Zygmunt Ziółkowski
Zygmunt Ziółkowski (ur. 24 listopada 1889 w Kolnie, zm. 26 sierpnia 1963) – polski samorządowiec, burmistrz Łunińca (1932–1937) i Kobrynia (1937–1939).
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data śmierci | |
burmistrz Łunińca; burmistrz Kobrynia |
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/2/2c/Zygmunt_Zi%C3%B3%C5%82kowski_-_Warszawa_1915.jpg/219px-Zygmunt_Zi%C3%B3%C5%82kowski_-_Warszawa_1915.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/65/Zygmunt_Zi%C3%B3%C5%82kowski_4.jpg/220px-Zygmunt_Zi%C3%B3%C5%82kowski_4.jpg)
Życiorys
edytujUrodził się w rodzinie celnika. Studiował w Seminarium Nauczycielskim w Królestwie Polskim. W latach 1910–1914 przebywał w Chile, gdzie pracował m.in. jako mechanik oraz przy hodowli bydła. W 1915 wstąpił do Legionów Polskich, był internowany w Szczypiornie (1917–1918). W latach 1919–1920 walczył w wojnie polsko-bolszewickiej. W 1922 został przeniesiony do rezerwy.
W II Rzeczypospolitej został wynagrodzony 35-hektarowym gospodarstwem w miejscowości Uściług. W latach 1929–1931 studiował w Studium Samorządu i Administracji, po czym objął obowiązki wójta Kamienicy Żyrowieckiej (1931–1932). W latach 1932–1937 sprawował funkcję burmistrza Łunińca, następnie Kobrynia (1937–1939).
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/a8/Zygmunt_Zi%C3%B3%C5%82kowski_2.jpg/220px-Zygmunt_Zi%C3%B3%C5%82kowski_2.jpg)
W wojnie obronnej Polski walczył w zgrupowaniu „Kobryń”, dostając się do niewoli niemieckiej (przebywał w oflagach w Choszcznie oraz Bornem-Sulinowie). Po II wojnie światowej objął niewielkie gospodarstwo w Widzinie na Pomorzu. Podjął działalność w Polskim Stronnictwie Ludowym. Zmarł w 1963, został pochowany na cmentarzu w Kobylnicy.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/38/Zygmunt_Zi%C3%B3%C5%82kowski_1.jpg/220px-Zygmunt_Zi%C3%B3%C5%82kowski_1.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/0d/Zygmunt_Zi%C3%B3%C5%82kowski_3.jpg/220px-Zygmunt_Zi%C3%B3%C5%82kowski_3.jpg)
Za udział w wojnie polsko-bolszewickiej odznaczony Krzyżem Walecznych i Krzyżem Srebrnym Order Virtuti Militari (1921)[1].
Przypisy
edytuj- ↑ Dekret Wodza Naczelnego L. 3372 z 1921 r. (Dziennik Personalny z 1921 r. Nr 39, poz. 1822)
Bibliografia
edytuj- Ostatni burmistrz Kobrynia, w: Mieczysław Kitajczuk, "Burzliwe dzieje Polesia", Wydawnictwo "Nortom", Wrocław 2002, str. 177–192