Koniec C, koniec karboksylowy (żargonowo: C-koniec) – koniec łańcucha polipeptydowego zawierający grupę karboksylową (COOH lub COO
). Na drugim końcu łańcucha, nazywanym końcem N lub końcem aminowym, znajduje się grupa aminowa (NH
2
lub NH+
3
). Wyróżnianie końców łańcucha polipeptydowego określa ich kierunek. Aminokwasy występujące w łańcuchu zwyczajowo numeruje się, zaczynając od końca aminowego.

Wzór strukturalny tetrapeptydu Val-Gly-Ser-Ala
Kolor zielony: N-końcowa reszta aminokwasowa z wolną grupą aminową
Kolor niebieski: C-końcowa reszta aminokwasowa z wolną grupą karboksylową

Koniec C białek błonowych może się znajdować po wewnętrznej lub zewnętrznej stronie błony komórkowej[1]. W C-końcowych odcinkach tych białek dochodzić może do modyfikacji potranslacyjnych. W miejscach tych doczepiany jest glikozylofosfatydyloinozytol, umożliwiający kotwiczenie ich w błonach[2].

Przypisy

edytuj
  1. Oxford Dictionary of Biochemistry and Molecular Biology. Richard Cammack, Teresa Atwood, Peter Campbell, Howard Parish, Anthony Smith, Frank Vella, John Stirling (redaktorzy). New York: Oxford University Press, 2006. ISBN 0-19-852917-1.
  2. Thomas D. Pollard, William C. Earnshaw: Cell Biology. Wyd. 2. Saunders, 2007, s. 928. ISBN 1-4160-2255-4.