Karabin maszynowy MG 15

lotniczy karabin maszynowy

MG 15 (niem. Flugzeugmaschinengewehr MG 15) – lotniczy karabin maszynowy kalibru 7,92 mm opracowany przez zakłady Rheinmetall-Borsig w 1932 roku.

Flugzeugmaschinengewehr MG 15
Ilustracja
Państwo

 III Rzesza

Producent

Rheinmetall-Borsig

Rodzaj

lotniczy karabin maszynowy

Historia
Prototypy

1932

Produkcja

1932–1942

Wyprodukowano

17 648 egz.

Dane techniczne
Kaliber

7,92 mm

Nabój

7,92 × 57 mm Mauser

Magazynek

dwubębnowy, 75 nab.

Wymiary
Długość

1090 mm

Długość lufy

600 mm

Masa
broni

11,5 kg (z dwójnogiem)

karabinu właściwego

8,1 kg

wyposażenia dodatkowego

4,3 kg (pełnego magazynka)

Inne
Prędkość pocz. pocisku

765 m/s

Szybkostrzelność teoretyczna

1250 strz./min

Podczas II wojny światowej MG 15 był używany przez Luftwaffe jako uzbrojenie obronne w ruchomych stanowiskach strzeleckich większości bombowców i samolotów obserwacyjnych. Zasilany był standardową amunicją karabinową z magazynka siodłowego (dwubębnowego) o pojemności 75 nabojów. Pod spodem umieszczono zbieracz łusek w postaci worka z tkaniny, a później owalnego pojemnika z metalu. W celu ułatwienia strzelcowi wprowadzania poprawek kątowych podczas strzelania, zainstalowano wychylaną pędem powietrza muszkę wiatrową.

Od 1942 r. zaczęto zastępować MG 15 w roli uzbrojenia lotniczego, skuteczniejszymi karabinami maszynowymi kalibru 13 i 15 mm (MG 81, MG 131) i 20 mm działkami (MG 151). Dotychczas używane karabiny MG 15 znalazły się na uzbrojeniu piechoty, zwłaszcza naziemnych oddziałów Luftwaffe, ponieważ Wehrmacht był uzbrojony w inne karabiny typu MG 34 i MG 42.

Zmiana przeznaczenia MG 15 do walki naziemnej spowodowała konieczność wprowadzenia przeróbek umożliwiających jego montaż na standardowej trój- lub dwunożnej podstawie MG i uchwyt do przenoszenia. Oficjalnie wyprodukowano 17 648 sztuk MG 15. Dokładna liczba karabinów przerobionych dla wojsk naziemnych nie jest znana.

Galeria

edytuj

Zobacz też

edytuj