Rajdowe Mistrzostwa Świata 1993

Rajdowe Mistrzostwa Świata w roku 1993 były 21 sezonem Rajdowych Mistrzostwach Świata FIA. Sezon składał się z 13 rajdów. Mistrzem świata kierowców rajdowych w roku 1993 został fiński kierowca Juha Kankkunen startujący samochodem Toyota Celica Turbo 4WD, wyprzedził on dwóch francuskich kierowców François Delecoura i Didiera Auriola. Tytuł konstruktorów wygrała Toyota przed Fordem i Subaru.

Sezon 1993
Rajdowych mistrzostw świata
ilustracja
Liczba rajdów

13

Pierwsza runda

Rajd Monte Carlo

Ostatnia runda

Rajd Wielkiej Brytanii

Mistrzowie
Kierowcy

Juha Kankkunen

Konstruktorzy

Toyota

Poprzedni sezonNastępny sezon
Samochód rajdowy Toyota Celica Turbo 4WD, którym fiński kierowca Juha Kankkunen zdobył mistrzostwo świata w roku 1993.

Kalendarz

edytuj

W sezonie 1993 kalendarz mistrzostw świata składał się z trzynastu rajdów, było to o jeden mniej niż w rok wcześniej, zabrakło w nim Rajdu Wybrzeża Kości Słoniowej.

RundaDataNazwa rajduZwycięzcaWyniki
121–27 stycznia 61. Rajd Monte Carlo Didier AuriolWyniki
212-14 lutego 42. Rajd Szwecji Mats JonssonWyniki
33-6 marca 27. Rajd Portugalii François DelecourWyniki
48-12 kwietnia 41. Rajd Safari Juha KankkunenWyniki
52–4 maja 37. Rajd Francji François DelecourWyniki
630 maja-1 czerwca 40. Rajd Grecji Miki BiasionWyniki
714-17 lipca 13. Rajd Argentyny Juha KankkunenWyniki
85-8 sierpnia 23. Rajd Nowej Zelandii Colin McRaeWyniki
927–29 sierpnia 43. Rajd Finlandii Juha KankkunenWyniki
1018–21 września 6. Rajd Australii Juha KankkunenWyniki
1111–13 października 35. Rajd San Remo Gianfranco CunicoWyniki
122–4 listopada 29. Rajd Hiszpanii François DelecourWyniki
1321–24 listopada 49. Rajd Wielkiej Brytanii Juha KankkunenWyniki

Zespoły i kierowcy

edytuj
ZespółProducentSamochódOponyKierowcaRundy
Jolly ClubLanciaDelta HF IntegraleM
P
Carlos Sainz1, 3, 5–8, 10–12
Andrea Aghini1, 3, 5–6, 11
Gustavo Trelles6–8, 12
Jorge Recalde6
Dario Cerrato11
Ford Motor CoFordEscort RS CosworthM Miki Biasion1, 3, 5–8, 10–12
François Delecour1, 3, 5–6, 8, 10–13
Mikael Ericsson2
Sebastian Lindholm2, 9, 13
Malcolm Wilson2, 9, 13
Fernando Peres3
Carlos Menem7
Gianfranco Cunico11
Patrick Snijers11
Robbie Head13
Toyota Castrol TeamToyotaCelica Turbo 4WD
Celica GT-Four ST165
M Didier Auriol1–2, 5–10, 12–13
Juha Kankkunen1–2, 4, 6–10, 12–13
Mats Jonsson2, 13
Tomas Jansson2
Markku Alén4
Ian Duncan4
Yasuhiro Iwase4
François Chatriot5
Yves Loubet5
Hannu Mikkola9
Neal Bates10
Mitsubishi Ralliart EuropeMitsubishiLancer Evo I
Galant VR-4
M Armin Schwarz1, 3, 6, 9, 13
Kenneth Eriksson1, 3, 6, 9, 13
Jarmo Kytölehto2, 9
Kenneth Bäcklund2
Kenjiro Shinozuka4
Ross Dunkerton8, 10
555 Subaru World Rally TeamSubaruLegacy RS
Impreza 555
Vivio Sedan 4WD
M
P
Colin McRae2–6, 8, 10, 13
Hannu Mikkola2
Per Eklund2
Markku Alén3, 9
Patrick Njiru4
Masashi Ishida4
Ari Vatanen6, 8–10, 13
Peter Bourne8, 10
Piero Liatti11
Richard Burns13
Alister McRae13
Motor Sport DevelopmentsOpelCalibra Turbo 4x4P Stig Blomqvist2
Erwin Doctor12
Astra RacingLanciaDelta HF IntegraleM Tommi Makinen2, 6, 9
Alex Fiorio3, 6, 11–12
Jorge Recalde3
Audi SportAudiAudi Coupé S2M
P
Sepp Haider2, 8, 10
Rudi Stohl4, 6–7
Société DiacRenaultClio WilliamsM Alain Oreille5
Jean Ragnotti5
Serge Jordan5

Klasyfikacja zespołowa

edytuj

W sezonie 1993 system punktacji producentów składał się z dwóch grup punktacji, które do siebie dodawano. Wpierw punkty dla producenta zdobywał najwyżej sklasyfikowany samochód danej marki według klucza:

Pozycja10º
Punkty10987654321

Dodatkowe punkty były przyznawane dla najwyżej sklasyfikowanego samochodu danej marki za zajęcie miejsca od pierwszego do ósmego w swojej grupie, pod warunkiem, że dany zespół znalazł się w pierwszej dziesiątce w klasyfikacji generalnej, według klucza:

Pozycja
Punkty87654321

Do klasyfikacji końcowej sezonu było branych osiem najlepszych występów. Wyniki rajdów nie brane pod uwagę w końcowej klasyfikacji ujęto w nawiasach. W tym roku po raz pierwszy, wszystkie rundy liczyły się do końcowej klasyfikacji. Zmianą był to, iż zespoły musiały na 30 dni przed każdym rajdem nominować zawodników, którzy będą dla niego zdobywać punkty[3][4].

