จักรพรรดิคอนสแตนตินที่ 7

บทความนี้อ้างอิงคริสต์ศักราช/คริสต์ทศวรรษ/คริสต์ศตวรรษ ซึ่งเป็นสาระสำคัญของเนื้อหา

จักรพรรดิคอนสแตนตินที่ 7 โพรไฟโรกินนิโทส (เจ้าอาภรณ์ม่วง) (อังกฤษ: Constantine VII หรือ Constantine Porphyrogennetos (Constantine the Purple-born), กรีก: Κωνσταντίνος Ζ΄ Πορφυρογέννητος, Kōnstantinos VII Porphyrogennētos) (2 กันยายน ค.ศ. 905 – 9 พฤศจิกายน ค.ศ. 959) คอนสแตนตินเป็นพระราชโอรสในจักรพรรดิลีโอที่ 6 เดอะไวส์และพระอัครมเหสีองค์ที่สี่โซอี คาร์โบนอพซินา และเป็นพระราชนัดดาในจักรพรรดิอเล็กซานเดอร์แห่งไบแซนไทน์ คอนสแตนตินทรงมีชื่อเสียงในการทรงพระราชนิพนธ์หนังสือสองเล่ม “De Administrando Imperio” และ “De Ceremoniis”

คอนสแตนตินที่ 7
พระเยซูทรงสวมมงกุฎให้คอนสแตนตินที่ 7
ประสูติ	2 กันยายน ค.ศ. 905
สวรรคต	9 พฤศจิกายน ค.ศ. 959(959-11-09) (54 ปี) กรุงคอนสแตนติโนเปิล
พระราชบิดา	จักรพรรดิลีโอที่ 6 เดอะไวส์
พระราชมารดา	โซอี คาร์โบนอพซินา

คอนสแตนตินที่ 7 ทรงเป็นจักรพรรดิแห่งจักรวรรดิไบแซนไทน์ ^[1]ของราชวงศ์มาซิโดเนีย ผู้ทรงครองราชย์ระหว่างปี ค.ศ. 908 จนเสด็จสวรรคตเมื่อวันที่ 9 พฤศจิกายน ค.ศ. 959