ปาเวล เลดนีออฟ

เลดนีออฟเข้าแข่งขันในโอลิมปิกฤดูร้อน 1968, 1972, 1976 และ 1980 โดยได้รับรางวัลเหรียญทองสองเหรียญ, เหรียญเงินสองเหรียญ และเหรียญทองแดงสามเหรียญ^[1][2]

เลดนีออฟกลายเป็นแชมป์ของสหภาพโซเวียตในปี ค.ศ. 1968 และผ่านเข้ารอบการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกฤดูร้อนที่เม็กซิโกซิตี ในการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกครั้งแรกของเขา เขาได้รับรางวัลเหรียญทองแดงประเภทบุคคล และรางวัลเหรียญเงินกับทีมโซเวียต ซึ่งประกอบด้วยเลดนีออฟ, บอริส ออนิชเชนโก และสตาซีส์ สพาร์นิส ส่วนที่มิวนิกในปี ค.ศ. 1972 เขาได้รับรางวัลเหรียญเงินในการแข่งประเภทบุคคล ซึ่งตามหลังอ็อนดราช บ็อลโซ และรางวัลเหรียญทองโอลิมปิกในการแข่งประเภททีม ร่วมกับบอริส ออนิชเชนโก และวลาดีมีร์ ชมีลีออฟ

ที่ลอนดอนในปี ค.ศ. 1973 เลดนีออฟกลายเป็นแชมป์โลกสองรายการ โดยชนะการแข่งประเภทบุคคลด้วย 5,412 คะแนน ซึ่งนำหน้าชมีลีออฟ 145 คะแนน และทีมโซเวียตของเขาชนะการแข่งประเภททีมที่นำหน้าเยอรมนีตะวันตก^[3] ซึ่งในปี ค.ศ. 1973 เขาก็ได้เป็นแชมป์ระดับประเทศเป็นครั้งที่สอง กระทั่งเขากลายเป็นแชมป์โลกสองรายการอีกครั้งในปี ค.ศ. 1974 และในปี ค.ศ. 1975 เขาได้กลายเป็นแชมป์โลกของประเภทบุคคลเป็นครั้งที่สาม

ส่วนในการแข่งกีฬาโอลิมปิกฤดูร้อน 1976 ที่มอนทรีออล เขาได้รับรางวัลเหรียญเงินในประเภทบุคคล ซึ่งตามหลังยานุช ปีจัค-เปจัค ผู้ชนะรางวัลเหรียญทอง ครั้นในปี ค.ศ. 1978 เขาได้กลายเป็นแชมป์โลกอีกครั้ง ซึ่งเป็นครั้งที่สี่ของเขาในการแข่งประเภทบุคคล และในการแข่งกีฬาโอลิมปิกฤดูร้อน 1980 ที่มอสโก เขาได้รับรางวัลเหรียญทองแดงในประเภทบุคคล และยังได้รางวัลเหรียญทองโอลิมปิกกับทีมโซเวียตเป็นครั้งที่สอง ร่วมกับอนาโตลี สตารอสติน และเยฟเกนี ลีเปเยฟ^[1]

เลดนีออฟได้รับการจัดอันดับให้เป็นหนึ่งในนักกีฬาสหภาพโซเวียตสิบอันดับแรกแห่งปีโดยสมาพันธ์นักข่าวกีฬาแห่งสหภาพโซเวียตในปี ค.ศ. 1973 และ 1975^{[ต้องการอ้างอิง]}