Marian Śliwiński

lekarz chirurg, polityk, minister zdrowia i opieki społecznej

Marian Zdzisław Śliwiński (ur. 2 lutego 1932 w Strzelcach Wielkich, zm. 28 stycznia 2009[1] w Warszawie) – polski lekarz kardiochirurg i polityk, minister zdrowia i opieki społecznej (1972–1980).

Marian Śliwiński
Data i miejsce urodzenia

2 lutego 1932
Strzelce Wielkie

Data i miejsce śmierci

28 stycznia 2009
Warszawa

Minister zdrowia i opieki społecznej
Okres

od 29 marca 1972
do 21 listopada 1980

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Poprzednik

Jan Kostrzewski

Następca

Tadeusz Szelachowski

Odznaczenia
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski
Grób Mariana Śliwińskiego na cmentarzu Komunalnym Północnym

Życiorys

edytuj

Syn Władysława i Julii. W latach 1945–1950 uczył się w gimnazjum w Radomsku, następnie w latach 1950–1955 studiował w Akademii Medycznej w Łodzi. W latach 1952–1965 był pracownikiem naukowo-dydaktycznym w macierzystej uczelni, habilitował się, a w 1973 otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego nauk medycznych. Od 1962 do 1964 był dyrektorem Szpitala Klinicznego w Łodzi.

W latach 1948–1954 należał do Związku Młodzieży Polskiej, został także działaczem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Był I sekretarzem komitetu uczelnianego AM (1957–1964), członkiem komisji nauki Komitetu Centralnego, a także zastępcą członka (1971–1980) i członkiem (1980–1981) KC.

Od 1964 do 1970 był dyrektorem departamentu w Ministerstwie Zdrowia i Opieki Społecznej, następnie do 1972 podsekretarzem stanu. Od marca 1972 do listopada 1980 był ministrem zdrowia i opieki społecznej w rządach Piotra Jaroszewicza, Piotra Jaroszewicza i Edwarda Babiucha oraz Edwarda Babiucha i Józefa Pińkowskiego.

Od 1973 był profesorem w Instytucie Reumatologicznym (od 1967 do 1979 kierownik), a od 1980 w Instytucie Kardiologii w Aninie (Warszawa). Od 1976 był członkiem honorowym Górskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego[2].

Zmarł 28 stycznia 2009 i został pochowany na warszawskim Cmentarzu Komunalnym Północnym.

W 2002 otrzymał Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski[3].

Przypisy

edytuj
  1. Nekrologi w „Gazecie Wyborczej” z 30 stycznia 2009
  2. Kalendarium 1976 r., w: „Podtatrze” jesień-zima 1976, s. 96
  3. M.P. z 2003 r. nr 19, poz. 292

Bibliografia

edytuj