Mistrzostwa Europy w Lekkoatletyce 1938

Reprezentacja III Rzeszy zdominowała rywalizację podczas Mistrzostw zdobywając dwanaście złotych medali i trzydzieści dwa medale w ogóle. Kolejne miejsca w klasyfikacji zajęły ekipy Wielkiej Brytanii (cztery złota i osiem medali w ogóle) i Szwecji (trzy złota i trzynaście medali w ogóle). Drugi z gospodarzy, Francja, zdobył jedynie trzy medale, po jednym z każdego kruszcu.

Podczas rywalizacji mężczyzn w Paryżu do najważniejszych wydarzeń należą: złoty medal Brytyjczyka Donalda Finlaya i nowy rekord Europy w biegu na 110 metrów przez płotki, dwa złote medale i nowe rekordy mistrzostw Holendra Martinusa Osendarpa na dystansach 100 i 200 metrów, złoto rekordzisty świata Sydneya Woodersona w biegu na 1500 metrów oraz dominacja fińskich zawodników w biegach długich (złote medale Taisto Mäkiego na 5000 metrów, Ilmari Salminena na 10 000 metrów i Väinö Muinonena w maratonie), co potwierdziło reputacji tzw. latających Finów.

W rywalizacji kobiet w Wiedniu, największy sukces osiągnęła Polka Stanisława Walasiewicz, która zdobyła cztery medale: dwa złota na 100 i 200 metrów oraz dwa srebra w skoku w dal i w sztafecie 4 × 100 metrów. Włoszka Claudia Testoni zdobyła złoto w biegu na 80 metrów przez płotki i ustanowiła na tym dystansie nowy rekord świata czasem 11,6 sekund. Poza tymi wynikami zawody zostały zdominowane przez zawodniczki z III Rzeszy, które zdobyły łącznie piętnaście z dwudziestu siedmiu medali. Pomiędzy innymi medalistkami znalazła się Holenderka Fanny Blankers-Koen, późniejsza mistrzyni i multimedalistka olimpijska, dla której był to pierwszy sukces w zawodach międzynarodowych. W skoku wzwyż złoto początkowo zdobyła Niemka Dora Ratjen, lecz gdy odkryto, że jest mężczyzną zdyskwalifikowano ją oficjalnie z powodu naruszeń zasad amatorstwa, a mistrzostwo przyznano ostatecznie Węgierce Ibolyi Csák.

Według nieoficjalnych podsumowań, w zawodach wzięło udział 350 sportowców reprezentujących dwadzieścia trzy drużyny narodowe. Jest to o dwóch zawodników mniej niż w raporcie oficjalnym^[1]. W nawiasach podano liczbę zawodników w reprezentacjach narodowych.

• European Championships 1934 - 2002. athletix.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-05)]. (ang.).
• 2nd European Athetics Championships, 1938. [dostęp 2016-02-09]. (ang.).