USS Birmingham (CL-62)
USS Birmingham (CL-62) lekki krążownik typu Cleveland. Drugi okręt US Navy o tej nazwie noszący nazwę pochodzącą od miasta Birmingham (zwanego także „Steel City”). Stępkę okrętu położono 17 lutego 1941 w stoczni Newport News Shipbuilding and Dry Dock Company w Newport News. Okręt wodowano 20 marca 1942, matką chrzestną była żona prezydenta komisji miejskiej miasta Birmingham. Krążownik wszedł do służby 29 stycznia 1943. W czasie służby okazał się bitnym okrętem i przynajmniej 3 razy odniósł ciężkie uszkodzenia.
![]() USS Birmingham (CL-62) w Hampton Roads, 1943 | |
Historia | |
Położenie stępki | |
---|---|
Wodowanie | |
![]() | |
Wejście do służby | |
Wycofanie ze służby | |
Los okrętu | złomowany w 1959 |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność | 10 000 ton |
Długość | 186 m |
Szerokość | 20,2 m |
Zanurzenie | 7,6 m |
Napęd | |
4 śruby; turbiny; 4 kotły | |
Prędkość | 33 węzły |
Uzbrojenie | |
12 × 152 mm 12 × 127 mm | |
Załoga | 1 200 oficerów i marynarzy |
Po rejsie odbiorczym „Birmingham” został przydzielony do Floty Atlantyku. Opuścił Norfolk 2 czerwca 1943 i popłynął na Morze Śródziemne, gdzie zapewniał wsparcie artyleryjskie wojskom lądującym na Sycylii (operacja Husky). Wrócił do USA 8 sierpnia i został przydzielony do Floty Pacyfiku. Do Pearl Harbor dotarł 6 września 1943.
Krążownik został przydzielony do ochrony zespołów lotniskowców i w tej roli wziął udział w rajdach na Tarawę (18 września 1943), Wake (5-6 października). Na Salomonach walczył w bitwie w zatoce Cesarzowej Augusty (8-9 listopada) wraz ze swoimi siostrzanymi okrętami „Cleveland”, „Columbia”, „Montpelier” i „Denver”. Było to pierwsze większe starcie krążowników typu Cleveland, które wchodziły dopiero do służby. W ciągu dnia japońskie samoloty trafiły „Birmingham” dwiema bombami i torpedą, przez co jednostka nie wzięła udziału w nocnej walce jednostek nawodnych. Krążownik został wycofany do Mare Island Navy Yard na remont, który trwał do 18 lutego 1944. Wtedy ponownie dołączył do Floty Pacyfiku.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/72/USS_Birmingham_comes_alongside_the_burning_USS_Princeton.jpg/250px-USS_Birmingham_comes_alongside_the_burning_USS_Princeton.jpg)
Okręt został przydzielony do Task Force 57 (TF 57) i w jego składzie wziął udział w bitwie o Saipan (14 czerwca - 4 sierpnia 1944), bitwie na Morzu Filipińskim (19-20 czerwca), bitwie o Tinian (20 lipca - 1 sierpnia), bitwie o Guam (21 lipca), rajdach na Filipiny (9-24 września). Następnie służył w TF 38 w czasie rajdu na Okinawę (10 października), rajdów na północny Luzon i Formozę (Tajwan) (15 października i 18-19 października) oraz w bitwie w zatoce Leyte. W czasie tej ostatniej bardzo ucierpiał od eksplozji na pokładzie lotniskowca USS „Princeton”, któremu krążownik starał się pomagać m.in. w gaszeniu pożaru. „Birmingham” wrócił do Mare Island Navy Yard na remont, który trwał od listopada 1944 do stycznia 1945.
Po ponownym dołączeniu do Floty Pacyfiku krążownik uczestniczył w bitwie o Iwo Jimie (4-5 marca 1945) i bitwie o Okinawę (25 marca-5 maja). 4 maja po odparciu trzech ataków został ciężko uszkodzony po raz trzeci, gdy japoński samolot-kamikaze trafił w dziób okrętu. Wrócił do Pearl Harbor i przeszedł naprawy pomiędzy 28 maja a 1 sierpnia 1945.
USS „Birmingham” wrócił do składu 5 Floty na Okinawie 26 sierpnia 1945 i w listopadzie popłynął do Brisbane. Wrócił do San Francisco 22 marca 1946. Został wycofany ze służby i przeniesiony 2 stycznia 1947 do rezerwy. Krążownik został skreślony z listy 1 marca 1959 i złomowany w Long Beach w Kalifornii.
Zobacz też
edytujZobacz USS "Birmingham" by dowiedzieć się o innych okrętach noszących tę nazwę.
Linki zewnętrzne
edytuj- history.navy.mil: USS "Birmingham"
- navsource.org: USS "Birmingham". navsource.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2005-04-04)].
- hazegray.org: USS "Birmingham"
Bibliografia
edytujTen artykuł zawiera treści udostępnione w ramach domeny publicznej przez Dictionary of American Naval Fighting Ships.