วินเชนโซ สกามอซซี

วินเชนโซ สกามอซซี (อังกฤษ: Vincenzo Scamozzi) (2 กันยายน ค.ศ. 1548 - 7 สิงหาคม ค.ศ. 1616) เป็นสถาปนิกและนักเขียนเกี่ยวกับงานสถาปัตยกรรมชาวอิตาลี ใช้ชีวิตอยู่ในเมืองวีเชนซา (Vicenza) และเวนิส (Venice) ในช่วงท้ายของศตวรรษที่ 16 วินเชนโซ สกามอซซี น่าจะเป็นบุคคลที่สำคัญที่สุดในยุคนี้โดยเป็นช่วงต่อระหว่างอานเดรอา ปัลลาดีโอ (Andrea Palladio) กับบัลดัสซาร์เร ลองเกนา (Baldassarre Longhena) ซึ่งลองเกนาเป็นลูกศิษย์คนหนึ่งของวินเชนโซ

วินเชนโซเกิดที่เมืองวีเชนซา (Vicenza) บิดาเป็นนักสำรวจ (surveyor) และผู้รับเหมาก่อสร้าง (building contractor) นาม จาน โดเมนีโก สกามอซซี (Gian Domenico Scamozzi) วินเชนโซได้มีโอกาสไปเยือนโรมในปี 1579-1580 แล้วย้ายไปเวนิสในปี 1581

อิทธิพลของสกามอซซีต่อโลกของสถาปัตยกรรมนั้นมีอย่างสูงส่ง โดยเฉพาะจากงานเขียนชื่อแนวคิดสถาปัตยกรรมสากล (L'Idea della Architettura Universale หรือ The Universal Idea of Architecture) เป็นงานเขียนชิ้นสุดท้ายของยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาเกี่ยวกับทฤษฎีทางสถาปัตยกรรม ถูกพิมพ์เผยแพร่ด้วยภาพพิมพ์แกะไม้ (woodcut illustrations) ในเวนิส เมื่อปี 1615 วินเชนโซยังได้เขียนเกี่ยวกับชีวิตการประกอบวิชาชีพของเขา ซึ่งทำให้หนังสือเล่มนี้กลายเป็นเหมือนกับเครื่องมือทางการประชาสัมพันธ์ของเขาไป วินเชนโซได้บันทึกงานออกแบบ แปลน รูปด้าน ทั้งงานที่ได้สร้างจริงและงานที่ไม่ได้สร้าง รวมทั้งงานที่เป็นลักษณะของจินตนาการที่เหนือเทคโนโลยีในยุคนั้นอีกด้วย วินเชนโซเป็นสถาปนิกผู้หนึ่งที่เข้าใจคุณค่าของการประชาสัมพันธ์ตัวเองผ่านทางงานเขียนที่ประสบความสำเร็จ