-28]. (ang.).
  4. Official Report of the Centennial Olympic Games, v.3. digital.la84.org. s. 76, 77. [dostęp 2024-04-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-05-08)]. (ang.).
  5. Athletics. Official Report of the XXVII Olympiad - Results. digital.la84.org, 2001-07-01. s. 194. [dostęp 2024-04-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-11-01)]. (ang.).
  6. Athletics. Official Report of the XXVIII Olympiad - Results. digital.la84.org, 2004-08-29. s. 143, 147. [dostęp 2024-04-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-02-13)]. (ang.).
  7. El Guerrouj jak Nurmi. sport.pl, 2004-08-28. [dostęp 2024-04-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-04-28)]. (pol.).
  8. King of Middle Distance, El Guerrouj retires. olympics.com.au, 2006-05-23. [dostęp 2024-04-28]. (ang.).
  9. David Miller: Historia igrzysk olimpijskich i MKOl Od Aten do Pekinu 1894 - 2008. Poznań: Dom Wydawniczy Rebis, 2008, s. 497. ISBN 978-83-7510-279-6.
  10. 1. IAAF Golden League – Overview. sport-olympic.gr. [dostęp 2024-04-28]. (ang.).
  11. World Record Progression of 2000 Metres. Male. Senior. worldathletics.org. [dostęp 2024-04-28]. (ang.).
  12. World Record Progression of 1500 Metres Short Track. Male. Senior. worldathletics.org. [dostęp 2024-04-28]. (ang.).
  13. World Record Progression of Mile Short Track. Male. Senior. worldathletics.org. [dostęp 2024-04-28]. (ang.).
  14. World Athletes of the Year (1988-2022). assets.aws.worldathletics.org, 2023-10-03. [dostęp 2024-04-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-03-24)]. (ang.).
  15. Korzeniowski doceniony w USA. sport.tvp.pl, 2024-04-28. [dostęp 2024-04-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-12-01)]. (pol.).
  16. L’Équipe World Champion of Champions. whoholdsthetitle.com, 2021-08-07. [dostęp 2024-04-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-08-17)]. (ang.).
  17. IAAF Hall of Fame Greatest Athletes List. topendsports.com. [dostęp 2024-04-28]. (ang.).