NumerZespółMCO
SWE
PRT
KEN
FRA
GRE
ARG
NZL
FIN
AUS
ITA
ESP
GBR
Punkty
1 Toyota2020-201720(14)202020157
2 Ford172020201717(14)2014145
3 Subaru1412102017171210112
4 Mitsubishi1211101410121786
5 Lancia1412171212-875

Klasyfikacja kierowców

edytuj

Do klasyfikacji mistrza świata kierowców w sezonie 1993 zaliczane było pierwszych dziesięć miejsc zajętych w rajdzie i punktowane one były według zasady:

Pozycja10º
Punkty20151210864321

Do końcowego wyniku liczone było osiem najlepszych startów[3]. Nieliczone rajdy ujęto w nawiasach.

NumerKierowcaMCO
SWE
PRT
KEN
FRA
GRE
ARG
NZL
FIN
AUS
ITA
ESP
GBR
Punkty
1 Juha Kankkunen(8)152020820201220135
2 François Delecour15202015122010112
3 Didier Auriol201512121215692
4 Miki Biasion1215420151076
5 Colin McRae124820650
6 Kenneth Eriksson10881541
7 Ari Vatanen1515838
8 Carlos Sainz101510-35
9 Gustavo Trelles8104628
10 Tommi Mäkinen1061026
11 Markku Alén101525
12 Armin Schwarz6122323
13 Mats Jonsson20222
14 Andrea Aghini121022
15 Gianfranco Cunico2020
16 Alex Fiorio64818
17 Bruno Thiry318416
18 Patrick Snijers1515
19= Ian Duncan1212
19= François Chatriot1212
19= Gilberto Pianezzola1212
19= Malcolm Wilson1212
23 Sepp Haider4812
24= Yasuhiro Iwase1010
24= Ross Dunkerton1010
24= Piero Liatti1010
27= Björn Johansson88
27= Guy Jack88
27= Carlos Menem88
30 Rudi Stohl347
31= Per Eklund66
31= Ashok Pattni66
31= Bernard Béguin66
31= Mohammed Bin Sulayem66
31= Peter 'Possum' Bourne66
31= Sebastian Lindholm66
31= Renato Travaglia66
38= Olivier Burri44
38= Marco Brighetti44
38= Hannu Mikkola44
38= Ed Ordynski44
38= Andrea Dallavilla44
38= Richard Burns44
44 Alex Fassina2114
45= Kenneth Bäcklund33
45= Jorge Bica33
45= Jean Ragnotti33
45= Kóstas Apostolou33
45= António Coutinho33
45= Neil Allport33
45= Lasse Lampi33
45= Neal Bates33
45= Angelo Medeghini33
45= Luís Climent33
55= Christophe Spiliotis22
55= Jarmo Kytölehto22
55= Basmat Shamji22
55= Alain Oreille22
55= Níkos Tsadaris22
55= Gabriel Raies22
55= Joe McAndrew22
55= Kiyoshi Inoue22
55= Freddy Loix22
55= Mía Bardolet22
65= Jean-Baptiste Serpaggi11
65= Per Svan11
65= Manfred Stohl11
65= Giovanni Manfrinato11
65= José Ceccheto11
65= Yoshio Fujimoto11
65= Marcus Grönholm11
65= David Officer11
65= Oriol Gómez11
65= Alister McRae11

Puchar kierowców samochodów produkcyjnych PWRC (Grupa N)[5]

edytuj

Do końcowej klasyfikacji brano pod uwagę osiem najlepszych startów, aby zawodnik mógł być sklasyfikowany co najmniej jeden ze startów musiał odbyć się poza Europą[3].

Msc.Kierowca Punkty 
1 Alesandro Fassina56
2 António Coutinho28
3 Jarmo Kytölehto23
4 Mohammed Bin Sulayem15
5 Juha Hellman15

Klasyfikacja końcowa producentów w Dwulitrowym Rajdowym Pucharze Świata[6]

edytuj
Msc.ProducentPunkty
1 General Motors Europe74
2 Skoda54
3 Peugeot38
4 Citroen26
5 Łada23
6 Renault19
7 Toyota15
8 Renault Argentyna10
9 Fiat Argentyna8
10 Volkswagen4
Saab4
12 Nissan2
SEAT2
14 Daihatsu1
Wartburg1

Przypisy

edytuj
  1. Sezon 1993. www.ewrc-results.com. [dostęp 2015-01-09]. (pol.).
  2. Home > Seasons > Season 1993 > Championship standings. www.juwra.com. [dostęp 2015-01-09]. (ang.).
  3. a b c Home > Seasons > Season 1993 > Championship standings. www.juwra.com. [dostęp 2020-05-01]. (ang.).
  4. Home > Seasons > Season 1993 > Rule changes. www.juwra.com. [dostęp 2020-05-01]. (ang.).
  5. Sezon 1993 PWRC 1993. www.ewrc-results.com. [dostęp 2015-01-09]. (pol.).
  6. [https://archive.ph/20120910070957/http://www.rallybase.nl/index.php?type=standing&standingid=2lwc1993 1993 FIA Cup for Manufacturers of Touring Cars (2-Litre)Final classification]. www.rallybase.nl. [dostęp 2018-01-06]. (pol.).

Linki zewnętrzne

edytuj