Stanisław Oślizło
Stanisław Oślizło (ur. 13 listopada 1937 w Jedłowniku[a]) – polski piłkarz, występujący na pozycji obrońcy. Wychowanek Kolejarza Wodzisław, kapitan reprezentacji Polski i Górnika Zabrze, strzelec jedynej bramki w historii polskiej piłki w finale Pucharu Zdobywców Pucharów w meczu z Manchesterem City.
 Stanislaw Oślizło (2011) | |||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | 13 listopada 1937 | ||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Obywatelstwo | niemieckie, polskie | ||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost | 178 cm | ||||||||||||||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
| Odznaczenia | |||||||||||||||||||||||||||||
 | |||||||||||||||||||||||||||||
Życiorys
edytujPochodzi z dzielnicy Wodzisławia Śląskiego Jedłownika, jest absolwentem Liceum Ogólnokształcącego w Wodzisławiu Śląskim, wychowankiem, i byłym zawodnikiem Odry Wodzisław Śląski (ówcześnie Kolejarza Wodzisław Śl.). Następnie grał dla Kolejarza Katowice (1954-1955), i Górnika Radlin (1956-1959) z którym dwukrotnie awansował i spadał z Ekstraklasy. Następnie został zawodnikiem Górnika Zabrze (1960-1972). Oślizło to 57-krotny reprezentant Polski (1961-1971) – zdobywca 1 bramki, kapitan reprezentacji, 8-krotny mistrz Polski (1961-1972), 6-krotny zdobywca Pucharu Polski (1965, 1968, 1969, 1970, 1971, 1972), finalista Pucharu Zdobywców Pucharów (1970).
Zasłużony Mistrz Sportu. Czterokrotny laureat Złotych Butów w plebiscycie Sportu (1961, 1962/63, 1966/67 i 1967/68).
Jako trener prowadził m.in. GKS Katowice (runda wiosenna sezonu 1978/1979 i jesienna sezonu 1979/1980 – został zwolniony przed końcem rundy), Odrę Wodzisław Śląski, Piasta Gliwice, Carbo Gliwice i Górnika Zabrze. Sześciokrotnie podnosił Puchar (krajowy) Polski jako jedyny zawodnik w Europie i zdobył go z Górnikiem Zabrze na własność (jedyna drużyna w Polsce, która tego dokonała). Był twarzą jubileuszu 60-lecia Górnika Zabrze. Pełnił funkcję rzecznika zabrzańskiego klubu.
Postanowieniem prezydenta RP Aleksandra Kwaśniewskiego z 7 listopada 2001 został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi dla rozwoju sportu piłkarskiego, za działalność społeczną[1].
Od 2014 członek Klubu Wybitnego Reprezentanta[2].
Przypisy
edytuj- ↑ M.P. z 2002 r. nr 3, poz. 53.
- ↑ Nowi członkowie Klubu Wybitnego Reprezentanta [dostęp 2014-10-16].
- ↑ Obecnie dzielnica Wodzisławia Śląskiego.